Het is algemeen bekend dat chemotherapie eetlustverlies en smaakverandering kan veroorzaken. In de afgelopen weken ontstond aan onze eettafel regelmatig discussie over 'genoeg' en 'voldoende'. Dat was geen semantische woordenwisseling: mijn liefje vindt tegenwoordig al snel dat zij genoeg heeft gegeten. Te snel naar mijn zin èn die van zuster Clivia. Wij vinden beiden dat zij niet voldoende eet en aangezien dat twee tegen een is...
Ik begrijp heel goed dat eten met weinig eetlust al gauw als proppen aanvoelt en dat is niet fijn. Proppen is dan ook geenszins de bedoeling. Maar een lepeltje extra van het een of ander stelt iedereen tevreden. Het is immers belangrijk dat Señorita Spillebeen op gewicht blijft.
Zelfs zuster Clivia kan geen wonderen verrichten: mijn liefje mag tot niets worden gedwongen. Ze kan het gepureerde voedsel toch niet met een trechter in haar keel gieten?! De patiënte mag dan donshaartjes hebben, ze is zeker geen gansje! De eerste de beste keukentrol zou de daad bij het woord hebben gevoegd. Zoniet zuster Clivia. Zij probeert het de patiënte op culinair gebied zo veel mogelijk naar de zin te maken: 's morgens ontbijt met frambozen en aardbeien op toast en 's middags mag zij het helemaal zelf bepalen; vooropgesteld dat het voldoende is. 's Avonds worden stamppotjes gemaakt die gemakkelijk naar binnen glijden, lievelingsgerechten met bonen, smaakvolle pasta's met veel vers bereide tomatensaus. Bij voorkeur nuttigen we seizoensproducten, van Spaanse origine. Dat is goed voor ons en voor het milieu.
Dergelijke maaltijden 'gaan erin als een ding in een ouderling'. Het is een gezegde dat ik jaren geleden voor het eerst optekende uit de mond van een vriendin. Ik kende die oud-Hollandse uitdrukking niet maar ik ben dan ook niet van kerkelijke huize. Wel vroeg ik mij af wat voor 'ding' dat dan is dat zo gemakkelijk in een ouderling verdwijnt. Ik kreeg er de gekste ideeën bij. Na enig speurwerk kwam ik erachter. Het correcte gezegde luidt: 'dat gaat erin als Gods woord in een ouderling'. Daar ik de variant van onze vriendin veel en veel leuker vind, bezigen wij die tot op de dag van vandaag.
De hoofdmaaltijden werden in de afgelopen weken kleiner en eenvoudiger maar gedurende de hele dag serveer ik nu gezonde en smakelijke tussendoortjes in de vorm van vers fruit, gedroogde vruchten, hartige toast, avocado, yoghurt, noten, een muslireep. Ook vezels zijn belangrijk. Ik let goed op vetgehalten maar momenteel mag ze best een beetje worden vetgemest, er mogen wat kilootjes bij. Het suikergehalte blijf ik als vanouds beperken. Suiker is niet goed, niet voor gezonde mensen maar zeker niet voor mensen die kanker bestrijden. Bovendien zitten er al genoeg natuurlijke suikers in vers fruit.
Dacht ik tot voor kort -en vele anderen met mij- dat antioxidanten goed zijn voor de mens en eventueel kanker kunnen tegengaan, begin augustus van dit jaar werd het tegenovergestelde bekendgemaakt. Onderzoekers van de Universiteit van Harvard toonden aan dat antioxidanten kanker niet voorkomen maar juist bevorderen. Wij vonden dat schokkend nieuws. Het onderzoek heeft geen betrekking op antioxidanten die van nature in verse groenten, vers fruit en olie voorkomen. De hoeveelheden daarin zijn dermate gering dat ze geen schade aan de gezondheid berokkenen. De onderzoekers hebben aangetoond dat antioxidanten in de vorm van voedingssupplementen, dat wil zeggen pillen met een hoge dosis, kankerwekkend zijn. Antioxidanten die aan levensmiddelen zijn toegevoegd, staan op een etiket aangeduid met E-nummers (E300 tot E321). Ook die moeten zo veel mogelijk worden vermeden. Weet wat je eet!Ook van koffie is bekend dat het antioxidanten bevat. In een vergelijkend onderzoek naar die stof in verschillende (natuurlijke) dranken waaronder koffie, groene thee, rode wijn en citrussappen bleek het koffiebonenprutje over de hoogste capaciteit te beschikken. Toch raden onderzoekers aan dat men het beter bij één of twee kopjes koffie per dag kan houden en daarnaast vooral ook veel verse groenten en fruit te eten. En dat is precies wat we doen.
In de ochtend nuttigen wij genoegzaam een kopje Nespresso-koffie. Met de complimenten van de heer Clooney, door ons ook wel 'Dokter Koffie' genoemd. De manager van dat product verdient wat mij betreft een grote marketingprijs. Je kunt de koffie zo sterk drinken als je wilt, voor iedereen is er wel een smaak voorhanden. Sinds wij deze koffie ontdekten, kan geen ander merk eraan tippen. Mijn liefje noemt dat moment van koffiedrinken zelfs met een knipoog 'haar hoogtepunt van de dag'. Dat zegt genoeg.
