Golden Girl

Voor mij, aan de andere kant van de aardbol, brak 2 januari reeds aan. Dat is de sterfdag van mijn vriendin Nelly die in 2009 overleed aan de gevolgen van ongeneeslijke longkanker. Sindsdien neem ik mij voor jaarlijks stil te staan bij haar overlijden en bij haar geboortedag, opdat zij niet wordt vergeten. Nelly werd 48 jaar.

Harriet Beecher Stowe zei “the bitterest tears shed over graves are for words left unsaid and for deeds left undone”. Ik was aan de andere kant van de aardbol op het moment van haar overlijden maar in de daaraan voorafgaande maanden waren we dichtbij. We zeiden wat we wilden zeggen, ieder op eigen wijze.

Ik mis the golden girl nog elke dag.

Fear no More

Fear no more the heat of the sun;
Nor the furious winter's rages,
Thou thy worldly task hast done,
Home art gone, and taken thy wages;
Golden lads and girls all must,
As chimney sweepers come to dust.

Fear no more the frown of the great,
Thou art past the tyrant's stroke:
Care no more to clothe and eat;
To thee the reed is as the oak:
The sceptre, learning, physic, must
All follow this, and come to dust.

Fear no more the lightning-flash,
Nor the all-dread thunder-stone;
Fear not slander, censure rash;
Thou hast finished joy and moan;
All lovers young, all lovers must
Consign to thee, and come to dust.

No exorciser harm thee!
Nor no witchcraft charm thee!
Ghost unlaid forbear thee!
Nothing ill come near thee!
Quiet consummation have;
And renowned be thy grave!

William Shakespeare (1564-1616)