Zij waren erbij

De Olympische Spelen van 2012 zijn bijna voorbij. Dit weekend vinden weliswaar nog finales plaats en ook de afsluitingsceremonie is nog niet geweest maar de Nederlandse individuele kampioenen zijn bekend. Alleen de hockeyvrouwen en -mannen moeten nog een -hoogstwaarschijnlijk gouden- finale spelen.

Ik neem mijn pet diep voor deze sporters af. Zij trainden jarenlang tientallen uren per week om op het, voor de meesten van hen, hoogste podium te kunnen acteren, zetten alles in hun privéleven opzij om in hun sport te kunnen uitblinken en maakten de hooggespannen verwachtingen vervolgens waar. Alles moet wijken voor Olympische euforie.

Dat is andere koek vergeleken met de prestaties van de voetballers van het huidige Nederlandse elftal. 'Verwende jochies' blogde ik tijdens het EK en na de Spelen van Londen heb ik nóg meer redenen om dat te vinden. Ik hoop dat bondscoach Van Gaal, die vandaag in een persconferentie zijn staff en de selectie presenteerde, een frisse wind  door het team zal laten waaien en korte metten gaat maken met primadonnagedrag. 
De Jamaïcaanse sprinter Usain 'Lightning' Bolt, snelste man van de wereld, verdient op deze Spelen naar verluidt € 75.000 per speelseconde. Dat is ongelofelijk veel geld maar hij wint gouden medailles en behaalt voortdurend wereld- en Olympische records. Ter vergelijking: Ranomi Kromowidjojo, Neêrlands Golden Girl, verdiende met haar ene zilveren en twee gouden medailles € 53.750 (exclusief belasting).

Nooit eerder beleefde ik de Olympische Spelen zó intensief. Deze week kwam ik zelfs in actie als 'armchair Olympian' bij de interactieve Olympische Doodles van Google: basketbal, horden, kanovaren en strafschoppen nemen. Ik ging diep maar behaalde geen digitale records. Oude Pac Man-tijden herleven. Google maakte er indruk mee; kijk ze terug en/of speel op http://www.websonic.nl/googledoodles/doodle_olympischezomerspelen2012.php. 

Ik genoot van het sportevenement dat gelukkig vreedzaam verliep. Er vloeiden tranen, ook vóór de buis. Vooral het hartverscheurende snikken van de Oekraïense speerwerpster die de verste worp had tot nu toe maar een voetfout maakte, blijft mij bij. Het fenomenale optreden van Epke Zonderland, de Vliegende Hollander aan de rekstok, was een doos Kleenex waard. Hij voerde een combinatie van vluchtelementen uit die niet eerder werd geprobeerd en nooit eerder behaalde een Nederlandse turner een gouden Olympische medaille. Zo schreef hij (bladzijden vol) sportgeschiedenis. Zelfs de legoversie was spannend!

Onsportieve gebeurtenissen waren er ook al waren ze sporadisch, naar mijn weten. Zo werd een succesvol Indonesisch badmintonduo uit het Olympisch dorp verwijderd omdat zij een groepswedstrijd 'weggaven' teneinde in de knock-outfase een zwakkere tegenstander tegenover zich te krijgen. De Jakarta Post maakte er die dag en de dagen daarop geen melding van. Tja. 

And now for something completely different. Op een totaal van ruim 10.000 sporters aan deze Olympische Spelen, waren er 23 die openlijk homoseksueel zijn. “Dat is meer dan tijdens de Olympische Spelen van Peking maar nog altijd bitter weinig. Het toont aan hoezeer homoseksualiteit wereldwijd nog een taboe in de sport is”, aldus de Nederlandse COC-directeur. Bijgevoegde fotocollage is mijn roze rimpel-ode aan de vrouwelijke sporters op deze lijst. Zij zijn afkomstig uit Duitsland, Zuid-Afrika, Verenigde Staten, Australië, Zweden, Frankrijk, Brazilië en het Vaderland. Nederland is zelfs hofleveranciers met vier hockeyvrouwen! Het leukste voorval in dit verband zag ik toen de Nederlandse hockeyster Maartje Paumen tegelijkertijd met haar levenspartner Carlien Dirkse van den Heuvel (niet op de foto) op het strafbankje moest zitten.

En dan was er Mart Smeets. Sommige kijkers vonden het een overdosis; zij zijn van mening dat de 65-jarige presentator en sportcommentator nu toch ècht met pensioen moet gaan. Net als Salinero, het (19-jarige) paard van Ankie van Grunsven, die na dit toernooi de wei in mag. Op Twitter en Facebook kwamen tijdens de Spelen acties op gang om Smeets van de buis weg te stemmen. 'Populisme viert hoogtij' las ik maar ik denk dat zo’n vlag de lading niet dekt: Smeets kan namelijk hooghartig zijn en badinerend optreden, vooral tegenover jongere vrouwelijke sporters. Ik analyseerde zijn interviewtechnieken: hij stelt doorgaans geen open vragen, geeft vaak zelf twee of meer antwoorden waaruit de geïnterviewde dan mag kiezen -knikken mag ook- en sluit vervolgens af met modieuze uitroepen als 'Toch?! ' en 'Ja?!' Hij is met zijn bijna 40-jarige loopbaan weliswaar een icoon van de Nederlandse televisie maar zelfs iconen hebben een beperkte houdbaarheid, wat mij betreft.

Na dit toernooi verwacht ik niet in een gat te vallen. Er is zoveel anders dat mij boeit en dat mijn dagen vult. Mijn liefje is 'superblij' (deze week vaak gehoord!) met het einde van dit toernooi. Zij wachtte op haar speelmaatje... Eind goed, al goed?