Excellent

Onze gasten Saskia en Kirk zijn afgereisd. Ze vertrokken naar Ubud om daar een aantal dagen van het spirituele centrum van Bali te genieten. Een andere ervaring die hopelijk net zo positief zal uitpakken als hun verblijf in het Noorden. We snorkelden in Menjangan, bezochten de boeddhistische tempel en de warmwaterbronnen in het dorp, dronken een cocktail op het strand van Lovina, genoten van de faciliteiten op het eigen Domein.

We besloten tevens de watervallen van Munduk te bezoeken. De route ernaartoe vertoont het mooiste groen van Bali: wijdse panorama’s van eindeloze, appelgroene sawa’s. Het pad naar de waterval was glad en brokkelde hier en daar af. Vooral de bovenbenen van mijn liefje kregen het zwaar te verduren. Sinds de chemo boetten zij aan kracht in. Voor hen die de boodschap nog niet kregen: de bloedtests toonden goede waarden dus ze is weer voor (minstens) 3 maanden medisch goedgekeurd. Joehoe!

Voor de terugweg besloten we een alternatieve wandelroute te volgen. Daarop troffen we een tweede waterval en een ecocafé aan. De Balinese eigenaar van het café vertelde ons trots dat zijn café het eerste en enige gecertificeerde ecocafé van Bali is! De groene stroom wordt opgewekt met behulp van een waterrad dat hogerop in de waterval staat, de koffieplantage levert onbespoten koffie. Ketut bleek civiel ingenieur te zijn die zijn koffieplantage in de directe omgeving op ecologische wijze bestuurt. Op zijn kaart staat tevens Luwakkoffie. Ik schreef er eerder over maar toen wist ik nog niet welk dier hierbij is betrokken. Dat is nu oopgehelderd.

Deze koffiebonen worden gevonden in de uitwerpselen van de civet (Paradoxurus), een katachtig dier dat in Zuidoost-Azië leeft. Deze kat die luwak wordt genoemd, leeft op Bali en wordt onder andere ingezet op de koffieplantages in en om Munduk. De civet eet koffiebessen en de speciale spijsvertering van het dier zorgt ervoor dat de bonen van hun bittere nasmaak worden ontdaan. Deze exclusieve, uitgepoepte koffieboon brengt honderden euro’s per kilo op. In de Verenigde Staten kost een pond Luwakkoffie tenminste $300 en op sommige plaatsen in Engeland kost een kopje Luwak bijna ₤100. De Luwakkoffie die aan de voet van de koraalwaterval van Munduk werd geschonken, kostte vele malen minder. Pak Ketut legde uit dat hij op zijn plantage speciale maatregelen neemt om de civet te ontzien. Er wordt regelmatig gerouleerd. Toen ik de 'productiewijze' van luwak aan Saskia en Kirk toelichtte, zagen de beide koffieminnaars af van hun kopje koffie. Kasian!

Op de bonte avond -de avond voor hun vertrek- dineerden wij bij restaurant Le Jaenzan (Lovina); dat betekent 'excellent food' in Balinees. Een aantal weken eerder bezochten wij chef Ketut Tangkas in zijn nieuw geopende restaurant om te kijken hoe het eruitzag en te horen wat zijn ideeën en plannen zijn. Op dat moment was het restaurant net geopend maar er was nog geen drankvergunning. Dat was op de avond van ons bezoek (gelukkig) wèl het geval! Eenmaal gezeten, werd er voor onze gasten een kado van de chef op tafel gezet: een fraai bewerkte watermeloen met hun namen erin. De chef vertelde mij eerder dat hij weleens prijzen won met die creativiteit.

De uitgebreide kaart heeft Indonesische, Balinese en Westerse gerechten. Zelf koos ik voor gegrilde snapper filet met een heerlijke vinaigrette als voorgerecht en sambalgarnalen als hoofdgerecht. Ook de toetjes waren niet te versmaden. Gezamenlijk genoten we van pisang goreng en pannekoektaart. Het restaurant serveert (wodka- en rum)cocktails alsmede bier en wijn. Check it out!

Ik vind het altijd weer bijzonder te ervaren hoe vreemden in korte tijd tot vriend kunnen worden. Met Saskia en Kirk ging het bijna als vanzelf: beiden zijn oprecht, warm en vermakelijk. Het werd dan ook een goed samenzijn. Eerder maakten wij iets vergelijkbaars mee met vriendin Bernadette die wij ruim 5 jaar geleden aan het andere eind van de wereld ontmoetten en het overkwam ons met de Australische vriendinnen Julie en Claire. Ook deze dames kennen we inmiddels vele jaren. Later dit jaar zullen we hen in Sydney weer gaan bezoeken. Goede vrienden zijn lastig te vinden, moeilijk te verlaten en onmogelijk te vergeten. Ik weet zeker dat we onze nieuwe vrienden Saskia en Kirk zullen weerzien, waar ook ter wereld.