We togen tijdig naar Heathrow voor onze avondvlucht. Je weet het qua files maar nooit met de twee toevoerwegen M25 en de M4, beruchte autowegen waaraan wij beiden niet veel goede herinneringen koesteren. De mazzel was echter dat Engeland op onze reisdag een WK-voetbalwedstrijd moest spelen. Er werd die dag kennelijk veel van huis gewerkt...
De voortzetting van de reis naar Zuid-Oost Azië verliep bijzonder goed: we hadden geen vertraging en het luchtruim was rustig. Vliegen in een A380 is plezierig vanwege de geluidsdemping en de omvang; deze grote vogel kan wel een duwtje van opzij of van onderen verdragen. Ketut haalde ons op de luchthaven op. Hij was niet te missen toen wij 's avonds laat de Denpasar-terminal verlieten: er was maar één die met een glimlach van oor tot oor boven iedereen uit stond te zwaaien. Om twee uur 's nachts reden we de eigen oprijlaan op. De poort was al geopend door security Made. Na een douche doken mijn liefje en ik -ieder met slaappil- moe het bed in. Om daar 9 uur later uit te verschijnen. Ik sliep 100% horizontaal én ongestoord en stond daardoor superfit op.
De eerste zwempartij is een feit. Toen ik voor vertrek uit Spanje aan mijn liefje vertelde dat de twee 'spaghetti floats' mee op reis gingen, vond ze dat onnodig. Ze gingen toch mee. En wie dobberde er als eerste op een spaghetti rond? Juist: zij. Ondertussen opmerkend “dat het zo goed was voor haar armen”. Ik zeg maar zo, ik zeg maar niets. De zomertemperatuur is werkelijk heerlijk: met lage vochtigheid en een beetje wind.
Wat is onze tropische tuin overweldigend mooi. De bougainville is fantastisch, de gele ixus is teer maar lieflijk. De gele frangipaniboom draagt veel bloemen, de witte een flink aantal, de rode slechts 1. Een geurige gele zit dagelijks achter mijn oor.
Wat staat de Jalan Nelly er fleurig bij. Deze bonte bloemenhaag is inmiddels tot dijhoogte gegroeid; dit zou mijn vriendinnetje zeker hebben bekoord. Ook de kruidentuin annex kraamkamer deed bijzonder goede dienst: de basilicum groeit buitensporig goed (ik ga binnenkort pesto maken met Elsa), net als andere kruiden en vele andere nieuwe borelingen. Zo kunnen we hier binnenkort een papayastalletje aan de poort beginnen want er zijn tientallen stekjes.
Het gras is groen, de meeste bomen, struiken en planten tieren welig. Er zijn nieuwe vogelsoorten te zien en de eerste vlinders fladderden alweer langs. Eén palmboom liet het afweten. De tuinman merkte op dat we daarop nog garantie hebben maar daarvan gaan we -ik zou zeggen: vanzelfsprekend- geen gebruik maken. Ik zou het Wayan, onze Balinese aanlegger van de tuin namelijk niet durven aandoen.
En de eerste mango's zijn gedetecteerd: 3 topzware groene vruchten aan een iele boom; als dat maar goedgaat?! Stammetjes van circa 100 centimer hoogte werden in januari jongstleden gepoot. Het is toch ongelofelijk?! Ondertussen eten we mango's uit andere oorden.
Er zal binnenkort flink moeten worden gesnoeid. Maar niet (meer) door tuinman Arya. We kregen te horen dat hij naar een andere baan overstapt per 1 juli. Vind ik dat slecht nieuws? Eigenlijk niet. Ik merkte al eens op dat hij eerder een lichaam heeft voor sjouw- en afschriktaken dan voor tuinwerk. Arya is namelijk een ware hulk. Zijn omvang maakt tuinieren niet overal en altijd gemakkelijk. Hij wordt beveiligingsman bij een benzinepomp. Het is een baan van 'sit down and look frightening'. Daarin zal hij ongetwijfeld goed zijn (al was hij het enige personeelslid dat bang was voor een recente vaccinatie)...
Wij gaan per omgaande zoeken naar een slanke, energieke nieuwe tuinman want Ketut, onze projectmanager, assistent-tuinman en mijn bouwmaatje, gaat in augustus aanstaande aan zijn baan als steward op een internationale cruiseliner beginnen. Dat vind ik werkelijk slecht nieuws, al gun ik hem van ganser harte een betere toekomst. Hijzelf vind het ook niet gemakkelijk om langdurig (tenminste 1 jaar) bij zijn familie weg te gaan maar hij investeert welbewust in de toekomst van hem, zijn vrouw Elsa en zoon Yuda. Ik zal hem(n) daarin zo goed mogelijk steunen.
De algemene situatie is hier als volgt: er loopt nu een officiële PLN-kabel van de dichtstbijzijnde electriciteitsmast naar ons huis. Wel zijn er sinds die tijd meer dan 30 gloeilampen gesprongen op en rond het terras dus het werkt nog niet helemaal zoals het zou moeten... De apparatuur -Nespresso-apparaten, Bose-geluidssysteem, satellietontvanger en keukenverlichting- die eerder door kortsluiting ontploften, werden gerepareerd of vervangen. Alleen kreeg de plaatselijke hoefsmid de Nespresso-melkschuimer niet meer aan de praat. Een eenvoudig kloppertje ging mee als vervanging; dat deed hier inmiddels goede dienst.Voor wat betreft de wateroverlast: langs de westzijde van ons land loopt nu een professioneel gemetseld afwateringskanaaltje van achteruit de rijst- en druivenvelden naar zee. Afvoerwater uit de goten rondom onze villa (regenwater van het dak alsmede kraanwater) dat niet kon wegvloeien door ondeskundige aanleg van de weg achter ons huis, werd via nieuwe ondergrondse buizen direct op dat nieuwe kanaal aangesloten. De voor- en achtertuin zijn goed droog. Onze tuin is vanwege de nieuwe buurman enigszins gekrompen maar het ziet er bij ons nog steeds mooi uit. De zonsondergang is 's zomers bijzonder kleurrijk. We wijden thans onze bale bengong, een soort relaxhuisje, in en zien van daaruit de zon in de zee zakken. Het is fijn thuiskomen zo.
