Van 5 tot 9 mei is het in België 'De Week Van de Goeiedag'. Het is een actie voor meer vriendelijkheid en hoffelijkheid op straat en dus is het de bedoeling dat iedereen elkaar die week 'Goeiedag' wenst. Vanwege de tweetaligheid van onze Zuiderbuur, mag 'Bonjour' deze week natuurlijk ook overal. Er lopen undercover Goeiedag-teams rond die goeiedagzeggers €25 beloning kunnen uitreiken en de twee allervriendelijkste mensen maken deze week zelfs kans op een hoofdprijs van €25.000. Wie het niet gelooft, klikke op de titel van dit blog.
Onze eigen week begon met een goeie dag: op bevrijdingsdag waren wij door vriend Ger uitgenodigd voor een rondje golf op 'Golfbaan Delfland'. Het was voor ons de eerste keer op deze baan en het viel niet tegen. Het is bijzonder om in hartje Randstad (de baan ligt tussen Den Haag en Rotterdam) zo'n mooi groen terrein te vinden. En het is natuurlijk fantastisch om op een gewone maandag met vriendjes in het zonnetje een balletje te slaan. Delfland is een polderbaan dus het is er lekker vlak maar er zijn veel waterpartijen die kennelijk maandag een sterke aantrekkingskracht hadden op de ballen dus het was voor mij geen beste wedstrijd...
Op dinsdag was er een volgend hoogtepunt: 'Nelly Dag' op de camping! Sinds mijn vriendin ongeneeslijk ziek is, stelden wij deze dag in. Als wij in Nederland aan het kamperen zijn, is het de dag waarop Nelly, met Diederik naar de caravan komt en wij haar zo goed mogelijk 'pamperen'. Tot nu toe was het te fris voor haar op de camping -en bovendien was er erg veel met haar gebeurd sinds onze aankomst in Nederland- maar afgelopen dinsdag was het weer zover. De vloerkleden waren geveegd, de toilet verschoond en de koffie mèt biologische stroopwafel stond klaar. We wandelden over de camping, genoten van de zon en van elkaars gezelschap.
Op woensdagavond waren wij uitgenodigd door onze vrienden in Rhoon. Het zijn leuke mannen met succesvolle, internationale carrières dus het is een wonder dat we ze doordeweeks kunnen ontmoeten. Ze doen ons sterk terugdenken (maar niet terugverlangen) aan ons eigen werkzame leven: lange dagen op kantoor, veel in het vliegtuig, te volle weekenden, elkaar te weinig zien. Ze kiezen op dit moment bewust voor dit hectische leven en het legt hen ook geen windeieren: ze genieten volop van de mooie dingen des levens. Zij behoren tot 'de harde kern' van vrienden die ons overal in het buitenland kwam opzoeken. We koesteren de vriendschap met hen.
Sinds ik ben geconfronteerd met ernstig zieken ben ik mij veel bewuster geworden van de grote waarde van een goede gezondheid en het geluksgevoel dat echte vriendschap met zich meebrengt. Het klinkt wellicht paradoxaal maar ik ben door al dat verdriet nòg meer van het goede in mijn eigen leven gaan houden...
Het was dus geenszins een doorsneeweek maar eentje in de categorie 'Goeieweek'. Een die ik voor geen vijfentwintigduizend eurie had willen missen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten