Wereldfoto's

Afgelopen week werd uit 60.448 foto´s van 3.752 fotografen de World Press Photo van 2023 gekozen. Het was geen grote verrassing dat er een foto van oorlogsgeweld in Oekraïne werd gekozen als beste foto van het jaar. Die grote eer viel te beurt aan de Oekraïnse fotograaf Evgeniy Maloletka (1987; werkzaam voor Associated Press). Hij werd de algemene winnaar met een dramatische foto van een hoogzwangere vrouw op een brancard die in een kraamkliniek in het belegderde Marioepol lag om te gaan bevallen. Die kliniek werd door de Russen gebombardeerd. Ze beviel er maar haar baby kwam dood ter wereld. Een half uur later overleed de moeder zelf aan haar verwondingen. Een diep triest verhaal in één pakkend beeld. A picture paints a thousand words. En een foto van wereldklasse helemaal! De fotograaf zei dat hij de foto liever niet had geschoten maar hij deed het toch. De wereld moet de wreedheden van Poetin en zijn kliek  onder ogen zien. Letterlijk. Die opdracht heb je, als betrokken fotograaf.

In 2021 veranderde de regels van World Press Photo. Vanwege de dominantie van de Europese blik werd besloten voortaan zes regionale competities te organiseren, een per continent, elk met een eigen jury. In een soort vrije categorie waarbij fotografie mocht worden gecombineerd met andere media, deed fotograaf Cesar Dezfuli mee. Voor de Volkskrant maakte hij, in samenwerking met Spanje-correspondent Maartje Bakker van diezelfde krant, een reportage over emigranten die op weg gingen naar Europa. De persoonlijke verhalen van de opvarenden werden opgetekend en vastgelegd. Dat project noemden zij ‘Passengers’ en oogstte al veel lof. Nu won hij dus de Open Format Award in de categorie Europa. Dezfuli is geboren in Madrid (1991) en is zelf kind van Iraanse migranten.

Het nieuwe tv-reisprogramma van wereldreiziger Floortje Dessing liep alweer af. Zij ging deze keer op reis met de Nederlandse fotograaf Jasper Doest. Dessing ging mee voor de verhalen van mensen, hij legde de dieren vast met zijn camera. Samen reden ze van Nederland naar Nepal op zoek naar verhalen over de complexe relatie tussen mens en dier. Ik had nog nooit van de fotograaf gehoord maar raakte in de loop van de serie onder de indruk van zijn beelden. 

Zo ontdekte ik dat Doest een wereldwijd gerenommeerde fotograaf is die voornamelijk werkt voor grote internationale tijdschriften als National Geographic. Hij is tevens Senior Fellow van de International League for Conservation Photographers en ambassadeur voor het Wereld Natuurfonds. De inmiddels 43-jarige Doest studeerde aanvankelijk Biologie maar na het winnen van zijn eerste fotografiewedstrijd besloot hij daar zijn beroep van te maken. In 2013 werd hij verkozen tot Wildlife Photographer of the Year. 

Al lezend over hem, viel bij mij het kwartje: de Japanse apen in de sneeuw, het opspringende vosje dat lijkt te vliegen, de ooievaars op de vuilnisbelt, de duiven Ollie en Dollie... Dat is werk van hem! In 2021 viel zijn serie ‘Pandemic Pictures’ in de prijzen in de categorie Natuur van de World Press Photo met het gefotografeerde liefdesverhaal van de twee duiven.

