Het is vandaag internationale Aardedag. Moedertje
Aarde moet het sinds vandaag zonder pop icoon Prince stellen die gisterenochtend
dood werd aangetroffen in de lift van zijn appartement. Hij was onlosmakelijk
verbonden met mijn jong-volwassen jaren. Ik bezocht een van zijn concerten in Nederland en
was een fan van deze muzikale duizendpoot. Prince werd 57 jaar, een veel
te jonge leeftijd om het aardse te verruilen voor… Tja, voor wat?!
De Dag van de Aarde werd in 1970 voor het eerst
uitgeroepen als de dag voor een beter milieu. Het is ironisch dat het sindsdien
alleen maar verder bergafwaarts ging.
Moedertje Aarde roert ook haar eigen staart: elke dag ontvangen we in Huize Barefoot minstens één melding van de app QuakeFeed waarmee een zware aardbeving wordt getoond. Momenteel is het voornamelijk in Ecuador. Vanmorgen was het weer raak: eentje met een kracht van 6.0 op ruim 200 kilometer ten westen van de hoofdstad Quito, in zee. Het epicentrum lijkt rondom de stad Muisne te liggen, die elke dag te maken heeft met tamelijk zware bevingen.
Als je een land zelf hebt bezocht, komt zo’n boodschap harder aan omdat je je een voorstelling kunt maken van de plaatselijke ellende en de mensen die het moeten ondergaan. In Quayaquil stortte na een recente beving een brug in (de beving werd gevoeld tot in Quito). We stapten daar in februari 2014 op de Trèn Crucero die ons in een week tijd via de Avenida de los Volcanos, de boulevard van de -deels actieve- vulkanen, naar Quito bracht. Verbazen doen aardbevingen in die regio dus niet maar schokken des te meer (no pun intended).
Moedertje Aarde roert ook haar eigen staart: elke dag ontvangen we in Huize Barefoot minstens één melding van de app QuakeFeed waarmee een zware aardbeving wordt getoond. Momenteel is het voornamelijk in Ecuador. Vanmorgen was het weer raak: eentje met een kracht van 6.0 op ruim 200 kilometer ten westen van de hoofdstad Quito, in zee. Het epicentrum lijkt rondom de stad Muisne te liggen, die elke dag te maken heeft met tamelijk zware bevingen.
Als je een land zelf hebt bezocht, komt zo’n boodschap harder aan omdat je je een voorstelling kunt maken van de plaatselijke ellende en de mensen die het moeten ondergaan. In Quayaquil stortte na een recente beving een brug in (de beving werd gevoeld tot in Quito). We stapten daar in februari 2014 op de Trèn Crucero die ons in een week tijd via de Avenida de los Volcanos, de boulevard van de -deels actieve- vulkanen, naar Quito bracht. Verbazen doen aardbevingen in die regio dus niet maar schokken des te meer (no pun intended).
Moedertje Aarde rammelt niet alleen zelf aan de
poort, ze krijgt het ook flink voor de kiezen. Inmiddels is bekend dat
93% van het Great Barrier Reef momenteel te maken heeft met koraalbleking. Als
er niet snel een verbetering in het onderwaterecosysteem optreedt, kan dit
wereldwonder dood gaan. Mijn liefje las mij onlangs voor uit een artikel in de
Sydney Morning Herald waarin stond dat er zelfs gebleekt koraal is geconstateerd rondom de haven van
Sydney. Zo zuidelijk trad dit schadelijke verschijnsel nog nooit op!
Ik voel mij een bofkont dat ik het grote rif nog in behoorlijk volle glorie heb kunnen ervaren toen we er in 2005 voor het eerst snorkelden. We gingen toentertijd met een klein cruiseschip (36 passagiers) de Coral Sea op en voeren een week lang naar verschillende soorten riffen in het gebied. De kleurenpracht van het koraal, de verscheidenheid aan vissen en zeezoogdieren... wow. Het werd een ervaring die ik nooit van mijn leven zal vergeten.
Ik voel mij een bofkont dat ik het grote rif nog in behoorlijk volle glorie heb kunnen ervaren toen we er in 2005 voor het eerst snorkelden. We gingen toentertijd met een klein cruiseschip (36 passagiers) de Coral Sea op en voeren een week lang naar verschillende soorten riffen in het gebied. De kleurenpracht van het koraal, de verscheidenheid aan vissen en zeezoogdieren... wow. Het werd een ervaring die ik nooit van mijn leven zal vergeten.
Gisteren vond de opening van een nieuwe
kolencentrale op de Maasvlakte plaats, geloof het of niet. De centrale stoot
weliswaar minder CO2 uit maar de toegezegde bouw van een faciliteit die de uitstoot
moet opvangen, laat op zich wachten. Als het Vaderland zo doorgaat, haalt het
zeker de afspraken niet die zijn vastgelegd in het klimaatakkoord van Parijs in
december 2015. Dit nieuwe akkoord, dat vandaag daadwerkelijk door vele staten wordt ondertekend, wil de opwarming van de aarde beperken tot
minder dan 2 graden, bij voorkeur tot anderhalve graad. Nederland behoorde al
niet tot de koplopers, het land verstookt nu meer kolen dan ooit. De nieuwe milieudoelstellingen zijn alleen haalbaar, als veroorzakers van CO2 aan banden worden gelegd
in plaats van ze volop ruimte tot expansie verschaffen.
Dat geldt bijvoorbeeld voor Shell dat weliswaar zegt
te willen verduurzamen maar volgens deskundigen onvoldoende doet in die richting. Verontruste burgers ontpopten zich tot kritische investeerders, bundelden hun krachten en vormden de
groep Follow This.
Vanwege hun aandeel (samen inmiddels goed voor €5.000.000) krijgen zij tijdens de eerstvolgende aandeelhoudersvergadering
spreekrecht en zullen dan hun zaak bepleiten. Hun motto: ‘we gaan de wereld
sneller duurzaam maken door Shell duurzaam te maken. Dat doen we door massaal
aandeelhouder te worden’. Kritische burgers pikken het niet langer dat grote bedrijven
hun maatschappelijke verantwoordelijkheid niet nemen. Met het woord en met kennis, dat wel. Zij nemen letterlijk een
aandeel in een betere, schone wereld.
Er was gisteren ook klein natuurlijk leed te
melden: er vond overspel plaats in de zeearendenfamilie in de Biesbosch. Een
nieuw vrouwtje kwam tussenbeide, het vrouwtje met de oudste rechten moest het
veld ruimen. Kasian. Het is te hopen dat ze een nieuwe partner vindt in het
gebied.
Hier kwettert het van jewelste. Sinds enige tijd lijkt het epicentrum van het lokale Bird Life zich naar (voor) ons terras te hebben verplaatst. Steenuilen, een jagend valkenechtpaar, wegduikende duiven en groene halsbandparkieten… We zitten hier eersterang voor dat spektakel. Zelfs zonder telelens valt er van alles te beleven. Wat mij betreft, is elke dag een dag van de aarde! Wij gaan vandaag een boom planten.
Hier kwettert het van jewelste. Sinds enige tijd lijkt het epicentrum van het lokale Bird Life zich naar (voor) ons terras te hebben verplaatst. Steenuilen, een jagend valkenechtpaar, wegduikende duiven en groene halsbandparkieten… We zitten hier eersterang voor dat spektakel. Zelfs zonder telelens valt er van alles te beleven. Wat mij betreft, is elke dag een dag van de aarde! Wij gaan vandaag een boom planten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten