Barefoots eindejaarsblog

2015 was een alleszins bewogen jaar, ook op persoonlijk vlak.

Illustratie: Kakhiel

Mijn moeder ging begin van dit jaar, tijdens onze rondreis door Zuid-Amerika, van haar bejaardenwoning naar een verzorgingstehuis. Niet lang daarna werd beginnende dementie bij haar geconstateerd hetgeen haar persoonlijkheid veranderde. Vrij snel werd ze volledig hulpbehoevend, tot haar grote verdriet. Haar boze buien waren ongeëvenaard. In juni verhuisde ze naar een verpleegtehuis waar zij op 10 november jongstleden haar laatste adem uitblies, in aanwezigheid van mijn zussen. Ik heb vrede met haar heengaan maar denk regelmatig aan haar.

In april kreeg ik zelf de diagnose coxartrose gesteld, na jarenlang te hebben gesleept met één been. De boodschap viel als een bom op mijn dak. Ik voelde (en voel) mij te jong voor een dergelijk euvel maar ik moest eraan geloven: mijn mobiliteit ging met sprongen achteruit. Even dacht ik de operatie enkele jaren te kunnen uitstellen maar in de afgelopen maanden werden de klachten chronisch, al verhinderde dat mijn huidige reis niet. In 2016 zal ik op minstens één hangend pootje naar de Spaanse chirurg teruggaan om hem te vragen mij een kunstheup te geven. De overtollige kilo’s die ik in de afgelopen maanden vergaarde, beweeg ik er tijdens en na de revalidatie wel weer af met golfen en lange wandelingen. 

Spanje had dit jaar de warmste zomer sinds de registratie van het weer. Dat ondervonden wij en anderen die aan de Costa Blanca verbleven, aan den lijve. El Niño roerde dit jaar zijn staart heftig. Gedurende menige week in juli en augustus wees de thermometer 40 graden Celsius aan; dat maakten wij in de afgelopen tien jaren van onze permanente bewoning niet eerder mee. Onze lichamen raakten in die jaren gewend aan warmte en hitte maar zelfs wij zetten de airco af en toe aan.

Ook dit jaar bezochten we Bali en verstevigden we de band met onze vriendjes aldaar. Damai, bijna 5 jaar oud, trad tijdens ons recente bezoek meer op de voorgrond. Hij is een überpienter ventje dat graag zingt en danst en al aardig wat Engels begrijpt en bezigt. Zijn prestaties in het zwembad gingen tevens met sprongen vooruit. Zijn grote broer Yuda (8) verrichtte een heuse heldendaad tijdens een Balinees verjaardagsfeestje door de kleuter des huizes van twee jaar uit het zwembad te redden. Moeder, die niet kan zwemmen, stond krijsend aan de kant. Inmiddels zorgde moeder/bouwopzichter Elsa dat hun eigen huis werd afgebouwd. In februari van het nieuwe jaar gaan ze verhuizen.

Angela Merkel werd door tijdschrift Time uitgeroepen tot persoon van het jaar. Moeder Merkels boodschap we can do it van augustus van dit jaar, waarin ze aangaf dat Duitsland aan alle vluchtelingen uit Syrië onderdak zou bieden, getuigde van medemenselijkheid maar verdeelde Europa tegelijkertijd. Ons continent kreeg te maken met een grote stroom vluchtelingen die onderdak zochten (en zoeken) voor oorlog en geweld in hun thuisland. In menig Europees land, ook in Nederland, kwamen voor- en tegenstanders van opvang lijnrecht tegenover elkaar te staan.

2015 was helaas ook het jaar van Islamitische Staat, wier aanhangers honderden terroristische aanslagen pleegden in Europa, Afrika en het Midden-Oosten. De oprichter van IS stond ook op de shortlist van Time?! Onschuldige mensen werden gedood, in de naam van religie. Vrouwen en meisjes werden verkracht, vermoord en in massagraven gegooid. Kinderen kregen explosieven om, die op afstand werden gedetoneerd, in de naam van religie. Tja. 

