Het is 1 juni en het is koud en kil op de camping. Hoog tijd voor mijn warme huispak, sokken en sjawl. Tjonge! Maar de neus blijft koud. Dan de vloerverwarming ook maar weer aan. “Ons volgende kampeermiddel wordt een campervan met ligbad”... Maar er is nóg meer nodig om het warme gevoel te krijgen.
Enkele weken geleden heb ik de DVD 'Earth' gekregen van mijn vriendinnetje Nelly en dat is precies waarin ik nu zin heb. En het stelt niet teleur: wat een fantastische natuurfilm! Het is een BBC-productie en dan weet je het wel: zeldzaam mooie natuurbeelden met precies de juiste muziek erbij van George Fenton die ook de muziek voor de serie 'The Blue Planet' componeerde. Je wordt als kijker reisgenoot op een tocht van de Noordpool naar de Zuidpool.
De film begint met een ijsberenmoeder die haar zwarte neuspunt uit de winterwitte schuilplaats steekt. Zie je het voor je? Je ziet haar als een ervaren alpineskier naar haar twee jongen glijden die lager op de helling hun eerste passen zetten.
Vervolgens zien we opnamen van vele soorten kleurrijke paradijsvogels in Nieuw-Guinea. Er worden fleurige vleugels uitgeklapt en ingewikkelde danspasjes gedaan om de dames te verleiden. Zie je het voor je? Het is van een wonderlijke schoonheid. Dus deze bestemming wordt ook direct aan ons reislijstje toegevoegd.
We reizen zuidelijker (hoogte Afrika) en zien een luipaard dat op jacht gaat naar zijn dagelijkse hapje; in dit geval gaat het om een jonge antiloop. De DVD is ook voor kinderen vervaardigd dus je ziet geen bloedige scenes. Sterker nog: het is kunst wat je ziet. Bij de beelden van deze jacht -die niet goed voor het antiloopje uitpakt want het glijdt onderuit- is (een soort) 'Ave Verum' gecomponeerd dat je als kijker tot tranen roert. Zie je het voor je?
Weer later zien we de onhandige onderwater-zwembewegingen van moederolifanten die met hun kleintjes na een lange, barre tocht eindelijk het water hebben bereikt. Ook dit is van een ontroerende schoonheid! Je zou erdoor (bijna) op de 'Partij voor de Dieren' gaan stemmen...
Het laatste deel van de wonderschone reis naar de Zuidpool toont de beelden van een grote witte haai die op spectaculaire wijze een pelsrob verorbert, namelijk boven water! Zeebiologen hebben lange tijd gedacht dat deze haai vanwege omvang en gewicht niet in staat was zich geheel uit het water te verheffen. Dat bleek een misvatting. Er is weinig dat deze machtige roofvis, die zich al duizenden jaren in de oceanen weet te handhaven, niet kan. Het is 'survival-of-the-fittest' in zijn puurste vorm.
Ik heb ooit een CD met filmmuziek van John Williams gekocht waarop onder andere de tune van de film 'Jaws' staat. Acteur Roy Schneider heeft jaren na de film zijn excuses aangeboden voor het eenzijdige, vertekende beeld over de haai van de Jaws-film(s) en is een fervent verdediger van 'great whites' geworden. Als liefhebber van haaien wilde ik deze muziek graag in mijn collectie hebben en als ik die tune draai -zeker in het donker- gaat de hartslag van mijn liefje direct omhoog. Zoals muziek emoties kan beïnvloeden!
Het goede nieuws is dat ik immiddels lekker was opgewarmd in de caravan.
Het slechte nieuws is dat Moeder Aarde dat ook doet... De verwachting is dat er in 2030 geen ijsberen meer zullen zijn op de Noordpool als we geen maatregelen nemen om de dramatische klimaatveranderingen tegen te gaan. En dat is om koud van te worden.