Internationale Vrouwendag, Dia de Mujeres 2022

Vandaag gaan vrouwen in Madrid en elders weer in groten getale de straat op om hun stemmen te laten horen. De laatste keer dat dit in Spanje gebeurde, was op Internationale Vrouwendag 2020. Daar werd toen een mars georganiseerd met ruim 120.000 deelnemers; jonge en oud kwam ervoor opdagen. Het coronavirus was reeds in het land en de mars leidde daarna tot een enorme stijging in het aantal besmettingen. Op 7 maart van dat jaar meldde het Spaanse ministerie van Volksgezondheid nog 430 besmettingen, waarvan 17 in de Madrileense gemeenschap. Op 9 maart steeg dat aantal 853% ten opzichte van de vorige dag. Op 31 maart waren het er 27.500 alleen al in Madrid. Op 7 maart werden twee coronadoden gemeld in de hoofdstad, op 15 maart waren dat er al 127. De rest is geschiedenis. Politiek rechts (PP en Vox) gebruikte die gegevens destijds om de feministische beweging in diskrediet te brengen. 

We gaan vandaag weer als vanouds de straat op en net als na carnaval in het zuiden van Nederland, zal het aantal omikronbesmettingen weer toenemen. Het wordt echter niet zo dodelijk als weleer vanwege de hoge vaccinatiegraad in Spanje. Een deel van de Spaanse feministen organiseert deze keer een alternatieve 8M-demonstratie. Deze is, naar verluidt, gericht tegen het beleid van Irene Montero (1988), minister voor Gelijkheid in de regering Sánchez. Montero, afgestudeerd psychologe, is lid van Podemos en partner van Pablo Iglesias, de oprichter van deze linkse politieke partij (coalitiepartner van de PSOE). Ik vind haar een interessante vrouw met een belangrijke portefeuille. Op een vraag van een journalist of ze relaties heeft gehad met vrouwen antwoordde ze dat ze “met van alles had geëxperimenteerd.” (Hoeveel mannelijke collega´s zouden vragen krijgen over hun homoseksuele experimenten?) Montero draagt de hele LGBTI+-gemeenschap een warm hart toe. 

Er zullen vandaag twee, zowel fysiek als politiek van elkaar gescheiden, marsen plaatsvinden in de hoofdstad. In het evenement dat door de 8M-organisatie is georganiseerd, loopt Montero zelf mee. De alternatieve mars is georganiseerd door een organisatie die zich ‘Feminististen van Madrid’ noemt. Deze vrouwen  menen “de authentieke feministische agenda te verdedigen”. Tussen de beide groepen spelen twee kwesties: het standpunt omtrent prostitutie en de toekomstige Transwet. 

Feministen van Madrid zijn mordicus tegen legalisering van de prostitutie. (Het aparte is dat Montero daarin aan hun kant staat!) Nu wil het toeval dat dit onderwerp onlangs ter tafel kwam in Huize Barefoot. Mijn liefje zei dat ze niet precies weet wat ze tegenwoordig moet denken van prostitutie en sekswerkers. In Nederland hadden we in de jaren '80 van de vorige eeuw De Rode Draad (1985), een stichting van strijdbare vrouwen die opkwamen voor sekswerkers en streefden naar de verbetering van hun positie. De Rode Draad zag prostitutie destijds als een vorm van werk. Belangrijke aandachtspunten waren het aan de kaak stellen van uitbuiting en het bestrijden van het maatschappelijke stigma dat op de beroepsgroep drukte. De laatste jaren hield deze organisatie zich met name bezig met het bezoeken van sekswerkers in het land om hen op hun rechten te wijzen en te stimuleren misstanden aan te kaarten. Ook runde de stichting een helpdesk voor prostituees. Je kunt zeggen dat mijn liefje en ik beiden vrouwen van die tijd zijn. Het was goed dat de Rode Draad er was! In de jaren '90 kwam de stichting onder vuur te liggen, in 2012 ging het failliet. Sinds 2015 bestaat in Nederland de belangenvereniging voor en door sekswerkers: PROUD.

Iedere vrouw moet zelf weten welk beroep(en) ze uitoefent in haar leven maar de kans is groot dat een prostituee, en die in Spanje in het bijzonder -vooral aan de sekswerkers op de rotondes- dit werk niet geheel of geheel niet vrijwillig doen. Gedwongen prostitutie is heel andere verhaal, wat mij betreft. Sowieso moeten sekswerkers te allen tijde worden beschermd, tegen uitbuiting en elke andere vorm van misbruik. Spaanse feministische abolitionisten zijn tegen prostitutie en dat is een van de sleutelelementen in de strijd voor vrouwenrechten. Prostitutie zou een postmodern ideologisch wapen zijn van het patriarchaat en een uitvinding van het neoliberalisme. Prostitutie is echter van alle tijden, het wordt niet voor niets het oudste beroep ter wereld genoemd...

De tweede heikele kwestie in Spaanse feministische kringen is het voorstel voor de Transwet. Hiervan is minister Montero inderdaad voorstander. Ook de grondrechten van transgenders moeten worden verdedigd. Feministen van Madrid willen hun zelfbeschikking als vrouwen terugeisen. De Madrileense feministen zijn niet de enige in de Westerse wereld die bezwaar maken tegen bepalingen in lokale Transwetten. Over deze onenigheid vanuit feministisch perspectief blogde ik eerder (ik wil niet in herhaling vallen). 

Zij zijn van mening dat de feministische ideologie niet mag worden vervangen door iets vagers dat ook voor anderen geldt. Bovendien moeten vrouwen als menssoort zichtbaar blijven; ook in taalgebruik. Dus niet praten over “een persoon met een vagina” maar gewoon `vrouw´ zeggen. Terwijl ik die zin typte, vroeg ik mij wel af hoe Internationale Vrouwendag dan zou gaan heten. International Day of Human Beings? Er blijkt al een Universal Human Beings Week te bestaan, die sinds 1978 wordt gevierd in de eerste week van maart. En we hebben ook al een International Human Rights Day, op 10 december. Internationale Dag van Personen met een Vagina klinkt niet. Dat ben je vast met mij eens. Je hoeft niet eens feminist te zijn (Wopke!) om aan te voelen hoe snel de naam van deze dag zou worden verbasterd. Mocht Internationale Vrouwendag op termijn toch die nieuwe benaming krijgen, dan stel ik voor dat we dit schilderij van Georgia O'Keeffe verkiezen tot wereldwijd beeldmerk ervan. Om die (k*t)dag nog enig cachet te geven.

Feministen van Madrid zijn van mening dat als er geen vrouwen en mannen of moeders of vaders meer zijn, ook de feministische strijd overbodig wordt. Een van de veelgehoorde angsten is dat verkrachters en andere misbruikers van vrouwen voortaan legitiem in vrouwenverblijven (toilet, kleedkamer, instelling, gevangenis, Blijf-van-mijn-Lijfhuis en andere vormen van opvang, etc.) opduiken nadat ze zich tot transgender hebben verklaard. Zo kunnen ze vrouwen blijven schaden maar nu legaal. Ik vind zeker dat transgenders wettelijke bescherming moeten krijgen maar ik zie ook de mogelijke valkuilen van een wet als deze. Desondanks noem ik mijzelf geen transfoob.

Het eerste advies dat ik las op de website van Universal Human Beings Week is ‘simply be kind to one another’. Ik vind het een gemiste kans dat op een dag als vandaag de rijen niet sluiten. Feministen over de hele wereld zouden toch voor een paar uurtjes solidair met elkaar moeten kunnen zijn?! Morgen is een nieuwe dag. Volgens de wereldkalender is 9 maart de National Get Over It Day. Ook goed gekozen.