Vandaag start de Vuelta, de Ronde van Spanje, vanuit
Torrevieja. De negende etappe bedraagt 168 kilometer en voert naar Benitatxell.
Torrevieja ligt op slechts 20 meter hoogte maar de finish zal de kuiten teisteren
met een stijgingspercentage van 18%. De Spaanse wielerronde zal op 13 september
eindigen. Momenteel verblijven Ger en Monika hier. Hij is een wielerfan en gaf
aan langs de route te willen staan. In alle talen zocht ik op het web naar de
precieze vertreklocatie zodat we hen konden adviseren over een goed
uitkijkpunt. Ik trof vele beschrijvingen van de etappe aan, las over de
starttijd (13:30 uur) maar vond geen enkele verwijzing naar een vertrekpunt van
het peloton. De wielrenners rijden vanuit Torrevieja over de N332 richting Benidorm
maar het was en bleef onduidelijk of ze vanuit het stadscentrum of een van de
buitenwijken starten.
Mijn liefje en ik besloten niet te gaan kijken. Vanwege
mijn sneue heup kan ik sowieso niet lang staan en als je op het foute moment
met de ogen knippert zijn de renners voorbij. In de 2011-editie van de Vuelta werd ook ons strand van La Glea aangedaan, de steile col die vriendin Bernadette elke dag in haar trainingsronde opnam. Zij meldde mij vanuit Nederland onlangs dat ze inmiddels op de sportschool is gestart
met een fietsschema met bergverzet teneinde haar heuvelbenen te behouden casu
quo te versterken. Haar conditie is opperbest en fietsen kan ze zag ik toen ik
een ochtendje achter haar aanreed in de auto maar 20 kilometer tegen een berg opklimmen,
vraagt een specifieke aanpak.
Bladerend door het foto-album van haar
logeerpartij viel mij op hoeveel tijd we in en op het water doorbrachten. Tot
eenzelfde conclusie kwam ik toen ik door haar en mijn Fraser Island-fotomap
bladerde. De regelmatige lezer weet dat wij later dit jaar een reünie hebben in
Australië, het continent waarop we elkaar tien jaar geleden leerden kennen. Inmiddels
ging ik aan de slag met een digitaal fotoalbum voor onze vriendinnen Julie
& Claire in Sydney die toen ook van de partij waren; dat leek mij een
(w)aardig aandenken.
De eerste sectie van het nieuwe album bestaat uit
een fotoselectie van Fraser Island waarin we alle vijf voorkomen, aangevuld met
foto’s van onze latere bezoeken. Bernadette gaat voor de tweede keer Down
Under, voor mijn liefje en mij wordt het de vijfde maal. Ook daarin springt het
grote aantal zwem-, surf- en vaarpartijen in het oog. We zijn stuk voor stuk kinderen van de zee, vrouwen van Atlantis. Waar zouden we zijn
zonder de zee?! Het is een wonder dat we in al die jaren niet verweekten! Ook de
hond Lucy, aka The Furry Princess in de familie, zal een prominente plaats in
het album innemen. Ik laat het boekwerkje bij een Nederlands bedrijf afdrukken,
waarna Bernadette het in december naar Sydney vervoert.
Mijn liefje is binnenkort jarig en ik broedde op een
kado. Doorgaans bieden we elkaar een reisje aan ter viering van de geboortedag.
Vorig jaar vierden we haar verjaardag in Lovina, Noord-Bali.
Na lezing van een
artikel in The Wall Street Journal gisteren
wist ik wat mij dit jaar te doen staat: wij gaan naar Tarragona! Het
betreffende artikel gaat over de Spaanse Susana Seuma die een auto-ongeluk kreeg
waarbij ze haar been verbrijzelde. Haar baan als sales manager kon ze daardoor niet
meer uitoefenen. Haar partner vroeg haar op enig moment of ze ooit iets anders ambieerde
dan die baan… Daarop biechtte ze op dat ze altijd zeemeermin had willen zijn. Een
nieuwe ambitie was geboren: het oprichten van de Sirenas Mediterranean Academy.
De 41-jarige Susana werd geboren in Lleida maar
verhuisde 15 jaar geleden naar Tarragona, ongeveer 100 kilometer ten zuiden van
Barcelona, omdat ze dicht bij zee wilde wonen. Reeds op jonge leeftijd was ze dol
op zwemmen en op de zee. Ze werd daar reddingszwemster en haalde haar PADI- en
Freediving-brevet. Dat laatste betreft lang en diep onder water gaan volgens
een bepaalde techniek, met loodriem, extra lange vinnen en snorkel. In de zomer
van 2014 opende Europa’s eerste School
voor Zeemeerminnen de deuren in Tarragona. 500 mensen, vrouwen èn mannen deden
er cursussen. Mijn Ariel-ogen gingen glimmen… (De kleine zeemeermin is mijn
all time favoriete Disney-film!)
De academie biedt beginnerscursussen (€39 voor
anderhalf uur in het zwembad) en cursussen voor gevorderden (€49 voor anderhalf
uur in de Middellandse Zee) aan. Op het programma van beginners staan figuren in
het water als Inmersión, Vertical en Giros ofwel onderdompeling, verticaal
bewegen en rondjes draaien. Ondanks de aanleg van mijn liefje (zoals je ziet) gaf ik haar op voor de beginnerscursus. Zelf
ga ik deelnemen aan het gevorderdenklasje. Dat programma zal bestaan uit Surfeando
en las olas (surfend op de golven), Vertical II en Giros II. Je hoeft gelukkig niet
te wachten tot je eigen staart is aangegroeid, een kunstvin is in de prijs
inbegrepen. Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten