Afgelopen nacht beleefde ik een nachtmerrie. Ik droomde
dat ik door een man (een onbekend iemand) fysiek werd bedreigd. Ik wist zeker
dat hij geen goede bedoelingen met mij had. Ik haalde krachtig uit met mijn arm
om hem af te weren. Enkele seconden later bleek ik dat niet alleen in mijn
droom te hebben gedaan… ook in werkelijkheid had ik vervaarlijk om mij heen
geslagen. In de richting van mijn slapende liefje. Mijn gebalde vuist bleek slechts
enkele millimeters van haar gezicht terecht te zijn gekomen. Dat scheelde weinig
of ik zou haar een bloedneus of een blauw oog hebben geslagen. Ik legde haar
omslachtig uit wat er in de droom was omgegaan. We bleven nog even praten, om
er zeker van te zijn dat ik niet naar de nare droom zou terugkeren. Opgelucht vatte
ik na enige tijd de slaap weer.
Tot ik gekriebel op mijn bovenarm voelde. Op mijn
semi-misdadige arm. Met de hand van de andere arm veegde ik over de kriebelplek.
Daarbij raakte ik wel iets. Het voelde aan als een kakkerlak op mijn huid en dat zei ik hardop tegen mijn liefje.
Ze slaakte een kreet. Ik deed mijn bedlamp aan en jawel, daar zat een groot
exemplaar op de kastdeur te bewegen met zijn voelsproeten en bij te komen van
mijn uithaal. Mijn liefje schoot onder de lakens en verordende mij het dier stante
pede te doden. ‘Yess, Boss!’ Terwijl ik opstond om naar de spuitbus te lopen,
zag ik het insect door een kier mijn kledingkast binnenwandelen. Die verdween
naar veiliger oorden (waarschijnlijk mijn wandelschoenen-met-zweetlucht). Ik
opende de deur en keek rond. Niets te zien. Zelfs niet in het schoenenhoekje.
Kakkerlakken zijn tamelijk plat dus ze kunnen zich goed in kieren en spleten
ophouden. Na enkele minuten rondspieden, besloot ik naar bed terug te keren en
te gaan slapen. Mijn liefje volgde mijn voorbeeld met één verschil: ze rolde
zich als mummie in haar beddegoed. Alleen een plukje haar stak erboven uit.
We
hebben nu dus een grote kakkerlak in ons huis (dat wekelijks wordt afgestoft,
gezogen en gemopt voor de goede orde). Het ‘huisdier’ lijkt voor mijn betere
helft een obsessie te worden. Alhoewel ik het insect ook liever niet heb, ben
ik er niet bang voor. Op ettelijke reizen naar uithoeken van de wereld, kwam ik
ze tegen. Al is het dier snel, hij kan worden bestreden! Al las ik op het web dat
een kakkerlak waavan de kop is afgehakt, nog 9 dagen doorleeft. Tja.
Hardnekkige beestjes.
Mijn
liefje reageert panisch als ze er een ziet. Van die van hiernaast heb ik het uiterlijk dan ook minder afschrikwekkend en vertrouwder gemaakt. Ik denk dat de obsessie zo snel zal afnemen. Zo ken ik haar trouwens niet. Elk uur informeert zij of ik het monster ergens heb gezien.
Ik weet zeker dat ze vanavond eerst
het licht aandoet in een ruimte voordat ze er binnengaat. Nog even en ze zal
mij vragen voor te gaan?! Het is nu aan mij om als held van de familie op te
treden tegen de insluiper. Om die geestelijke nood enigszins te verlichten,
verzon ik zojuist een moderne variant van het aloude Spaanstalige liedje “La
Cucaracha”:
♫ La
cucaracha, la cucaracha
Ya no
puede caminar
Porque
no tiene, porque le falta
Gran
Feudo que tomar! ♫
Vertaling: de kakkerlak kan nu niet weglopen want wat hij
niet kan, is Gran Feudo drinken.
Dat lijkt mij een toepasselijke en amusante bezwering
waarmee ik het dier weldra hoop te verdrijven. Dat gaat zeker lukken als mijn
liefje meezingt… (was sich liebt, das neckt sich!)
De oudste versie van het lied zou gaan over de
verdrijving van de Moren uit Spanje. Dat is niet mijn doelgroep. Bovendien is het
Ramadan en heeft de mohammedaanse medemens het in deze periode al zwaar genoeg.
Afgezien van de Egyptische minister, lid van de Moslimbroederschap, die onlangs
werd gearresteerd terwijl hij op heter dan heterdaad werd betrapt met zijn
minnares in de auto. Je wordt tijdens deze religieuze vastenmaand namelijk niet
geacht aan sex te doen. Ook ‘onze’ kakkerlak zal daaraan lak hebben. Als hij een
maatje van buiten kan verleiden, zal hij het niet laten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten