Op 3 juni ging het Nieuwe Haring-seizoen traditioneel van start met de 24ste veiling van het eerste vaatje 'Hollandse Nieuwe' in Scheveningen. Voor de verwerking van haring tot Hollandse Nieuwe moet de vis goed vet zijn en op typisch Nederlandse wijze zijn gekaakt en gepekeld. Het rijpingsproces resulteert in de echte Hollandse Nieuwe.
Het vaatje met de beste kwaliteit Hollandse Nieuwe werd aangevoerd door rederij Jaczon en het eerste vaatje ging voor €55.000,= van de hand. De cheque was dit jaar voor het Fonds Psychische Gezondheidszorg dat onderzoek gaat financieren naar de rol van voeding bij voorkoming van depressies. De haring zit barstensvol omega-3 vetten die een aantoonbaar gunstige invloed hebben op onze hersenen. Ze helpen onder meer bij voorkoming van dementie, ADHD en concentratieproblemen.
Dit jaar lijkt voor de Hollandse Nieuwe heel goed te zijn begonnen, hetgeen volgens de deskundigen te danken is aan het mooie weer in april en mei. Er was veel plakton in de zee aanwezig waardoor de haring zich goed vet heeft kunnen eten.
Kees Fens, de essayist, literatuurcriticus en erudiete columnist van De Volkskrant die vorige week op 78-jarige leeftijd overleed, bleek een groot haringliefhebber te zijn. Hij liet er met het grootste gemak 17 per week zijn keel in glijden maar moest dit aantal op enig moment op doktersadvies terugbrengen tot zo'n zeven per week. Je kunt het kennelijk toch overdrijven...
Er is voor mij maar één manier om Hollandse Nieuwe te eten en dat is aan de kar, met het hoofd achterin de nek en de haring mèt uitjes, bungelend aan de staart voor mijn neus. En dan maar afhappen, tot aan de staart want daar stopt het wat mij betreft. Er zijn mensen die zelfs de staart verorberen maar die zijn vast in hun vorige leven zeerob geweest... Robbie's haringen zijn mooi vet, heerlijk mals en zilt en hebben een fraaie kleur: zilver aan de buitenkant en roomblank, met een beetje roze van binnen. Robbie is een vakkundig schoonmaker waardoor je zelden graatjes proeft. Er staat doorgaans wel een rij wachtenden dus je moet aansluiten en geduld hebben. Robbie maakt de haring namelijk pas schoon op het moment dat 'ie aan de kar wordt besteld; geen haring ligt bij hem schoongemaakt op de eter te wachten. Op deze manier ligt het eetmoment het dichtst bij het moment van schoonmaken en dat geeft de verse smaak.
Maar het gaat aan de kar bij "Robbie's Haring" niet alleen om het Oudhollandse ritueel van verse, rauwe vis eten (want dat is het). Bij Robbie langsgaan, is zoiets als een gezellig buurtfeestje aflopen of een plaatselijke krant uitlezen. Je komt er goed gemutst en helemaal bijgepraat vandaan! In de wachtrij kom je de leukste en interessantste mensen tegen en er is altijd gesprekstof genoeg.
Op steenworp afstand van de haringkar vind je op de Fred een soort lunchroom waar snacks en broodjes worden verkocht, genaamd 'Stip'. De eigenaar van de winkel verkoopt ook haring die hij zelf buiten schoonmaakt. We zijn één keer overspelig geweest op maandag (de enige dag in de week waarop Robbie's haringkar niet aanwezig is) maar dat was een grote vergissing. We hadden er direct spijt van en hebben onze misstap de eerstvolgende keer eerlijk aan Robbie opgebiecht. Zijn reactie was: 'zand erover... ieder mens maakt fouten!' Het is niet alleen een fantastische haringman maar ook een vergevingsgezind mens. Waar vind je dat nog?!
Ik wacht met spanning op de Nationale Haringtest die het AD ook dit jaar weer zal organiseren. Kijken wie er nu weer een nul heeft gekregen van de jury, zoals vorig jaar gebeurde (Vishandel Bal in Groenlo).
Voor mij maakt het allemaal niets uit: wij hebben Robbie!
