Ik schreef vanuit 'de' hotelkamer maar
het is beter om te zeggen vanuit de eerste hotelkamer. Die kamer met zicht op
het Oog bleek aan de rumoerige kant te liggen. De torenklok laat een korte symfonische riedel
horen voordat die gaat slaan. Daarmee is nog te leven (al slaat de klok ook om
12 uur 's
nachts). Het is het podium daarnaast waarop levende muziek wordt gespeeld in
het weekend, dat ons deed besluiten een andere kamer te vragen 'aan de rustige kant'.
Kamer 2 bleek een grote
hoekkamer te zijn, dat wil zeggen met ramen aan twee kanten. Ergo: erg warm. Een
normale airco krijgt die grote ruimte niet koel. Bovendien bleek ook die kamer uiterst
rumoerig omdat we boven twee enorme uitlaten van de central airco bleken te
liggen. We haalden de manager er weer bij. Hij moest het (nog ergere) lawaai
beamen. Op naar kamer 3! Tenminste, zo zou het moesten zijn… ware het niet dat
het hotel vol was. In het weekend wordt Melaka namelijk overspoeld door Singaporezen
die de grens oversteken. Ik heb nog niet kunnen uitvinden waarom.
Er was nog slechts 1 kamer beschikbaar
waarvan de airco niet werkte. Het hotel opende eind 2012 onder nieuw management
en als onderdeel van de Best Western-keten. Momenteel vindt er veel onderhoud
plaats. De technische dienst was het euvel aan het verhelpen en als dat zou
lukken, werd dat onze rustige, ruime derde kamer. Joehoe! Het is wel zo dat de
airco nu niet uitgaat. Dat kan alleen als je de chipkaart uit de houder haalt
waardoor de lampen en de stopcontacten evenmin werken. Ach ja, we passen er een
mouw aan. Wij houden toch niet van slapen met airco.
Het oude stadshart van Malacca dat op de UNESCO-Werelderfgoedlijst
staat, ademt een aparte sfeer uit. Mijn liefje vergelijkt het bij voorkeur met
Nederland in de 60’er jaren. Ik niet. Ik vind grote delen van de stad van de
21ste eeuw maar je hebt op bepaalde plekken het idee dat je teruggaat in de
tijd. Ook hier weer drie culturele stromingen: baba en nyonya wordt de stijl van de eerste Chinezen (uit Fuji)
genoemd, Chitty is de stijl van de eerste
emigranten uit India en Peranakan is
de Euraziatische stijl, waarin Portugese, Nederlandse en Britse invloeden zich
vermengen met de Aziatische. Je vindt die invloeden terug in de manier van
leven en wonen, in de architectuur en op culinair gebied. Je begrijpt: een
boeiend geheel. Als je overigens binnen het werelderfgoedgebied een sigaret
opsteekt, krijg je een boete van 250 ringgit (ofwel ruim € 60). Roken is overal
verboden; een enkeling houdt zich daaraan niet.
Ook Melaka heeft een eigen 'kampung air', een stadsdeel waar (arme) mensen op het water leven.
Overal in Maleisië zagen wij ze. Het bizarre is dat aan de ene kant van de Melaka-rivier
prachtige historische panden staan terwijl de andere oever is bezaaid met
krotwoningen. Je kunt je niet voorstellen dat daar mensen leven. Mensen en
varanen. We zagen grote exemplaren in het afval rondschuieren.
Wij gingen onder andere op zoek naar de Hollandse
invloeden en vonden het Stadthuys, de Heeren Street, de Jonkerstraat, Middleburg
Bastion, enkele VOC-gebouwen, de Nederlandse begraafplaats, een molen en... een
standbeeld van Willem Alexander?! In zijn goede jaren, welteverstaan. Geen idee
waaraan hij die eer heeft te danken.
's Avonds worden de Heerenstraat
en de Jonkerstraat omgetoverd tot autoloze gebieden waarna restaurants hun
tafels en stoelen buiten plaatsen. We eten hier dus elke avond onder de sterren,
in een prettige temperatuur. Momenteel kleuren bijna alle straten van Melaka’s
oude stadscentrum rood. De Chinezen maken zich op voor hun Nieuwjaar, het Jaar
van de Slang. Lantaarns kleuren de lucht rood. Een bonte stoet trishaws,
riksja’s op drie wielen, completeren het kleurrijke straatbeeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten