Innovation Nation?

Uit eigen ervaring weet ik al jaren dat Down Under op informatietechnologisch vlak ver achter blijft bij de rest van de wereld. In de Outback begrijp je dat nog eventueel maar voor een buitenwijk van Sydney is dat toch for crying out loud?! In het hotel waar wij thans verblijven, wordt met vouchers gewerkt die slechs een bepaalde tijd geldig zijn. Gratis, dat wel. Je moet constant in- en uitloggen en de snelheid en capaciteit van de verbinding laten te wensen over, zeker voor een blogger en amateurfotograaf als ik.

Het is fijn om toerist te zijn in Australië maar er is dus één ding dat mij tergt: gebrekkig internet. Even dacht ik dat ik tijdens deze reis het Zenstadium had bereikt. In Bali liep -bijna- alles op rolletjes, ik was zeer ontspannen. Ik kreeg nog nooit zoveel complimenten en kussen van mijn partner. Totdat ik mijn foto’s hier niet meer naar mijn online albums kon uploaden en mijn blogs met moeite kon publiceren. Toen was het Grrr@#$%^!*_&).

Ik was terug bij af, schold weer als vanouds op mijn computer. Mijn liefje keek mij meewarig aan. Ze vraagt al jaren aan Sinterklaas èn de Kerstman om een ronde vriendin in haar schoen of sok, geen puntige… Alle hoop is nu gevestigd op Ozzie’s Father X-Mas. Misschien lukt het met een beetje hulp van reismaatje Bernadette die zich over circa een week bij ons aansluit.

Op een ochtend sprak ik de aardige concierge van het hotel op het falende internet aan. Wat deden ze met wie en waarom zo? Dat vroeg ik met een grote glimlach op mijn gezicht. Ik vind hem een überaardig mens. Ik vertelde dat we in menig ontwikkelingsland hadden gereisd met 24/7 gratis wifi, zowel in openbare ruimten als in hotels. Waarom daar wel en hier niet? Hij begreep wat ik bedoelde, vertoonde zelfs iets van plaatsvervangende schaamte (wat nu ook weer niet de bedoeling was).

Hij legde mij uit dat het hotelmanagement zeer recent overstapte op gratis wifi. Men had zoveel negatieve commentaren van gasten gekregen dat ze geen keuze hadden. ‘They had to bite the bullet’, zoals hij het uitdrukte. Internet is nog steeds erg duur in dit land, in tegenstelling tot veel andere plekken ter wereld. Australië is een tamelijk conservatief land met veel oude mensen. Wellicht dat dit ermee samenhangt?

Tijdens eerdere rondreizen door het land moesten we vouchers kopen op campings in verschillende delen van het land. Vaak lag de verbinding eruit of kon ik nog geen foto opladen. We brachten hier menige dag zonder internetverbinding door, tot mijn grote frustratie. Het hotel ging niet in zee met de monopolist van Australië (Telstra) maar met een bedrijf dat niet het duurst en ook zeker niet het goedkoopst was. De concierge verklaarde dat het betreffende internetbedrijf een in- en uitlogbeleid hanteert met hernieuwbare vouchers, zodat voormalige gasten geen misbruik kunnen maken van de gelimiteerde verbinding (1.000 Mb downloadlimiet). Ik hield mijn mond maar… je kunt immers ook wifi-codes uitgeven zonder al die andere poespas.

Een uur later kochten we de Sydney Morning Herald van die dag. Guess what? Op de voorkant trof ik de kop aan “The Innovation Express”. Het ging erover. De nieuwe minister-president van het land maakte recent zijn regeringsplannen bekend. De mijnbouwindustrie ligt op zijn gat dus Tom Poes verzon een list. Daartoe behoort onder andere het plan om over een periode van vier jaar $1.1 miljard te gaan investeren in technologische innovatie. Nu klinkt dat als veel maar dat valt tegen. Ter vergelijking: de hotelconcierge vertelde mij dat enkele jaren geleden onderzoek was gedaan naar de aanleg van een nationaal breedbandnetwerk. Geschatte kosten: 25 miljard Ozzie dollars. Dat geeft je te denken over de te investeren miljard: het bedrag is niet bepaald revolutionair.

In datzelfde krantenartikel las ik dat Malcolm Turnbull ‘is to deliver the nation into the new world’. Weliswaar laat, wat mij betreft, maar een schone taak. Zeker beter dan bloody Tony Abbott en zijn regering (afgezet in september jongstleden) die als doel leek te hebben het land terug in de tijd te zetten. Zo kwam Australië in de afgelopen periode op een sneue 17^de plaats te staan op de Global Innovation Index 2015 (Cornell University & INSEAD). Het land zakte in het afgelopen jaar twee plaatsen terug op de ladder van onderzoek en menselijk kapitaal en acht plekken voor wat betreft kennis en technologie. Tja.

MP Turnbull reserveert dus fondsen voor innovatie maar gaf in oktober tevens zijn zegen aan de voortgang van de impopulaire Carmichael kolenmijn in West-Queensland. Die mijn zal 60 miljoen ton kolen per jaar opgraven voor de export. Daar wordt Australië wellicht economisch beter van op de korte maar zeker niet op de lange termijn; dat geldt evenzeer voor Moedertje Aarde. Kolen zijn 19de eeuws, het zijn de zwaarste vervuilers ter wereld. Bovendien zal de kolenterminal van Abbot Point, gelegen in het Great Barrier Reef, moeten uitbreiden als deze productie doorgaat. Een groot risico voor een van de zeven wereldwonderen waar we later deze maand gaan snorkelen. Coal ships and coral reefs don’t mix!