Het was zo'n dagje met huishoudelijke klussen in en rond de caravan.
Na het onstuimige weer van de laatste dagen moest het vloerkleed onder het zonneluifel (“inderdaad, waar heb ik dat nog voor nodig?”) hoognodig worden aangeveegd. Het aantal blaadjes-van-de-bomen was niet meer te tellen. Het leek of je op een bospad liep.
We verdelen de werkzaamheden eerlijk. Zo heeft mijn liefje al maanden als 'straftaak' dat zij moet afwassen. Al hebben we een luxe caravan, een vaatwasser is er niet in aanwezig. De afwasactiviteit wordt op zichzelf niet erg plezierig gevonden maar het feit dat de taak in een rustig hoekje, in stilte kan worden verricht, wordt als 'weldadig' omschreven. Zij noemt het dan ook haar meditatiemoment.
Tot mijn straftaken behoren o.a. afdrogen, de toilet reinigen (geen details) en vegen. Mijn geveeg heeft een vergelijkbare functie als het afwassen al is het niet de 'gedachtenloosheid' -die van meditatie voor mij zoiets moeilijks maakt- maar juist de routinebeweging waardoor ik mijn gedachten goed op een rijtje kan zetten. En dat er veel in mijn hoofd omgaat, is een gegeven. Dat is altijd zo geweest.
Vandaag had ik het plan opgevat om hachee te bereiden maar waar kun je tegenwoordig een sucadelapje vinden? Niet bij AH. Dus wij naar de plaatselijke slager om een mals stukje biologisch vlees aan te schaffen. Vervolgens door naar de lokale groenteman voor een Hollandse aardappel als ingrediënt voor romige puree, natuurlijk vergezeld van Hollandse rode kool met appeltjes. Qua maaltijdkeuze lijkt het wel najaar! Wel beste lezer, ik kan u verzekeren: dat is het hier al enkele dagen, na de driedaagse zomer van 2008.
Maar ik mopper niet; bovendien ruikt het heerlijk in de voortent. Om niet al te snel door de gasflesvoorraad heen te raken (“jawel, us bin zunig”), heb ik de pan enkele uren op een rechaud geplaatst om de hachee verder te laten pruttelen. Zo deed mijn opa het immers ook, weliswaar op een petroleumstel. Zo leer je, als bloglezer, nog eens wat over kamperen...
Deze huishoudelijke activiteit werd voorafgegaan door het reinigen van het caravantapijt. Enige weken geleden was mijn favoriete Nespresso-apparaat namelijk op hol geslagen terwijl ik er niet naast stond. Ik had op de capuccinoknop gedrukt, was weggelopen en hoorde tot mijn ontsteltenis dat er koffie-voor-twee uitkwam. Als je er dan maar één kopje onder hebt staan, heb je een probleem. En dat was het; soppend stapte ik de caravan weer in. Het tapijt was drastisch van kleur veranderd en leek niet goed meer te passen bij de rest van de entourage. Die schade heb ik vandaag middels een wonderreinigingsmiddel (deels) tenietgedaan. “Ik had slechts een druppel nodig en de vlekken verdwenen als sneeuw voor de zon”. Zoiets. Geluksgevoel zit soms in een klein flesje.
En dan hebben we natuurlijk ook nog 'The Mother of All Housewives': Sarah Palin, die mijn gedachten bezighoudt! Wiens gedachten niet? De stoere gouverneur van Alaska is -surprise, surprise- voorgesteld als running mate van McCain. Ze is wat je noemt een power woman. Maar tegelijkertijd is ze een vat vol tegenstrijdigheden. Deze voormalige beauty queen en moeder van vijf kinderen houdt van wapens en weet ze te gebruiken, houdt van vissen en op beren jagen.
Ze is conservatief, tegenstandster van seksuele voorlichting aan jongeren en van seks voor het huwelijk. Maar... haar oudste dochter Bristol is 17 jaar oud en inmiddels vijf maanden zwanger. En dat valt niet zomaar weg te poetsen!
Ik kan niet goed beoordelen of het een verstandige of juist een rampzalige zet voor McCain is. Niet dat ik wens dat deze 72-jarige republikein de volgende president van de Joe-Es-Of-Ee wordt... Ik vind het persoonlijk nog steeds jammer dat Hillary Clinton uit de race is. Het zou een historisch moment zijn geweest: de eerste vrouwelijke president. Capabel, gedreven, ervaren. Dat die positie nu wellicht over een tijdje door Sarah Palin zou kunnen worden ingenomen, lijkt mij op dit moment geen fijn vooruitzicht. Te bedenken dat deze vrouw die 'a heartbeat' is verwijderd van het presidentschap vorig jaar voor het eerst in haar leven een paspoort aanvroeg... En wier buitenlandervaring bestaat uit één vliegreis, inclusief tussenstop. Nou ja, we zullen zien. Eerst maar genieten van hachee met rode kool.
P.S. De foto is afkomstig van timesonline.co.uk