De terreurgroep zette de wereld op zijn kop, ook die van mijn liefje en mij. In Europa proberen we onze manier van leven te beschermen. De waarden en normen van het oude continent stammen uit de Verlichting, een tijd waarin het gebruik van de rede de kern van ons denken en handelen werd. Geen boek is heilig, geen traditie of geloof is op voorhand goed of fout. Elk idee wordt aan een kritisch onderzoek onderworpen. Een burger mag denken en zeggen wat hij of zij wil, behalve als het aanzet tot haat en geweld. Daar trekken we de streep!

Het woord dat men in Nederland uitriep tot domste en stomste woord van dit jaar, was ‘me’: me moeder, me lieffie. Terecht. Echter, het mooiste Engelstalige woord van 2015 dat ik zelf verkoos, was ‘upstander’. Monica Lewinsky gebruikte het in haar TEDTalk, getiteld The Price of Shame. Een upstander (opstaander, waarom niet?) is iemand die opstaat tegen onrecht, iemand die zich uitspreekt tegen negatieve kwesties. Het is het tegenovergestelde van de niet thuisgever, iemand die niet in actie komt tegen kwalijke praktijken.

Mensen die dit jaar met woord en daad indruk op mij maakten, waren: Roger Cox, advocaat van Urgenda. Deze organisatie spande een rechtzaak aan tegen de Nederlandse staat omdat die te weinig doet om het broeikaseffect in het land terug te dringen. Niet eerder vertoond! Urgenda werd door de rechters in het gelijk gesteld.

Mauricio Macri (56) werd in november gekozen tot nieuwe president van Argentinië. Al klopt mijn politieke hart ter linkerzijde, ik ben blij met de verkiezing van deze conservatief. Hij belooft een einde te maken aan de schaduweconomie van het land. Hij sprak woorden naar mijn hart: de minderbedeelden van Argentinië zijn meer gebaat bij werk en scholing dan bij uitkeringen. De nieuwe president staat op de foto met mijn First Lady! Wij onmoetten hem in zijn hoedanigheid als burgemeester van Buenos Aires.

Eerder dit jaar zag ik een indrukwekkende documentaire over Michaela DePrince (20), de enige danseres in het Nationaal Ballet van Afrikaanse afkomst. Ze werd geboren in Sierra Leone en werd geadopteerd door een joodse familie in Amerika. Ze kreeg de bijnaam duivelskind omdat ze een huidziekte heeft. Als jonkie had ze één droom: balletdanseres worden. Ze werd het, en wat voor een.

Personen die ons dit jaar ontvielen, zijn onder andere de oudste vrouw van de wereld. Ze heette Misa Okawa, overleed op 1 april, was Japanse en werd 117 jaar. De Nederlander Joost Zwagerman (51) beroofde zich tijdens een bewustzijnsvernauwing van het leven. Zijn beste vriendin Jessica Durlacher noemde het kortsluiting in zijn hoofd. Ook ik was zeer ontdaan. Niet alleen omdat hij een leeftijdsgenoot was wiens werken ik met plezier las, ook omdat hij de schone kunsten een warm hart toedroeg en nog zoveel mooie plannen leek te hebben. Triest.

Dit jaar sluiten mijn liefje en ik af op een van de mooiste plekken ter wereld: aan de voet van de Sydney Harbour Bridge. In goed gezelschap van vriendin Bernadette luiden we het jaar hopelijk zeer feestelijk uit. We namen vanmorgen ter plekke een kijkje: honderden mensen installeerden zich reeds in de haven, met tentjes, stoelen, handdoeken, picknickkleden, manden. Sommigen gaan daar 60 uur voor het evenement naar toe voor het beste plekje. Het was er reeds vol, vanavond zal het er bomvol zijn: naar verluidt komen 1.000.000 mensen af op het spectakel. Straten rondom Circular Quay zijn vanaf 2 uur vanmiddag afgesloten. Wij gaan vanavond met openbaar vervoer naar de CBD en zullen er daarna hoog boven de massa onderdeel van uitmaken. Wij zullen als drie van de eersten het nieuwe jaar instappen. 

Vanaf de andere kant van de aardbol wensen wij jullie, vrienden, familieleden en bloglezers een spetterend uiteinde en een, in alle opzichten, goed begin van 2016 toe!