Vanwege een operatie lag mijn liefje vorige week in Hospital San Jaime, een privékliniek bij Torrevieja. Ik wens het niemand toe maar zij was daar in heel goede handen. Voor ons, residenten in Spanje, was deze ziekenhuisopname een nieuw fenomeen. Alhoewel het nooit vast onderdeel mag worden van een inburgeringscursus, is het wel leerzaam. Als naaste van de geopereerde mocht ik de Oncologie-afdeling op elk moment van de dag binnenwandelen en blijven zolang ik wilde. Elke (eenpersoons)kamer heeft een slaapbank voor overblijvend bezoek als daaraan behoefte is. Spaanse familieleden blijven vaak dag en nacht bij hun dierbaren in het ziekenhuis, zeker als zij van ver komen. Ik zag mensen met koelboxen en stereosets over de afdeling lopen, alsof ze gingen picknicken...In Spanje heb je automatisch recht op gratis basisgezondheidszorg als je ingezetene bent van de Europese Unie. Daarnaast heeft circa 15% van de Spanjaarden een particuliere ziektekostenverzekering. Net als wij. Er zijn hier publieke ziekenhuizen en privéklinieken. Uit ervaring kan ik zeggen dat de kwaliteit van de gezondheidszorg in Spanje zeer goed is, zowel voor ziekenfondspatiënten als voor particulier verzekerden.
Dat onderscheid bestaat in Nederland niet meer sinds 1 januari 2006. De wacht- en doorlooptijden tussen diagnose en reïntegratie voor borstkankerpatiënten verslechterden in Nederland tussen 1995 en 2005: ze liepen op van 33.9 dagen naar 48.9 dagen (2005). Dat is een verslechtering van 43%... Hoe is het mogelijk in een land dat 7de staat op de lijst van rijkste landen van Europa?! Spanje staat op de 13de plaats maar mijn liefje ging hier in één week tijd van diagnose naar operatie, inclusief bestraling. Na 7 dagen kon zij aan haar herstel beginnen. Een dergelijke korte doorlooptijd wens je iedereen toe in zo'n situatie.
Wat wij ook iedere borstkankerpatiënte toewensen, is toegang tot een geavanceerde methode als intra-operatieve radiotherapie (IORT). Inclusief 'Bio-boost'. Die therapie houdt in dat, na verwijdering van de tumor, de ontstaansplek van de tumor tijdens dezelfde chirurgische ingreep maximaal wordt bestraald. Vandaar het woord 'boost' (grote dosis ineens). Deze inwendige bestraling komt overeen met 6 weken -ofwel 30 dagen- uitwendige bestraling na operatie.
Ter voorbereiding op die bestralingsstoot hadden mijn liefje en ik op de dag van de operatie een gesprek met de Spaanse radiotherapeute die de bestralingsdosis zou toepassen. Zij legde ons uit wat zij precies hoopte te doen; de plek missen was voor niemand een optie. Ik vroeg haar hoeveel vrouwen met borstkanker zij in de afgelopen periode via deze methode in San Jaime had behandeld. Haar antwoord: “20”. Allereerst blijkt dat deze methode alleen van toepassing is op vrouwen met een tumorgrootte tot 2 cm. Het beperkte aantal vrouwen dat met deze methode wordt behandeld, komt echter vooral voort uit het feit dat Spaanse ziektekostenverzekeraars deze -dure- behandelingsmethode niet vergoeden.
Hoe onterecht is dat.
Stel je een vrouw voor uit een dorpje in de binnenlanden van de Costa Blanca. Dertig dagen achtereen zou zij 50 kilometer heen (naar het ziekenhuis) en 50 kilometer terug moeten reizen voor een dagdosis bestraling van luttele minuten. Het zijn wel heel belangrijke minuten, laat dat duidelijk zijn! Haar dorp is in rep en roer, haar gezin en overige familieleden zijn van slag, haar sociale en werkzame leven staan op hun kop. Ik weet nu dat er een methode bestaat die een dergelijke belasting overbodig maakt. Deze nieuwere toepassing lijkt veel efficiënter. Men claimt (nog) niet dat de methode ook effectiever is alhoewel onderzoek in Nederland al wel een significante reductie heeft laten zien van lokaal recidief na vijf jaar bij patiënten die deze behandeling hebben ondergaan. Waarom zou dat niet voor iedere borstkankerpatiënte beschikbaar zijn?!
Mijn liefje heeft inmiddels bevestiging gekregen dat de volledige bestralingsdosis tijdens de operatie kon worden toegediend en dat geen nabestraling nodig is. Dat lucht enorm op, haar herstel kan nu echt beginnen. Ze is weer in de armen van haar eigenste zuster Clivia... Eerder deze week gingen wij voor controle van de wond naar de chirurg: hij is tevreden met eigen werk en met het verloop. Begin volgende week gaan wij terug voor verwijdering van de hechtingen en voor de uitslag van oncoloog en patholoog.
