Translate

maandag 12 september 2022

Leef lang en voortvarend

Vandaag is de verjaardag van mijn liefje. Joehoe! Ze bereikte een respectabele leeftijd maar die gaan we hier niet noemen. We houden het leuk. Dit jaar geen feestje op het eigen terras. Ze had er geen zin in dus dan doen we het niet. Het grootste kado dat ze ontving, is dat de temperatuur hier begon te dalen tot aangename temperaturen en we geen gebruik van de airco meer hoeven te maken.

Bovendien mag ze vandaag de hele dag haar favoriete muziek hard ten gehore brengen. Dat doe je voor je mujer! De Madrileense Rocío Dúrcal (1944-2006) is momenteel de favoriet. Zij is zangeres van het Spaanstalige levenslied die niet alleen in dit land een grootheid werd maar ook in Mexico. Haar bekendste lied heet ‘Como tu mujer’ en is hier te zien. Het fragment is 78 miljoen keer bekeken. 

De jarige is van mening dat ze van sentimentele vrouwen houdt. Tja. Dúrcal werd ‘Reina de las Rancheras’ genoemd, de koningin van (een soort van) het Mexicaanse levenslied. In 2001 kreeg deze zangeres de diagnose baarmoederhalskanker gesteld; ze overleed in 2006 in Madrid op 61-jarige leeftijd, aan de gevolgen van uitgezaaide kanker. Het stadsbestuur vernoemde een rotonde naar haar (!) in het centrum. Wij eren haar op een andere manier. Dúrcal deed mij terugdenken aan een wilde Oudjaarsavond in Acapulco, Mexico (2005). We waren die avond de enige Westerlingen in het gezelschap. Ik danste de blaren op mijn voeten met lokale mannen. De sombreros vlogen door de lucht.   

Vanavond proosten we mijn liefje toe in klein gezelschap (de jongens uit Nederland) in haar favoriete restaurant aan de kust, in buurprovincie Murcia 

 

Bloei maar 

Bedenk je op tijd dat je nooit te groot zult worden
voor klein geluk, vier het kind dat in je woont.
Eet biscuitjes als je daar zin in hebt, denk je
niet te dik, denk geen pasmaat voor de wereld. 

Waan je eerder een boomstam, wat mossig in het
begin, maar dan op een dag die je later zult herinneren
als prachtig, zul je uitbotten en bloeien. Wat je daar
voor moet doen: het mos uit je geheugen wissen.

Er zijn verhalen waarin klein geluk niet opvalt,
herschrijf ze! Markeer alles wat je vrolijk maakt,
zet een streep door oorlog, door woestenij, door
haat en vuilsprekerij. Leef lang en voortvarend. 

Zing zo nu en dan een liedje, liedjes helpen vooral tegen
het pikkedonker, als je bang bent en onbeholpen. Waan je
dan weer een boomstam, bloeiend en stevig. Zing:
soms ben ik klein, soms ben ik groot, maar nooit val ik om. 

Marieke Lucas Rijneveld


Geen opmerkingen:

Een reactie posten