Wie wandelt wordt honderd

Gisterochtend keek ik op tv naar de vroegste finalisten van de 100^ste editie van de Nijmeegse Vierdaagse. Dit jaar liep een recordaantal mensen mee: 50.000. Ik geef het je te doen, de minimale afstand was 30 kilometer per dag. Speciaal voor dit jubileum konden mensen ervoor kiezen eenmalig 55 kilometer per dag te lopen. In tegenstelling tot de voorgaande dagen, was dag 4 druilerig maar het mocht de pret ogenschijnlijk niet drukken. Om 10 uur ’s ochtends zag ik reeds mannen aan het bier.

Tijdens deze uitzending kwamen ook twee wetenschappers van de Nijmeegse universiteit aan het woord; een fysiologe en een arts Geriatrie. Deze universiteit is onder andere gespecialiseerd in de behandeling van aandoeningen aan het bewegingsapparaat. Al tien jaar volgen ze 80-plussers die aan de Vierdaagse meedoen. Deze editie van de loop was naar verluidt de zwaarste tot nu toe, het aantal uitvallers in de groep ouderen was hoger dan ooit.

Wie dertig minuten per dag beweegt, heeft 69% minder kans op hart- en vaatziekten dan iemand die niet beweegt, aldus onderzoekers van het Radboudumc in Nijmegen. Fysiologen stelden zichzelf tien jaar geleden de vraag hoe lang iemand dagelijks moet bewegen om dit risico maximaal te verlagen. Tien jaar volgden zij het beweegpatroon van ruim 20.000 jonge en oude wandelaars en hardlopers tijdens de Vierdaagse en de Zevenheuvelenloop. Die cijfers vergeleken zij met het bewegingspatroon van inactieve vrienden en familieleden van de sporters.

De norm Gezond Bewegen is gesteld op 30 minuten per dag. Bewegen volgens deze norm blijkt het meest op te leveren. Meer sporten is ook gezond maar levert niet meer gezondheidsvoordeel op. Daartegenover staat dat een beetje bewegen (drie kwartier per week) al een merkbaar gezondheidseffect heeft. Dit gegeven is vooral interessant voor ouderen en mensen met een beperking. “De relatief grote winst van een klein beetje bewegen zou inactieve en kwetsbare groepen ervan kunnen overtuigen om aan lichaamsbeweging te gaan doen.” De resultaten van dit onderzoek verschenen recent in het wetenschappelijke tijdschrift Mayo Clinic Proceedings. 

Het schijnt overigens dat er een nieuwe norm in de maak is. 30 minuten bewegen en dan de rest van de dag op de bank hangen, is niet gezond. 

Op 23 janauri 2016, precies zes maanden geleden, kocht ik een Fitbit Flex Tracker voor mijn liefje in een winkel in Launceston (Tasmanië). Het is de simpelste uitvoering: het apparaat telt uitsluitend stappen. Zwemmen of fietsen wordt niet meegeteld als activiteiten, al rekenen wij die actieve minuten zelf wel. Zij stelde haar norm op 40 actieve minuten per dag en 10.000 stappen; in haar geval komt dat neer op ongeveer 7 kilometer, ofwel anderhalf uur lopen. Ik downloadde de bijbehorende app op telefoon en iPad en zij ging enthousiast op pad. Wekelijks krijgt ze een overzicht en ontvangt ze badges voor bijzondere verrichtingen.

Ook een Fitbitch kan wandelend kruisjes verdienen! Zo behaalde zij reeds op 27 januari 2016 de Marathon-badge voor 42 kilometer wandelen en de Pinguïn-badge voor 112 kilometer op 6 februari. Deze vogels leggen diezelfde afstand namelijk elk najaar af naar hun broedplaats. Voorts ontving zij de London Undergrond-badge voor 402 kilometer (maart), de Hawaii-badge voor 563 kilometers - net zoveel als de omtrek van die eilandengroep (april) en de Serengeti-badge voor 804 kilometer (juni). Die medailles zijn fun maar werken tevens extra motiverend. Het is nu aftellen naar de Italië-badge bij 1.184 km!

De meeste stappen zetten wij tot dusver tijdens ons verblijf in Melbourne (januari 2016) maar de afgelopen weken in het koele Nederland scoorden ook goed. Daar konden we elk moment van de dag -weliswaar soms tussen de buien door- aan de wandel. De stadswandeling door Rotterdam met vriend Diederik sprong er qua stappen uit (15.000); op die dag ontving mijn liefje de Urban Boot-badge. Ook voor de tochten door de duinen van Burgh-Haamstede, onder leiding van onze vrienden Dini en Guus, beloonde Fitbit haar. Voor die trajecten zouden we allebei dubbele punten moeten krijgen want we liepen tegen een heuvel op met een stijgingspercentage van meer dan 10%! Vanwege mijn sneue heup noemde ik dat pad bij die gelegenheid ‘De Weg Naar De Hel’ al liep ik voor de troepen uit. Guus had een ander idee: volgens hem was het de weg naar de hemel (omhooglopend).

In Spanje moet mijn liefje de minst warme momenten van de dag benutten. Ik weet uit ervaring dat als zij aan iets begint, zij zich erin vastbijt. (Au!) Ze is een doorzetter, intrinsiek gemotiveerd: haar overtuiging komt van diep van binnen. Dit jaar gaat zij de pensioengerechtigde leeftijd bereiken -Leo Dovente- en zij is van zins een heel dure voor het pensioensysteem te worden. Dat haar motivatie om dagelijks actief te zijn, zelfs nog kon toenemen bleek onlangs. Tijdens het oncologische onderzoek bleek haar cholesterolgehalte substantieel te zijn gedaald. Niet zo’n beetje, het resultaat was bijna 20% beter ten opzichte van de meting van vorig jaar oktober. Joehoe! Wij schrijven dat succes toe aan Fitbit en de daarmee samenhangende exercities.

En aan nieuwe haring! Wie regelmatig een mals maatje eet, wordt zeker 100...

Gisteren appten vriendin Bernadette en vriend Ger de winnaar van de AD Nationale Haringtest door. De gebroeders Simonis in Scheveningen werden wederom eerste. Zij kozen dit jaar niet voor een supervet maatje maar voor de ietwat slankere ‘clupea harengus’, met veel meer smaak. Hun keuze pakte goed uit. Wij aten welgeteld drie haringen bij Simonis en een flink aantal meer bij viskramen elders in het Vaderland. Mijn liefje en ik vonden zowel de haring van viskar Robbie’s Haring in Den Haag als die van viskraam Lijnzaat in Haarlem beter en lekkerder maar het is moeilijk winnen als je kraam niet deelneemt aan de test.