Er moest nog één groot stuk aan ons worden opgeleverd: de kruidentafel, 'meja bumbu'. Vanaf Lovina vertrok vandaag een kleine optocht die in de straten van het stadje nogal wat ophef veroorzaakte. Onze auto ging met knipperende lampen voorop, gevolgd door een kleine vrachtwagen met een 'rietgedekt geval' erop. Door menigeen werd gevraagd waar de 'pawai' was... waar deze optocht naartoe ging. Ook op Bali wordt op gezette tijden carnaval gevierd. Het antwoord van chauffeur Ketut was dan ook: 'di sana' (daar) - met gestrekte arm en brede glimlach! Dat is zoiets als onze 'immer gerade aus' tegen een Duitser die de weg vraagt. De stoet -die het helaas moest doen zonder Miss Lovina- werd hier om 17.00 uur verwacht maar omdat het gevaarte hoog was, moesten menige laaghangende electriciteitskabel en vele bomen op de route zorgvuldig worden vermeden. Daardoor was de aankomst bij ons huis ruim na 18:00 uur. Waar mijn liefje en ik met smart op alles en iedereen stonden te wachten.
De kruidentafel was in de afgelopen maand vervaardigd door de vader van Ketut, op basis van een eigen ontwerp. Zoals tot nu toe, had Pa Ketut enige tijd nodig om zich het ontwerp en de idee erachter eigen te maken maar daarna ging hij voortvarend en kundig aan de slag. De meeste tijd werd besteed aan het drogen van de vers gekapte bamboe. De dwarsverbindingen zijn slimme constructies, er is kokosnoottouw gebruikt om de dikke bamboepalen bijeen te binden, het bed is gemaakt zoals de bodem van ons slaapkamerbed en er werden 34 panelen alang-alang gebruikt voor het dak. Zo onstond onze eigen kruidentuin-op-poten, mijn valentijnskado aan mijn liefje. Bij plaatsing werd door een van de tuinmannen gesuggereerd dat het een goede slaapplek zou zijn voor onze beveiligingsman... En inderdaad: een matras erin en klaar is Made!
De tafel is geheel van bamboe gemaakt, is 2 meter lang bij 1 meter breed en heeft een hoogte van... oeps... hoger dan onze toegangspoort?! Dat bleek slechts een klein probleem want dit is Bali: alles wordt uiteindelijk opgelost. Met tien mannen -met inbegrip van de tuinmannen van de buren- werd de tafel gekanteld en met zorg onder de poort door getild. Pa Ketut had iets toegevoegd: een kul-kul, een traditionele bel van bamboe. In de rijstvelden wordt die bel geluid als er sprake is van een goede oogst maar ook in geval van onraad.
In dit bed zullen in de toekomst eigen kruiden en specerijen worden gekweekt, zoals koriander en gember maar ook basilicum, bieslook en dille. In Nederland hadden wij in juni vorig jaar in een tuincentrum een grote hoeveelheid zaadjes gekocht, alsmede een lap 'worteldoek' die voor de bodem van de tafel was bestemd. Zaadjes en doek hadden wij in de zeecontainer naar Bali gestopt. Kokkie Elsa verheugt zich op de keukenkruiden uit eigen tuin.
Vanzelfsprekend moest er een biertje worden geschonken op de goede aflevering van de kruidentafel. Het gaat goed met de Bintang-omzet in ons dorp!
Morgen, Valentijnsdag, gaan mijn liefje en ik de kruidentuin met worteldoek bekleden, een eerste laag rijke Balinese aarde in de tafel scheppen en de eerste zaadjes in zogenaamde 'voortrekbakjes' (?!) uitzetten. De tuin wordt steeds tropischer, onze vingers worden groener en groener... Alaaf!
