Het was deze maandag niet anders. Zo begonnen we met donker, druilerig weer. In de nacht van zondag op maandag had onze beveiligingsman Made de hangende terrasmatten neergelaten om hevige regeninslag te voorkomen. Toen wij opstonden, leek het op een winterse dag in Nederland. Ik moest zelfs een lamp ontsteken in de kamer; iets dat ik hier niet eerder had meegemaakt. Het regende de gehele dag.
Ondanks het weer, moest ik een aantal boodschappen doen in Singaraja: foto's printen voor het thuisfront (van huis&tuin) en voor het personeel (van Melaspasin), brieven posten op het 'kantor pos', sleutels bijmaken van het nieuwe poortslot en het kapotte glas van een groot schilderij vervangen. De regen kwam nog steeds met bakken naar beneden en glibberend liepen Ketut, onze chauffeur en klusjesman en ik van winkel naar winkel. Het bezoek aan de sleutelman maakte op mij de grootste indruk: met een vijl, een bankschroef en een 'onbesneden' sleutel kopieerde hij volledig legaal onze nieuwe poortsleutel. Hij werkte subtiel aan het nieuwe sleutelprofiel en alle nieuwe exemplaren doen het onberispelijk! Ik waardeer dit edele handwerk.
Het goede nieuws is dat ons huis nu bijna af is want ook de schilderijen zijn inmiddels opgehangen door 'Bapak Listrik', meneer Eletriciteit (voorheen bekend als Mister Maybe) die in het bezit is van een betonboor. In de afgelopen weken werd hij een van mijn beste, betrouwbaarste werkmannen.
Op maandag zag ik op het Zuid-Oost Aziatische nieuws dat in buurland Maleisië binnenkort een jonge vrouw wordt veroordeeld tot stokslagen. Zij krijgt die brute bestraffing omdat zij twee jaar geleden werd betrapt op het drinken van bier op een terras. Mijn liefje drinkt er elke dag een aantal (maar zeker op maandag). Wat leven we toch in een vreemde, wrede wereld.
Aanstaande maandag zijn wij uitgenodigd voor de inwijdingsceremonie van het huis van Elsa (onze kokkie) en haar man Ketut. We hopen met hen dat het een heel goede maandag wordt! Wordt vervolgd.