Goede ligging

De regelmatige lezer herinnert zich waarschijnlijk dat ons nieuwe huis deel uitmaakt van een twee-onder-een-kapconstructie. Britse buurvrouw Barbara woont permanent naast ons, onder dezelfde kap als wij. Sinds het begin van dit jaar hebben we ook buren aan de andere kant. Het betreft de Denen Jan en Bente die in Spanje reeds een vakantiehuis hadden maar wilden verhuizen vanwege geluidsoverlast van vooral Spaanse buren. Keer op keer wordt in officiële onderzoeken bevestigd dat Spanje een van de luidruchtigste landen van Europa is en dat Spanjaarden tot de luidste burgers ter wereld behoren. Zet vier Spanjaarden bij elkaar en het klinkt alsof je in een voetbalstadium zit…

Onze Scandinavische buren zijn rustige mensen. Bovendien komt Jan niet boven de scheidingswand uit dus dat is een goede zaak. Zijn echtgenote Bente zien we alleen als zij de hond uitlaat; dan loopt ze zachtjes langs. Gelukkig is hun viervoeter eveneens goed opgevoed: het dier blaft niet of nauwelijks en ook dat is een goede zaak. Wij streken hier vooral neer voor onze rust en dat willen we graag zo houden.

Zij keerden recent naar Denemarken terug en komen in mei weer naar Spanje. Ze gaan hun nieuwe huis semi-permanent bewonen zodra ze de pensioengerechtigde leeftijd bereiken; dat duurt nog een jaar of twee. Ze laten het een en ander aan hun huis verbouwen dus enige geluidsoverlast zullen wij wel krijgen; moet kunnen. Het eerste breekwerk hoorden we reeds. Zij verontschuldigden zich hiervoor reeds. Kortom: nette lui. De volgende keer zal ik hen eraan herinneren dat onze prinses Beatrix en King Willy niet voor niets zijn geridderd in de Deense Elefantens Orden!

De ligging van hun huis is net als onze ligging op het zuiden maar onze casita ligt op het zuid-oosten (met ochtendzon in huis) en dat van hen op het zuid-westen. Ons huis en complete terras liggen in de zon zodra die opkomt; dat was voor ons zoekcriterium nummer 1. Ons vorige appartement of de golfbaan had dezelfde ligging. Daar ontbeten we op een zonnig terras terwijl buren in een gespiegeld appartement van de middag- en ondergaande zon genoten. Onze huidige Deense buren moeten het eveneens van de middagzon hebben terwijl wij de hele dag zon behouden totdat die achter de huizen verdwijnt. De Spanjaarden in onze straat wonen massaal aan de overkant; die prefereren schaduwrijke terrassen.

Onze Zwitserse vriendinnen, die tijdens ons bezoek aan Bali in ons huis verbleven, kregen een zwak voor onze woonomgeving: de mooie stranden en duinen op loopafstand, het vlakke land, de wandelboulevard, frisse lucht, bomen, ruime opzet, restaurants, fietspaden, rust en netheid. Stuk voor stuk aspecten die mijn liefje en mij  aanspraken toen wij op huizenjacht gingen. Het spreekt ons nog steeds aan.

Deze week las ik een komisch boek over reizen, getiteld ‘Dave Barry’s Only Travel Guide You’ll Ever Need’ van de Amerikaanse schrijver, columnist en Pulitzer Prize-winnaar Dave Barry. Over Zwitserland schrijft hij het volgende: “Switzerland has an extremely strict Neatness Code. If you appear in public with your hair mussed up, or armpit stains in your shirt, the famous Swiss Neatness Police will suck you up with a giant vacuum cleaner and put you in a jail cell infested with sanitary laboratory rats. You would probably rot in there but Switzerland doesn’t even permit bacteria.” Netheid is inderdaad een ding voor Zwitserse personen. Overigens krijgen Nederland (“Holland, also known as The Hinterlands”) en Spanje (“Closed: Weekdays”) er ook van langs in Barry’s boek.

Mijn liefje en mij bevalt hier vooral de rust. Ter illustratie strekte ik mij uit op een brede doorgaande weg… Rose-Marie vond dat maar onverantwoord gedrag. Toen we in de verte eindelijk een auto ontwaarden, ging zij beschermend vóór mij op straat staan. “No pasa nada, RM”. Niks aan de hand. Het is hier niet alleen heel rustig, men is ook netjes: er wordt gestopt voor een gevallen vrouw.

Ik heb er een handje van om op de weg te gaan liggen om mijn punt van rust of zelfs uitgestorvenheid te maken. Dat deed ik ook toen mijn liefje en ik met Bernadette in een kampeerwagen door Tasmanië reisden, twee jaar geleden. ‘Beauty Point’ heette het dorp met 1.153 inwoners. Het ligt aan de noordoever van de Tamar-rivier, te midden van velden vol schapen, koeien en wijnranken. We wandelden van de camping naar de Riviera Beach Bar & Bistro om oesters en vis te eten toen ik mijn neiging voelde opborrelen. 

Ook in onze woonwijk aan zee wordt weer gebouwd. De dames keken in de afgelopen weken dan ook met belangstelling naar bouwprojecten in de directe omgeving. In de meeste gevallen betreft het moderne vakantievilla’s met zwembad. De Spaanse bouwsector schakelde na de financiële crisis over op een andere bouwstijl en dat is  wat je hier nu ziet verrijzen: strakke blokkendozen. Die nieuwbouwvilla’s vallen in de prijsklassen €500.000 - €2 miljoen.

Wij legden hen uit dat zuid-oostelijke ligging van een huis voor hen de beste oriëntatie is. Zij overwegen vooral de sombere, natte en koude winter in Zwitserland te ontvluchten dus tijdens een Spaanse winter wil je elk zonnestraaltje pakken en zo lang mogelijk vasthouden. Daar zoeken ze dan ook. Er is echter veel meer om rekening mee te houden, onder andere lege belendende grondstukken. Wat wordt daar gebouwd in de toekomst? Een bezoek aan het gemeentehuis stond ook op het programma. Je kunt je bestemming niet weten als je het bestemmingsplan niet kent. Zeker in Spanje.

Rondlopend op bouwplaatsen, constateerden we dat er dicht op elkaar wordt gebouwd. Positief is echter dat er tegenwoordig veel betere isolatie wordt toegepast. De meeste nieuwe bouwprojecten gebruiken mooie materialen waarmee smaakvol en luxueus wordt gebouwd. Het kwam reeds tot bezichtigingen (zelfs met een makelaar die Casanova heet!) maar niet tot aankoop. De dames keren morgen naar Zwitserland terug. Ze zullen het prachtige weer in dit deel van Spanje gaan missen. Zondag wordt het hier 25 graden Celsius. In Zurich worden ze verwelkomd door 1°C en sneeuw.