Ik vermoedde het van te voren maar nu weet ik het
(al): Sri Lanka
is een zeer fotogeniek land. We zijn inmiddels vijf dagen op weg en hebben al
veel afwisselends gezien: stads- en plattelandsleven, beach life, vogels, boeddhistische
en hindoetempels, katholieke kerken en veel dieren. Het aantal foto’s loopt gestadig
op. We waren op de plaats waar het wereldwijde boeddhisme begon (de koningsstad Anuradhapura),
stonden voor de eeuwenoude boom waaronder Lord Buddha volgens de overlevering
de verlichting bereikte, bezochten de grootste en de oudste hindoetempels van
Sri Lanka (in Kalpitiya en Jaffna) alsook de grootste en oudste katholieke kerk
van het land (Jaffna, begin 17de eeuw). Het lijkt wel een relireis?!
We
sliepen in een halfopen hut aan zee waar we een lange strandwandeling maakten, zwommen in een rustige Indische Oceaan en daar
een grote, dode zeeschildpad aantroffen. De kraaien en honden lustten er pap van.
Kasian. We hadden een hotelkamer met een buitenbadkamer waardoor we tijdens een
nachtelijke stop door de muggen werden belaagd. In een stadspark keken we naar twee
varanen op hun achterpoten alsof ze de tango dansten; het werd echter een
gevecht op leven of dood. We passeerden geiten, koeien, straathonden en ezels
op de grote weg. Boven onze hoofden cirkelden soms vier arenden tegelijkertijd,
het aantal waadvogels op de foto zijn bijna niet meer te tellen. Op een later moment
zal ik uitgebreider blogger over die beestenboel.
Het
interessante Sri Lanka kreeg het in de loop van de tijd flink voor de kiezen.
De vorige Singalese president maakte er, naar verluidt, een potje van. Twee van
zijn broers werden na zijn verkiezing respectievelijk Minister van Defensie en
van Economie, zijn zoon werd ongekwalificeerd de hoogste militair in het leger
en zijn neef werd directeur van het internationale vliegveld. Dat geeft je te
denken. De president knoopte tijdens zijn regeerperiode relaties aan met verkeerde
landen waardoor het land op vele vlakken verder achterop raakte. Bovendien
verdween heel veel geld in diepe familiezakken. Het land staat hoog op de internationale
corruptie-index, twee plaatsen lager dan Indonesië.
We
zitten thans in het uiterste noorden, in Jaffna. We zijn hier minder dan 40
kilometer verwijderd van Zuid-India. Mijn liefje vroeg gisteren aan de
chauffeur of er een ferry-dienst bestaat tussen beide landen. Nee, dus. De
relatie kan beter maar daaraan wordt door de nieuwe president gewerkt. In het
restaurant troffen wij een Indiaas mannengezelschap aan. Zij aten allen met de
vingers van hun rechterhand. Mijn liefje zag een van hen zijn klokkenspel
recht leggen waarna hij ongegeneerd met diezelfde hand verder at, terwijl ikzelf een andere man in
dat gezelschap zijn neus in zijn sari zag snuiten, zonder erbij te
verblikken. Ik denk dus dat ik bij leven nooit dichter in de buurt van India
zal komen in haar gezelschap. Nu zeg ik, ondanks mijn reislust, dat ik daarmee
kan leven…
Jaffna
was gedurende de 30-jarige burgeroorlog niet begaanbaar omdat de oorlog zich in
volle hevigheid op Tamil-grondgebied afspeelde. Onderweg passeerden we het
vredesmoment en in Jaffna zagen we de vernieling van soms heel dichtbij. Diezelfde president speelde een foute rol in die oorlog. Mannen met dat soort snorren moet je mijden! Het
mooie van reizen onder lokale begeleiding is dat je veel komt te weten. Met
chauffeur en gids Francis zijn we het stadium van terughoudendheid voorbij.
Aanvankelijk keek hij de kat uit de boom bij zoiets gevoelig als een
burgeroorlog maar inmiddels weten we veel meer over het dan toen we aan deze
rondreis begonnen en dat is precies wat we willen.
Het
zijn de Tamils die door elkaar opvolgende boeddhistische regeringen als
‘terroristen’ werden neergezet terwijl zij hun grond, religie, taal en cultuur beschermen.
Begrijp mij niet verkeerd: de militante Tamil Tigers waren bepaald geen
lieverdjes en veroorzaakten veel leed in het noorden en noord-oosten van het
land. Sri Lanka is een boeddhistisch land en sommige partijpolitici zijn van
mening dat de minderheden in het land, Tamils voorop, dat goed in hun oren
moeten knopen. In de politiek is alleen plaats voor Singalezen (boeddhisten),
zij hebben het hier voor het zeggen. Onderling kunnen mensen uit de
minderheidsgroepen het goed met elkaar vinden: er wordt multi-culti getrouwd,
buurten zijn eveneens gemengd. Het waren doorgaans ontwikkelde Tamils die zich
het sterkst verzetten tegen het regeringsleger. Voor de goede orde: de
Singalezen van Sri Lanka kwamen uit het noorden, de Tamils uit het zuiden van
India. Er vielen tienduizenden doden, overigens ook aan Sinha-zijde. Complexe materie.
We
spraken onderweg iemand met een Tamil-moeder en een Singalese vader wier Singa-echtgenoot
deelnam aan de burgeroorlog. Na de vrede keerde hij ernstig beschadigd en ontregeld
huiswaarts. Inmiddels scheidden ze omdat hij niet kan vergeten en zij niet kan
leven met een man met een geweer naast zijn bed. De oorlog veroorzaakte door
alle lagen van de bevolking diepe wonden die nog niet zijn geheeld, zoals het
zich laat aanhoren. Door Tamilland reizend, zie ik met lede ogen aan dat er nog
veel politieposten en grote militaire kampementen zijn. Soms om de kilometer.
Ik kan mij voorstellen dat Tamils dat zeven jaar na de vrede, als uiterst provocerend
ervaren.
Als
je dan de uitleg over de nationale vlag leest, kan ik niet voorkomen dat mijn
wenkbrauwen ver voorbij mijn haargrens schieten. Daar gaan we (van links naar
rechts): de verticale oranje balk vertegenwoordigt de Tamils, de groene balk de
moslims, de gele rand rondom vertegenwoordigt de andere minderheden in het
land.
De
twee voorpoten van de leeuw staan voor de puurheid in geldzaken, de
blaadjes in de vier hoeken om de leeuw heen zijn van de Bo-boom en
vertegenwoordigen het boedhisme en de invloed daarvan op de natie. Elk blad
vertegenwoordigt een andere deugd: ‘kindness, friendliness, happiness &
equanimity’. De donkerrode kleur vertegenwoordigt de overige religies. Tja.
Ook
de tsunami van 2004 maakte veel slachtoffers in Sri Lanka. De vernietigende
watermassa kwam van Sumatra in het oosten en veroorzaakte hier tienduizenden
doden. Francis, wiens geboortegrond aan de oostkust ligt, verloor negen familieleden
tijdens de ramp. Alleen het uiterste noorden waar we thans vertoeven, werd
gespaard. Francis’ familie at jarenlang geen vis… Ik herinner mij het eerste
bericht nog goed: mijn liefje en ik voeren op een Brits cruiseschip in
Midden-Amerikaanse wateren, met veel Sri Lankaans personeel aan boord. De
telefoonlijnen waren continu bezet omdat mensen contact probeerden te krijgen
met het thuisfront. We gaan binnenkort een kerk bezichtigen die nog steeds onder
de modder zit.
In
Jaffna lijken mijn liefje en ik zelf bezienswaardigheden. Al menige keer waren
we onderwerp van gesprek, van onderzoekende blikken en van uitgebreide
selfiesessies van jongemannen. Vandaag op de verse groentemarkt werd ons enkele keren
gevraagd waar we vandaan komen, gevolgd door een praatje. Het leek alsof men
het leuk vond dat we uit Holland komen. Velen spreken hier uitsluitend Tamil,
een enkeling spreekt Engels. Men is uiterst vriendelijk. Morgen is het hier Nationale
Onafhankelijkheidsdag. Ik ben benieuwd wat we meemaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten