Translate

dinsdag 24 december 2024

Selamat Natal

Rond de feestdagen ook aandacht besteden aan onze familie in Bali behoort tot mijn stichtelijke gedachten. Zo verbind ik West & Oost op postzegelformaat. Kerst is de tijd van reflectie op het jaar dat bijna achter ons ligt. Zij zijn als hindoes religieuzer dan wij. Kerstmis is een feest van vrede maar ik realiseer mij dat het bijbelse kerstverhaal niet alleen over vrede ging. Jozef en de zwangere Maria gingen op weg naar Bethlehem en die tocht was op zich al geen pretje. Toen het kerstkind was geboren, werd het bedreigd. Herodus stuurde troepen om de kleine boreling, de pasgeboren koning der Joden, te vinden en te doden. De halve bevolking van die stad werd uitgemoord...

Over vrede valt ook nu weinig positiefs te melden. Onlangs was er een laffe aanslag op een kerstmarkt in Duitsland. Met onschuldige doden en honderden gewonden. Er woedden vreselijke oorlogen afgelopen jaar. En dan roept de nieuwe topman van de Navo, onze nationale ex Mark Rutte, ook nog op ons mentaal voor te bereiden op oorlog. Onze mindset moet in oorlogsstand worden gezet. Maar hoop op vrede blijft bestaan, wat mij betreft. Hoop doet leven.

Dit jaar blogde ik minder over 'onze' Balinezen dan in voorgaande jaren maar ze houden ons nog wekelijks bezig. Dat gezin op 14.000km afstand zit in onze harten verankerd. Dat geldt meer voor de kids dan voor de ouders maar zonder hun pa & ma zou het daar een sneue boel zijn. Elsa is een goede moeder, pa is streng maar rechtvaardig. Zij verzorgt, hij zorgt voor hen. Ze zijn traditioneel maar niet conservatief.

Pa Ketut vloog eerder deze maand naar Miami. Aanvankelijk vertelde hij dat hij naar Spanje zou afreizen om daar aan boord van zijn werkgever te stappen. Dat vond ik vreemd, gezien de tijd van het jaar. Er wordt in wintertijd niet voor de lol gevaren op de Middellandse Zee. Met echtgenote Elsa vloog hij naar Jakarta (Java) om een inreisvisum te regelen. Ze waren twee dagen toerist in eigen land. Florida bleek de nieuwe bestemming.

Hij stapte aan boord van het nieuwste cruiseschip van zijn werkgever. Alles glom hem tegemoet, als ik zijn woorden mag geloven. De Regent Seven Seas Grandeur maakte vorig jaar haar maiden trip. Ondertussen begon het bedrijf aan de bouw van alweer een nieuwer schip, de Regent Seas Prestige. Dit zal het toppunt van luxe worden. Alhoewel een groot deel van de wereld zich zorgen maakt over de vervuilende uitstoot van dergelijke schepen bouwt het Amerikaanse bedrijf (eigendom van een Noors conglomeraat) verder aan hun Armada. De Prestige zal in 2026 te water worden gelaten. Een volgend te bouwen schip staat alweer op de rol; dat zal in 2029 gaan varen.

Dit soort projecten zal met president Trump aan het roer niet verminderen, vermoed ik. He loves fossile fuel! Er stond een gloedvolle aankondiging van de Prestige te lezen op de website. De teksten gaan allemaal over hoe ultraluxueus het zal worden voor de toekomstige 850 gasten aan boord. Niets over zuinige en schone motoren, niks over een verminderde CO2-voetafdruk of over technische innovaties aan boord. Trumps recent voorgestelde kandidaat voor de baan van Energy Secretary (een fracking-magnaat) is van mening dat fossiele brandstoffen deugdzaam zijn. Zij zouden de sleutel zijn voor het wereldwijd oplossen van armoede. Tja. Die gekke Amerikanen! 

Aan werknemer Ketut valt niets te verwijten. Hij is geboren en getogen in Noord-Bali waar geen droog brood valt te verdienen, zeker niet voor een gezin met vier schoolgaande kinderen. Dus hij zorgt al varend voor zijn gezin (en andere familieleden). Voor de thuisblijvers was zijn vertrek aan de ene kant een feestje maar aan de andere kant ook niet. 

De oudere jongens in het gezin, Yuda & Damai, lijden als pubers minder onder het vertrek van hun vader dan hun jongere broertje en zusje. Zij hebben inmiddels hun eigen leven, vermaken zich uitstekend met hun schoolvrienden, gaan er vaak samen op uit, genieten van minder huisregels en meer vrijheid als pa weer vaart. Nu ze goede apps en internetverbindingen hebben en ze -wekelijks zo niet dagelijks- in contact kunnen blijven met hun vader, is het afscheid dragelijk voor alle partijen. 

We zagen Yuda op een foto onlangs fröbelen met een klasgenoot. Ze maakten een eigen, kleine kerstboom van allerlei materialen. Op zijn goede middelbare school, waar ook Damai zit, vieren ze alle feestdagen van alle religies met elkaar; katholiek, hindoe, moslim. Op het eiland van de goden groeien de kerstrozen in het wild. Oorspronkelijk komt deze plant uit Centraal en Zuid-Amerika. Ik keek mijn ogen uit toen ik ze in de heuvels van Noord-Bali zag bloeien.  

Damai had onlangs een excursie met school. Ze gingen naar de Trans Studio in hoofdstad Denpasar, een themapark met educatieve inslag. De naam dekt de lading van die studio niet. Hij kwam als zichzelf terug. Hoewel... Hij was trots dat hij geen angst had gevoeld bij sommige uitdagende attracties (door snelheid en hoogte). Dat is leuk aan dit 14-jarige ventje: hij schroomt niet zijn angsten met ons te delen. Mijn liefje en ik zijn al geruime tijd de fun-sponsoren van de kids. De basiszaken worden inmiddels gedragen door de ouders, wij financieren de uitstapjes en andere extra's. (Meer, indien nodig.) Zij hebben nu kerstvakantie, of de ‘mid term break’ zoals zij het noemen. Ze zitten immers op een drietalige school (Bahasa Bali, Bahasa Indonesia, Engels.)

De kleintjes Varen & Santya missen 'bapak' meer. Ook zij raakten gewend aan zijn tijdelijke afwezigheid. Door de oudere jongens wordt regelmatig bijgesprongen in de opvoeding van de jonkies. (Elsa is een werkende moeder.) In de afgelopen dagen werden de jongste twee ziek. Het begon met Varen. Zijn koorts liep op tot 39.4°C dus dat was zorgwekkend. Elsa ging naar een lokaal gezondheidscentrum en daar nam men een bloedtest af. Bij de buren in hun straat was dengue (knokkelkoorts) geconstateerd, een virus dat wordt overgedragen door muggen die overdag steken. Het buurhuis werd drastisch onder handen genomen om de boosdoeners, de gelekoortsmug en de Aziatische tijgermug, te verdrijven. We ontvingen een filmpje van een huis in een dikke wolk bestrijdingsmiddelen. Ik moest hoesten bij het bekijken! 

Daarna werd Santi ziek. Was het dan toch iets anders? Elsa zocht contact met ons via Whatsapp. Konden wij kinderparacetamol verschaffen? Ze had meer vertrouwen in medicijnen -om de koorts omlaag te krijgen- uit ons land (Spanje of Nederland) dan in lokale middelen. In voorgaande jaren, als we rond december afreisden naar Bali om bij hen te zijn, brachten we niet alleen reistassen vol kadootjes mee, daar zat ook altijd een ruime voorraad medicijnen bij. 

Dit jaar zullen we hen -wederom- niet bezoeken maar medicijnen sturen, dat doen we wel. Mijn liefje toog naar de farmácia en kwam met lege handen terug. In Spanje verschaft men jonge kinderen uitsluitend medicijnen in vloeibare vorm. Flesjes met druppels gaan wij echter niet versturen; dat is kansloos. Daarom vroegen we een vriendin in Nederland om namens ons kinderparacetamol te kopen en de doosjes van daaruit naar Bali te versturen. Ze  had toch niets te doen en tante Pos is in Spanje nogal onbetrouwbaar, vooral tijdens de feestdagen. Vanuit Nederland vliegt er (bijna) dagelijks een vliegtuig naar het eiland van de goden. De pillen zijn inmiddels onderweg.

Varens bloedtest vertoonde wel symptomen van dengue maar de officiële diagnose werd niet gesteld. Santi knapte op na een paar dagen kippensoep eten, op advies van mijn liefje. De jongste vierde onlangs haar vijfde verjaardag. We zongen haar toe, gelardeerd met kusjes in de lucht. Wij waren in 2019 in het lokale gezondheidscentrum aanwezig toen ze werd geboren. Een mooie baby, ze leek als twee druppels water op haar broers. Trotse Elsa meldde dat het feestvarkentje dit semester de nummer 2 van haar kleuterklas werd. Zij zitten eveneens op een privé-school. Formeel bestaan er geen openbare kleuterscholen in Indonesië. Kinderen zijn pas vanaf hun zevende levensjaar officieel leerplichtig. De oudste jongens gingen ook naar de peuter- en kleuterschool en dat legde hen geen windeieren. 

Santi's goede score is opmerkelijk want ze is tenminste één jaar jonger dan de rest van haar groep. Zij wilde niet op haar beurt wachten toen haar (een jaar oudere) broertje Varen naar de kleuterschool ging. Op haar verjaardag had ze een schooloptreden, Varen deed ook mee. Iets hindoe-ceremonieels op het strand, bij het dolfijnenstandbeeld van Lovina. Ze keek serieus in de camera, was geheel opgepimpt voor het optreden. Inmiddels zijn beide jonkies weer helemaal gezond. 

Ook een landelijke politieke actie baarde daar onlangs opzien. De nieuwe president van Indonesië, (ex-generaal) Prabowo Subianto, deed een voorstel in het parlement om een ​​einde te maken aan rechtstreekse lokale verkiezingen. Dat zou kunnen betekenen dat hindoe-provincie Bali niet meer de eigen gouverneur uit eigen gelederen mag kiezen. Daar zal men niet blij mee zijn! Bali is de enige hindoe-provincies in een overwegend moslimland. Dat voorstel grijpt terug op een -nog niet heel lang vervlogen- autoritair tijdperk waarin dit soort maatregelen schering en inslag was. Dit vormt een bedreiging voor de met moeite verworven democratische hervormingen van de afgelopen jaren. 

Sinds 2005 worden in Indonesië rechtstreekse verkiezingen gehouden voor regionale en lokale leiders, zoals gouverneurs, regenten en burgemeesters. Ze maken deel uit van de hervormingen die werden doorgevoerd na de val van Soeharto in 1998, de langdurig heersende autoritaire president van Indonesië. Prabowo's argument nu is dat het benoemen in plaats van kiezen van regionale en lokale leiders veel goedkoper zou zijn. Ja, die waren en zijn kostbaar maar het financiële dient het daar altijd te verliezen van democratische overwegingen. De politieke partijen in zijn brede coalitie lijken dit voorstel echter te steunen. Politieke tegenstanders en rechtsgeleerden hopen dat de president zijn voorstel heroverweegt.

Toen een vorige Indonesische president iets dergelijks voorstelde, brak een revolte uit onder de bevolking. De toenmalige president trok zijn voorstel in, onder grote maatschappelijke druk. (Dat is ook democratie!) Laten we hopen dat het deze keer vooral vreedzaam  verloopt. 

Ik wens Elsa, Ketut, Yuda, Damai, Varen, Santia en alle andere mensen die we daar kennen vredige Kerstdagen toe.

En jou ook.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten