Zeg het met bloemen

Begin deze week las ik over een publicatie van systeembiologen in ‘Nature Biotechnology’ die de ontwikkeling van een zogenaamde stofwisselingskaart beschrijft. Die kaart geeft de omzetting van stofjes in andere stoffen in het menselijke lichaam weer.

“We begrijpen voor het eerst hoe een mens zichzelf precies maakt uit de voeding die hij tot zich neemt.” Aldus Hans Westerhoff, hoogleraar Systeembiologie.

Wetenschappers brachten bijna 7.500 biochemische reacties in kaart; dat komt neer op 90% van het menselijk totaal. Experts zijn van mening dat het “een van de grootste wetenschappelijke doorbraken aller tijden” is. Zij denken dat het in de toekomst mogelijk is -al op jonge leeftijd of zelfs via de ouders- het genoom (alle genen waaruit ons lichaam is opgebouwd) uit te lezen, waarna de stofwisselingskaart er overheen wordt geprojecteerd. Van eenieder kan zo in theorie duidelijk worden voor welke ziektes men aanleg heeft en welke tekorten aan welke voedingsstoffen hen parten kunnen spelen. 

Mijn liefje en ik verwoordden onze bewondering voor dergelijke baanbrekende onderzoeksresultaten. Hulde aan die knappe koppen! We zagen meteen grote voordelen: ziektes kunnen worden voorkomen, zieke mensen kunnen met specifiek voedsel worden behandeld en wellicht genezen, ziektekosten zullen dalen. Ik vrees wel dat er steeds vaker zal worden geconstateerd dat een ziekte genetisch is bepaald maar ook genetici maken grote vorderingen. Bedoelde genetische manipulatie in het menselijke lichaam gebeurt reeds.

Door bovengenoemde ontwikkelingen zullen meer mensen in leven blijven en langer leven. De wereldbevolking zal nóg sneller gaan toenemen. 

Er zal dan ook steeds meer voedsel nodig zijn om alle wereldburgers te voeden. In 2050 zal Moedertje Aarde naar verwachting 9 miljard kostgangers hebben… 

Duurzame innovatie op gebied van voeding is dus broodnodig. Als zo’n stofwisselingskaart effectief wil worden ingezet, zal ook voeding gezonder moeten worden. 

Bestrijdingsmiddelen zijn uit den boze. Genetisch gemodificeerde gewassen mogen pas als voedsel worden gebruikt als de eventuele gevolgen voor de gezondheid van de mens in kaart zijn gebracht. Biologische groenten en fruit voor iedereen zal eerder regel dan uitzondering moeten worden.

In de papieren editie van ‘El Mundo’ las ik afgelopen weekend een interessant artikel over eetbare bloemen. Een aantal soorten eten we reeds al is menigeen zich daarvan niet bewust: bloemkool, broccoli, artichokken. Ook Oost-Indische kers, anjers, rozen, begonia’s, vlijtig liesjes, goudsbloemen en vooral viooltjes (pensamiento in het Spaans; mooi, he!) zijn echter eetbaar. Er zijn nog veel meer soorten beschikbaar. Allemaal zijn ze gezond, zij het in meer of mindere mate. Er is niet één eetbare bloemensoort die geen enkele heilzame eigenschap heeft. Ze bevatten onder andere calcium, fosfor, kalium, ijzer en magnesium, foliumzuur, evenals vitaminen A, B, C, D en E.

Het beroemde restaurant El Bulli van superchef Ferran Adriá begon in Spanje als eerste in 2004 gebruik te maken van eetbare bloemen in de keuken. Niet alleen als decoratie maar ook als ingrediënt. De leverancier vertelde dat hij begon met twee bosjes per week maar dat liep snel op tot 2.000 per week!

Laura Carrera, onderzoekster en jonge ondernemer uit Zaragoza, ontving onlangs een prijs voor innovatie: zij zette een bedrijfje op dat eetbare bloemen kristalliseert en verkoopt. Zij houdt een (Spaanstalige) blog bij met dezelfde naam Flores en la Mesa (bloemen op tafel). Je vindt er tevens recepten met eetbare bloemen. Haar snoepjes noemt zij caramelos vegetales. Een doos handgemaakte en 100% natuurlijke gecarameliseerde viooltjes kost bij haar € 19,90 - exclusief verzendkosten. Daarmee voedt zij de wereldbevolking niet, (maar) lekker is het wel! 

Eetbare bloemen zie ik hier sporadisch in de supermarkt liggen. Tante Cor (Supercor, de supermarkt van El corte Inglès) biedt ze heel soms in het schap aan. Zelf heb ik ze nooit gebruikt, wel in restaurants gegeten. 

Teneinde dit blog fleurig te eindigen, geef ik hier een eenvoudig recept Zalmroosjes met avocadoblaadjes, uit het boek ‘Mijn beste vriend heet… Chocolade’. De ingrediënten spreken voor zich: gerookte zalm, avocado, bieslook. Wat je wellicht niet ziet, is dat er cacaopoeder op de rozenknopjes zit en citroensap op de 'bloemblaadjes' is gesprenkeld.