In Spanje krijg je een
boete van €180 als de Guardia Civil of de agenten van Tráfico je achter het
stuur aantreffen met flip-flops aan de voeten. Die maatregel kwam voort uit een
toenemend aantal verkeersongevallen dat erdoor werd en wordt veroorzaakt. Met
zo’n losse schoen kunt je immers gemakkelijk achter de rempedaal blijven
hangen. In hartje zomer bestuur ik de auto dan ook doorgaans met blote voeten,
met de slippers veilig op de achterbank. Barefoot in the Car. (In Bali loopt,
werkt, fietst, brommert en rijdt werkelijk ie-der-een op slippers.)
Deze week daalde de
temperatuur hier tot waarden waarbij je weer puf en zin hebt om andere buitenactiviteiten
te ontplooien dan zwemmen. Wij besloten weer te gaan wandelen voor de dagelijkse
extra portie beweging. We trokken de wandelschoenen aan en gingen eropuit.
Gaandeweg zei ik tegen mijn liefje dat ik niet goed wist hoe ik moet lopen. Dat
klinkt gek maar toch is het zo; zij had dat al gezien. Ik heb namelijk de
neiging om te wandelen vanuit mijn onderrug, met als resultaat: rugpijn.
Mijn manier van lopen moet dus veranderen:
bewegen vanuit de benen. Dat vind ik minder simpel dan het klinkt. Sinds ik
tijdens de Olympische Spelen van Londen naar de dressuur van Anky van Grunsven
en haar paard keek, zag ik echter hoe dat moet. Het gaat om een zogenoemde 'piaffe'...
Net als Salinero, moet ik daarop oefenen. Om in die goede tred te komen, trok
ik mijn knieën tijdens het wandelen hoog op. Na anderhalve kilometer kon ik ze laten
zakken en zat de pas er goed in. Als je een idee wilt hebben van hoe dat loopje eruitziet,
klik dan hier. (Nee, een filmpje
van mijn wandelende zelluf ter illustratie zit er niet in.)
Na die eerste wandeling kon
ik 's avonds niet meer op mijn voeten staan. Ik had, wat je noemt, de stoute
schoenen aangetrokken. Alhoewel, aan mijn orthopedisch verantwoorde schoeisel
kan het niet liggen. Ik heb wandelschoenen uit de Allrounder-groep van Mephisto; met
gepatenteerde schokdempers, een anatomisch voetbed en een waterdichte, ademende
voering. Na die wandeling waren vooral
mijn linker voetzool en hiel pijnlijk, al was er niets te zien. Bovendien knikte
en knakte mijn heup. In vergelijking tot mijn geschuifel, beweegt mijn moeder
van 91 als een hinde door haar huis. Kennelijk had ik de piaffe overdreven, was
het een soort Spaanse pas geworden met alle gevolgen vandien. De Olympische jury
zou mij een hoge score hebben gegeven maar ik vond het niks. Moest het bezuren.
Ik kwam tot de conclusies dat mijn voeten niet -meer?- van schoenen houden en dat
ik tijdelijk niet van deze voeten houd.
In de afgelopen dagen ging
het telkens beter maar comfortabel voelt het wandelen op schoenen vooralsnog
niet. Het liefst zou ik naast mijn schoenen lopen. Ik denk dat ik klaar ben
voor de Sano-collectie van Mephisto. Dat type schoen “activates body & soul. De ronde zolen met uniek multi vibration system in de
voorvoet en power stimulator in de hak stimuleren uw gehele lichaam continu. U
pakt verwaarloosde spiergroepen aan, bevordert de versteviging van banden,
pezen en spieren.” Voor hele (en halve) zolen,
zal ik maar zeggen.
Op Mallorca gaan we de verjaardag van mijn liefje vieren. Mijn Allrounders
mogen mee. Ik zie mijzelf de Cap de Formentor en de grotten van Hams namelijk niet
beklimmen op blote voeten of slippers. Evenmin kan ik de musea en restaurants zo
betreden. In de talloze subtropische baaien rondom het gehele eiland mag ik evenwel
zwemvliezen dragen; die passen mij altijd en overal. Onze koffertjes zijn
gepakt. Wij verheugen ons op dit vakantieweekje. Ik meld mij weldra weer vanaf
de Balearen dus... wordt vervolgd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten