Ik heb zelf
voetstappen liggen in Rusland. In de jaren ’90 van de vorige eeuw was Oost-Europa
mijn werkterrein. In dat kader reisde ik regelmatig naar die regio; zo ook naar
Rusland. De eerste reis naar en van vliegveld Sheremetyevo herinner ik mij
goed. Het cyrillische alfabet had héél veel geheimen voor mij dus het was
lastig te weten waar je als reiziger naartoe moest. Niet eerder ontmoette ik
zulk onaardig, onverschillig personeel. Ik kan het mij hebben verbeeld maar het
leek alsof men mij met ogenschijnlijk sardonisch genoegen van hot naar her
stuurde.
Andere herinneringen:
een oude vrouw aan een klaptafel bij de ingang van de metro van Moskou met voor
zich één glanzende appel die ze te koop aanbood. Met Russische ICT-collega’s in een appelgroene Lada door de stad rijden. Voor het eerst van mijn
leven wodka drinken (za zdoróvje!) en daarna met moeite
kunnen opstaan en de rode loper van het restaurant aflopen. De werkkamer van de
fabrieksdirecteur die zo groot was als een balzaal, zijn bureau in het midden
van de ruimte met daarop een zwarte en een rode bakelieten telefoon, met
stoelen langs alle wanden waarop het bezoek plaats ‘mocht’ nemen. De aardige en
competente productiedirectrice die eruitzag als een heuse matroesjka. De
bommelding in mijn hotel met uitzicht op het Rode Plein waardoor ik middernachtelijk
in pyjama, in de bijtende kou werd geëvacueerd. En tenslotte: een Nederlandse ex-pat
collega die mij vertelde dat hij op een dag een pistool tegen zijn slaap kreeg
toen hij in zijn auto stond te wachten voor een stoplicht. Dat was Rusland voor
mij.
Intussen ontwikkelde het
land zich onder Poetin bepaald niet ten goede. De rijken werden rijker, de armen
armer. En vooral: de Rus werd minder vrij.
Het Nederlandse kantoor van Amnesty International startte onlangs een mediacampagne tegen de komst van
Poetin naar ons land. In de afgelopen jaren verslechterde de
mensenrechtensituatie in Rusland in rap tempo en dat is uiterst zorgwekkend.
Het Nederlandse kantoor van Amnesty International startte onlangs een mediacampagne
De
Amnesty-campagne richt zich allereerst tegen de inperking van de vrijheid van
meningsuiting. De dames van punkband Poessie Riejot die een anti-Poetinlied ten
gehore brachten in een orthodoxe kerk in Moskou ervoeren het aan den lijve. Twee van hen werden veroordeeld tot twee jaar
strafkamp. Dit soort vervolging kan iedere kritische burger in Rusland overkomen. De campagne
richt zich ook tegen repressie van homoseksuelen. Ook bij NGO’s met
buitenlandse financiering die in Rusland actief zijn, zoals Human Right Watch
en Amnesty International, werden onlangs invallen gedaan. Langzaam maar zeker glijdt
het Rusland van nu af naar het bedenkelijke niveau van een voormalige Sovjetstaat...
Als je dan bedenkt wat
er met Russisch geld buiten het land gebeurt dan is de verbijstering compleet.
Ook hier, aan de Costa Blanca, is de komst van Russen niet
onomstreden. De Bank van Spanje gaf vorige week een waarschuwing af over
mogelijke witwaspraktijken van Russisch geld dat afkomstig is uit Cyprus. Men
denkt dat Russische investeerders mogelijk de kust van de provincie Alicante
gebruiken om door middel van banktransacties geld wit te wassen, volgens een
locale krant. Tussen 1 januari 2010 en nu was er in Spanje zeker vijf miljard
euro afkomstig van banken op Cyprus. Spaanse banken hebben de helft van deze
transacties geweigerd. In deze provincie zijn circa 100 onroerend
goedagentschappen actief die zich specifiek toeleggen op de verkoop van panden aan
Russen. Tussen 1 januari 2010 en 31 december 2012 werden door Russische
investeerders 6.300 panden gekocht.
Buurdorpen Torrevieja
en San Miguel de Salinas alsook Orihuela Costa -mijn eigen woongebied- maken
sinds 1976 deel uit van de belangengebieden in Spanje ten behoeve van de
nationale defensie. Vanuit het oogpunt van nationale veiligheid gaat het
verkopen van woningen aan inwoners van buiten de Europese Unie dan ook minder
gemakkelijk dan locale makelaars en politici zouden wensen. Vooral Russen zijn
daarvan de dupe, aldus die makelaars en politici (die zelf ook in de gaten moeten
worden gehouden!). Voor de aankoop van een pand aan de Costa Blanca moeten
Russen op dit moment toestemming vragen van het Spaanse ministerie van
Defensie. Naar verluidt, worden de benodigde vergunningen in veel gevallen niet
afgegeven. Maar het is niet meer te stoppen: Русские идут!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten