Daar kwam'ie aangedenderd: storm Ciril! Deze foto van de plaatselijke boulevard werd gemaakt door onze Deense buurvrouw Bente. De enige tweevoeter die zich, voor dag en dauw en door weer en wind, buiten waagde tijdens de storm. Dat deed ze omwille van en met haar lieve viervoeter Chilli. Je kon dit niet eens hondenweer noemen want de hond bleef liever binnen! De palmbomen aan onze boulevard verfden de lucht donkerblauw... De hemel veranderde in een loodgrauw uitspansel dat ons door de Spaanse weerdienst was beloofd.
Deze storm voerde tegelijkertijd koude wind mee uit het Arctisch gebied. Boven een bepaalde hoogte veranderde de aanhoudende regen in aanhoudende sneeuwval. Van het natuurpark Sierra Espuña (Murcia), een plek die we graag bezoeken onder andere omstandigheden, zag ik idyllisch winterse plaatjes langskomen: ongerepte glooiende heuvels, bedekt met poedersneeuw.
We kregen aan de stranden te maken met golven van drie à vijf meter hoog. Bente toonde ons shots van vernielingen aan de kustlijn. Ik las dat de stranden van de zuidelijke stad Malaga (Costa del Sol) onlangs in orde waren gemaakt om de talloze bezoekers van de aanstaande Semana Santa te ontvangen. Nadat Ciril was uitgeraasd, bleef er een rampgebied achter.
Hier werden de strandtenten ook opgebouwd voor de aanstaande feestweek. Op een van de foto´s stond een sneu geraamte eenzaam in klotsend water dat reikte tot aan de duinrand. Tijdens ons eigen recente ommetje, het eerste in anderhalve week, zagen we in de verte dat het strand waarop Chiringuito Ramón normaliter staat, geheel was weggevaagd. Dat moet weer kunstmatig worden opgehoogd en dat gaat even duren. Terwijl de Heilige Week dus voor de deur staat.
Wat een regenwater stroomde er in de afgelopen dagen! We maakten hier niet eerder mee dat het dagenlang aaneengesloten regende. Op de slechtste dag viel er 52 centiliter per m2 neerslag. In de eerste drie maanden van dit jaar viel nu al meer regen dan in het hele jaar 2021. Mijn liefje nam zich aan het begin van 2022 voor het aantal dagen zonder zon precies te gaan registreren. De Costa Blanca staat erom bekend tenminste 300 dagen zon te hebben. Voor onze woonplaats ligt dat zelfs op 304 dagen, volgens de Sonneil Happy Index. We zouden hier gemiddeld 14 dagen met wind en 28 dagen met regen hebben per jaar. Afgelopen week scoorde goed op die punten! Er kwam geen einde aan de buien en windvlagen. Slagregens geselden ramen, daken en gevels.
Ik zag compleet ondergelopen landbouwgebieden, bij ons om de hoek en elders in dit land. Desondanks trof ik grote kisten aardbeien in de winkel aan. Het rode fruit dat nu verkrijgbaar is, komt uit Palos de la Frontera (zag ik op de etiketten). Mijn liefje maakte mij erop attent dat het waarschijnlijk aardbeien zijn uit een omstreden gebied in de Huelva. Dat kwam in de afgelopen periode negatief in de publiciteit vanwege controversiële irrigatie. Het water dat voor de teelt i wordt gebruikt, wordt illegaal onttrokken aan een belangrijk natuurgebied waarin die landerijen liggen. De aardbeientelers misbruiken de aquifers (de waterhoudende bodemlaag) al decennialang. Het Doñana National Park is de enclave met de meeste biodiversiteit van Europa. Het gebied staat ook bekend als vogelparadijs.
Nu wil het geval dat het Andalusische parlement onlangs groen licht gaf voor een wetsvoorstel, ingediend door de Partido Popular, Ciudadanos en Vox, om het oneigenlijke gebruik van water in deze regio te legitimeren. Het voorstel stuitte op felle tegenstand van milieu-, sociale en consumentengroepen en zelfs een deel van de lokale boeren.
Op de eerdergenoemde Index scoren we in deze plaats qua geluksgevoel gemiddeld 88.81 punten (op een schaal van 100). Dat gevoel raakten tijdelijk zoek. Mijn liefje (tuinvrouw en buitenmens bij uitstek) was het weer en het lange binnenzitten snel zat; ze begon zich te vervelen en voelde zich mies (griep hield daar niet bij). Bovendien maakte zij zich zorgen over de nieuwe aanwas in de tuin. Recent stak een verdwaalde blauwe iris, een van haar lievelingsbloemen, zijn knop boven de aarde uit. Die bloemen waren in een ver verleden gepoot maar hadden zich tot dusver niet of nauwelijke boven de aarde getoond. Tot net voordat het hier begon te stormen alsof de wereld verging...
Die verveling viel bij mij nogal mee. Ik heb vele hobby´s en zolang er iets te lezen valt, is dat niet aan de orde. Op enig moment begon ik wel van dat sombere uitzicht te balen. Het kreeg vat op mijn gemoed, ondanks de mooie boeken die ik momenteel lees.
Het snot vloeide ook rijkelijk, in mijn geval. Dat lijkt
fase 2 van de griep. Ik las ergens dat mensen gemiddeld een à anderhalve liter
snot en slijm per dag produceren. Daar leerde ik ook dat je je neus beter kunt
ophalen dan snuiten. Dat lijkt mij echter niet goed voor de relatie. Mijn liefje
knapte zienderogen op al heeft ze nog hallucinerende dromen. We zijn beiden nog
niet op het oude energieniveau terug maar het lenteweer gaat daar zeker bij helpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten