Luna de sangre 2018

Illustratie: La Opinión

Mijn liefje en ik waren klaar voor de bloedmaan en de langste maansverduistering van de 21ste eeuw! Mijn digitale camera met ingebouwde telelens was opgeladen, op een kaartje schreef ik de relevante gegevens. De maan zou opkomen om 19:14 uur, de verduistering zou om 20:24 uur beginnen, de maan zou zijn verduisterd om 21:30 uur, het cruciaalste moment van de kleur zou om 22:21 uur zijn te zien, de volledig verduistering zou om 23:13 uur een feit zijn en het complete fenomeen zou om 25:28 uur zijn afgelopen. Voor dat doel deed ik tevens mijn horloge om, zij nam haar verrekijker mee. Opgetogen fietsten we naar het strand.

We hadden een tafeltje gereserveerd bij onze lokale chiringuito, op het plaatselijke strand. Het was nog tamelijk druk met badgasten en zwemmers toen wij om 19:00 uur onze fietsen parkeerden aan een strandhek. Onze tafel was bezet maar dat was snel verholpen. Het gaat op je zenuwen werken als er twee andere gasten aan 'jouw' tafel staan. We bestelden een flesje wijn, pulpo a la gallego (malse octopus met olijfolie en gerookte paprikapoeder; een recept uit Galicië) en sardientjes van de grill. De sardines zijn heel goed dit jaar, te vergelijken met de dikke, vette haringen die we nu in Nederland hebben.

Welnu, ik kan je vertellen dat er hier van het hele tijdschema van deze penumbrale maansverduistering niets klopte! Mijn liefje liep regelmatig onder de parasol vandaan om de lucht te bestuderen maar zelfs om 20:00 uur was er nog niets meer te zien dan blauwe lucht en een paar meeuwen. Maar ach, we zaten lekker in de wind, in goed gezelschap. Life was good.

Er lag een Spaanse familie op het zand waarvan één knul de gemoederen bezig hield. Zowel de hunne als die van ons. Hij was vervelend, was waarschijnlijk verveeld, viel zijn oudere broer lastig die rustig lag met een tablet in de hand, gooide de bal hard op het lichaam van zijn kleine zusje en dat soort getreiter. Zijn naam was Alonso. Dat wisten wij omdat hij constant door andere familieleden tot de orde werd geroepen. Overigens met weinig resultaat.

Mijn liefje en hij raakten op enig moment aan de praat. Het bleek een heel intelligent ventje te zijn. Hij legde haar in goed Engels (!) uit wat de bloedmaan precies inhoudt en wat we deze avond zouden mogen verwachten. Zijn familie woont in het binnenland van de provincie Murcia maar heeft een vakantiehuis in buurgemeente Lo Pagán. Hun vakantie zou beginnen met het aanschouwen van deze  maansverduistering. Ze schonk hem zijn verrekijker die hij vol ongeloof en met licht trillende handen van haar overnam. Daarna had zijn familie geen kind meer aan hem… Een kinderhand is inderdaad gauw gevuld. Zijn vader bedankte haar uiterst hartelijk voor dat mooie gebaar. Hebben zij voortaan ook vakantie!

Ik denk dat het zelfs al na 21:00 uur was toen ik een kleine rozerode bol aan het firmament spotte. Inmiddels hadden zich meer fotografen op het terras genesteld. Met grote en kleine statieven en met telelenzen waar je “U” tegen zegt. Ik heb zelf ook allerlei accessoires in huis maar nam niets mee. Tja. 

Het valt niet mee om uit de losse pols met een superzoomlens foto’s in het donker te maken. Ik oefen echter al jaren met plezier. Soms zocht ik steun bij de parasolstang maar de spieren in mijn schouders kregen het zwaar te verduren. Het was de inspanning meer dan waard. Een beetje wolkenstaarder kan natuurverschijnselen als deze waarderen. 

Ik vond de kleurveranderingen erg mooi maar wat ik het allermooist vond, was het proces van verduisterde naar (gewone) volle maan. Die verandering begon toen we nog op het strand zaten en eindigde aan de bar op het eigen terras. Toen was de luchtvochtigheid alweer zodanig dat er zelfs een halo om de maan heen stond. (Het kan ook aan mijn lens hebben gelegen…) Wat wel klopte, was dat de totale duur van de verduistering 3 uur en 55 minuten betrof. De bloedmaan was gedurende 1 uur en 43 minuten te zien, eveneens precies zoals voorspeld. Dat was fijn voor iemand van de statistieken. Mijn liefje was teleurgesteld. Ze had het grootser verwacht. Zelf ging ik tevreden slapen. Overigens nog steeds zonder airco. Hier wel. In Nederland is geen airco meer te koop. De maand juli is er weer een met weerrecords in de hele wereld.