In 2019 won hij de eerste prijs in de categorie World en Wildlife van de Sony World Photography Contest. Daaraan deed hij mee met zijn project ‘Meet Bob’. Bob is een Curaçaose flamingo die per abuis door een hotelraam van het Hilton vloog en daarbij gewond raakte. Doests nicht Odette is daar dierenarts en zo kwam Bob in haar praktijk terecht. Het dier herstelde maar de arts vreesde dat hij vrijlating niet zou overleven en hem euthanaseren wilde ze niet. Dus ze nam die grote roze vogel in huis. Ze noemde hem Bob en benoemde hem tot ambassadeur van de natuurbeschermingsorganisatie die ze runt om kinderen voor te lichten over natuurbehoud en dierenwelzijn op het eiland. Doest kwam naar het eiland om de praktijk van zijn nicht met foto´s te verfraaien. Op de eerste ochtend van zijn verblijf liep Bob zijn slaapkamer binnen. Meer gezamenlijke avonturen volgden. Zo ontstond het fotoboek Meet Bob waarvoor hij gebruik maakte van handzame digitale Leica-camera’s die ik hem ook vaak zag gebruiken in de tv-serie. Hij gebruikt tevens Canon.)

Het werk van Doets speelt zich bij voorkeur af op de kruising van natuur en mens. Op zijn eigen website staat in de kop vermeld dat hij fotografie probeert te gebruiken om het gat tussen de natuurlijke wereld en onszelf te overbruggen. Ik trof er een prachtig portfolio aan. Het zijn beelden van een zeer bij de natuur betrokken fotograaf.  

Dat was ook goed te zien in de serie ‘Floortje gaat mee’. Die twee gingen onder andere op bezoek bij een berenopvang in Roemenië, bezochten een kamelenworstelfestival in Turkije, liepen in Irak -voorzichtig- mee met een man en zijn getrainde speurhond die zoekt naar landmijnen, ontmoetten een jonge vrouw in Nepal die zich inzet voor de bescherming van neushoorns. Saillant detail is dat de moeder van deze Doma een neushoornaanval niet overleefde. Mooie verhalen en prachtige beelden. Een greep uit zijn mooiste foto´s is te zien op de eigen website van de fotograaf. De foto´s bij mijn blog en in de header zijn niet representatief voor zijn werk, wat mij betreft. Dit zijn eerder vermakelijke snapshots. 

Het is slechts een kleine stap van Bob-de-gehersenschudde Flamingo naar zeilster Rosalin Kuiper. Ook zij raakte gewond (hersenschudding en hoofdwond) toen ze door het slaapvertrek aan boord van Team Malizia werd geslingerd nadat hun zeiljacht in de Zuidelijke Oceaan een plotselinge en ongecoördineerde manoeuvre maakte. In mijn vorige blog over The Ocean Race vroeg ik mij af of Kuiper in de race zou blijven. Antwoord: zekerrrrrr! 

Haar team won etappe 3 van de fameuze zeilrace rond de wereld. Kuiper stapte in Itajaí (Brazilië) van boord om twee weken te gaan herstellen en relaxen bij familie en vrienden in Nederland. Dat deed haar ogenschijniijk goed. Ze stapte onlangs herrezen en enthousiast weer aan boord van de IMOCA 60 waarop ze later vandaag gaan beginnen aan etappe 4. Inmiddels ligt de binnenhavenrace van Itajai alweer achter ons. Die werd gewonnen door het Amerikaanse team 11th Hour Racing, team Malizia passeerde de finishlijn als  tweede.

Vandaag beginnen vijf teams aan de 5.500 nautische mijlen lange zeiltocht van de Braziliaanse kust naar Newport, de oostkust van de Verenigde Staten. De verwachting is dat ze tussen twee en vier weken over dat traject gaan doen. Dat lijkt een ruime marge maar het is moeilijk te zeggen omdat de doldrums zich in dat gebied bevinden. Dat is een zone rond de evenaar waar vaak zwakke, veranderlijke winden en zelfs windstilten voorkomen. Op dit traject zal Kuipers Britse collega Will Harris aan het roer staan. On Board Reporter Antoine Ariole zal ons weer gaan vermaken met zijn foto´s, filmpjes en vooral zijn dronebeelden. Ik vind deze Fransman de beste van zijn collega´s van het gehele gezelschap. Ik ga hun avonturen weer op de voet volgen via de tracker en de app.