Blote voeten in het zand

Toen wij zelf nog in Kijkduin woonden, gingen we zomers regelmatig 'het duin over' om voor het slapengaan een borreltje te drinken op het strand. Waren de ouderwetse strandtenten overdag druk bezocht door dagjemensen, 's avonds laat waren we daar met een handjevol badplaatsbewoners en dan luisterden we, tevreden nippend aan ons glas, naar 'Die Vier Letzte Lieder' van R. Strauss of naar de zwoele klanken van Café del Mar, met de blote voetjes in het zand.

In Kijkduin had je in die tijd de keuze uit twee ouderwetse strandtenten: je ging naar Sjarrel van 'Bang on the Beach' of je ging naar 'Zeerob'. Ze liggen min of meer naast elkaar. Als je nu googelt op 'Bang on the Beach', kom je uit bij 'Beachclub People'. Sjarrel heeft zijn tent verkocht en die is inmiddels verbouwd tot trendy strandrestaurant People waar nu een heel ander publiek dan voorheen neerstrijkt. Daar is niks mis mee want er is voor iedereen een plek onder de zon. Maar als je 'full moon beach festival' of 'trans/Goa beach party' intypt, komt je alleen nog op strandtent 'Zeerob' uit. Zeerob staat voor verse gerechten uit een gevarieerd menu, heerlijk zitten, lekkere muziek.

Er bestaat al jaren een strandcultuur in ons land. Nederland is een van de weinige landen waar strandtenten en -restaurants letterlijk op het strand staan. Dat maakt het een unieke ervaring. Aan de Belgische kust vind je geen stranttenten zoals bij ons. Wel heb je daar strandcabines aan de voet van de duinrand waar badgasten hun strandspullen uitstallen en lekker voor hun huisje gaan zitten. In Frankrijk en Spanje bestaan wel barretjes op het strand maar de equivalent van een Hollandse strandtent is er niet.

We lijken als (Nederlandse) natie in de loop van de jaren minder calvinistisch te zijn geworden; er mag nu meer worden genoten. En genieten doe je ook op het strand. Ik heb mij in de zomerse dagen rond Pinksteren echter verbaasd over het grote aantal mensen dat onbeschermd, dat wil zeggen zonder parasol uren lag te bakken in het hete zand. Het aantal roze- en kreeftrode ruggen en armen was niet te tellen, evenmin als de kinderen zonder petje of lange mouwen. Dat is niet mijn definitie van genieten! En zoals een Hollands orakel ooit zei: 'elk voordeel heb ze nadeel'... want huidkanker in Noord Europa neemt toe.

'Huidkanker, met name het melanoom (moedervlekkanker) komt veel vaker voor in het noordwesten van Europa dan in het zuiden en oosten. In het noordwesten neemt de sterfte vooral toe bij mannen van middelbare leeftijd en ouder. Waren er in het jaar 2000 in Nederland ongeveer 20.000 nieuwe patiënten met een eerste huidtumor, in 2015 zal dat bijna zijn verdubbeld door een stijging van 5-7% per jaar' (aldus Esther de Vries die in 2004 promoveerde op 'Trends en risicofactoren voor het melanoom van de huid in Europa').



Zelf beperk ik mij dus maar gewoon tot 'met de voetjes in het zand zitten', staren naar de ondergaande zon, naar een voorbijvarend schip of een ogenschijnlijk stuurloze vlieger. Tijd om de zonden te overdenken, onderuitgezakt in de juttersstoel, met de flip-flops onder het wankele tafeltje en mijn liefje aan mijn zij. Strandpaviljoen Zeerob is en blijft een leuke plek voor oudere jongeren, zoals wij.