Bij mijn liefje werd dinsdag het onderhuidse aanprikreservoir operatief verwijderd. Dat was voor haar zonder meer een zegen: het had maanden dwars gezeten. Na de goede medische uitslag van maandag jongstleden werd het dus hoog tijd het reservoir te laten verwijderen door haar favoriete oncologisch chirurg Dr. Dussan. De kleine operatie duurde wederom langer dan verwacht. Na een weekje zal zij weer kunnen gaan trainen voor een goede golfswing en zij zal niet meer vollopen bij het snorkelen. Heugelijke feiten. Ook ik ben heel blij met deze stap voorwaarts. De fysieke herinnering aan chemotherapie is daarmee verdwenen, al zal ik die behandeling nooit van mijn leven vergeten.
Haar tijdelijke wond, in combinatie met mijn tijdelijke brace maakt ons thans een noodlijdend setje. Haar linkerkant werkt niet optimaal en mijn linkerkant laat te wensen over dus momenteel is het tobben in de huishouding. Was Elsa, onze Balinese keukenprinses, maar hier!
De brace was mij aanbevolen na een bezoek aan de plaatselijke 'Emergencia'. De pijn in de linkerschouder werd dermate hevig dat er iets moest gebeuren. We reden dus naar de Eerste Hulp van het San Jaime-ziekenhuis. Na röntgenfoto's en een prik tegen de pijn kreeg ik een soort hypermoderne mitella met klitteband omgesnoerd, in strakgrijs uitgevoerd. Met rust en pillen zou het beter moeten gaan en dat doet het inmiddels ook. Het deed mij denken aan vroeger: ooit kreeg ik als studente ernstig last van een ganglion in de linkerpols. Ik ging in het gips en moest de hand enige tijd ontzien. Toen leerde mijn rechterhand schrijven en dat kan'ie nog steeds maar verder...
Na de operatie van mijn liefje eerder deze week deed ik mijn brace tijdelijk af om ons -redelijk- veilig naar huis terug te rijden. Ik kan toch moeilijk verwachten dat iemand, die net van de operatietafel stapt, achter het stuur zal plaatsnemen?! 's Ochtends hadden we besloten dat we 's avonds een gemakkelijke (doch smakelijke) maaltijd zouden nuttigen. Ter aanvulling moest alleen nog een stokbroodje worden gekocht. Aldus geschiedde. Er is immers niets mis met onze benen.
Zoals altijd, combineren we ook nu ons beider sterke kanten zo goed mogelijk: de een houdt de knoflookteen vast, de ander verwijdert het schilletje. De een pakt de zware pan uit de kast, de ander doet de groenten erin. Maar dan het openen van een fles wijn - wat een getob! In Bali waren de flessen regelmatig voorzien van een schroefdop. Hoe handig zou dat nu zijn. Het gaat hier echter aldus: de een zet de kurketrekker op de fles, de ander draait hem aan. Samen trekken we de kurk uit de flessehals: de een duwt de linkerkant van de hefboom naar beneden, de ander de rechterkant. Met de fles tussen de knieën trek ik vervolgens met rechts de kurk geheel uit de hals. Een wijnfles openen is thans geen sinecure!
Mijn liefje, tijdelijk de actiefste in de huishouding, verzuchtte gisteren “ik hoop dat je gauw weer de linkerhand kunt gebruiken”. Ik ben het helemaal met haar eens. Ik voel mij heel onthand, een eenarmige bandiet. Voor vertrek uit Bali mijmerde ik hardop over wat ik allemaal in onze Spaanse keuken zou gaan bereiden: verse pastagerechten, Europese visgerechten, moussaka, pompoenschotel, risotto, lamsvleesstoofschotel, enzovoorts. De hedendaagse maaltijden lijken echter verdacht veel op de Olvarit-hapjes van weleer?! Verder gaat het heel goed met ons.
Wat pas ècht zielig is, is een chihuahua verkleed als Valenciaanse Fallas-prinses. Op dit moment vindt in Valencia een groot nationaal festival plaats, genaamd 'Las Fallas'. In 2007 maakten wij het feest persoonlijk mee. Van 15 t/m 19 maart wordt daar het einde van de winter gevierd. Elke dag trekt een stoet van hoofdzakelijk vrouwen en meisjes in klederdracht door de straten van Valencia terwijl het publiek anjers offert aan de Maagd van de Hulpelozen. Wat dat betreft zouden wij erbij moeten zijn... Op de laatste avond van de festiviteiten gaat de mooiste pop van papier-mâché (ninots geheten) in de fik. De levende chihuahua wordt gelukkig gespaard.
Ik heb goede hoop dat hierna ook ons eigen kookfestijn zal losbarsten!
