Bintangberichten - deel 1

Wij wonen tijdelijk in de Biersteeg in Noord-Bali en dus leek mij een titel als Bintangbericht wel toepasselijk voor de komende blogs. Toen ik het overdacht, kon ik niet bedenken hoe relevant de eerste zou worden!

Vorige week las ik namelijk in de papieren Jakarta Post, die we hier dagelijks lezen, een voorstel van ene Ahmad Kurdi Moekri. Zijn drijfveer was “to safeguard the nation’s morals”. Het zou om karaktervorming gaan en dus geen voorstel uit religieuze overwegingen zijn. Jaja. Moekri is 71 jaar en lid van de PPP (United Development Party), een islamitische partij in Indonesië. 

Een goede, praktiserende moslim rookt en drinkt niet, heeft geen seks voor het huwelijk en zo zijn er nog wat ge- en verboden. Nicotine doodt 500.000 Indonesiërs per jaar. Vooraanstaande Indonesische politici worden regelmatig  betrapt op het hebben van een minnares.
Ik weet niet precies wat de koran zegt over zelfverrijking. Hoe het ook zij, een van de directeuren van het Ministerie van Religieuze Zaken wordt ervan verdacht honderdduizenden dollars in eigen zak te hebben gestopt bij de grootschalige inkoop van het heilige boek. Hij is nu onderwerp van onderzoek door de Anticorruptie Commissie. 

Het wetsvoorstel dat Moekri volgend jaar wil indienen, heeft als inzet dat het nuttigen van alcoholische dranken vanaf 2015 strafbaar wordt in de gehele archipel, dus inclusief de provincie Bali waar niet de islam maar Hindoeïsme de boventoon voert. Als het voorstel wordt aangenomen en geïmplementeerd, kan de consument die wordt betrapt op het drinken van alcohol rekenen op een boete van $20.000 en twee jaar gevangenisstraf. Iemand die alcohol distribueert, kan een gevangenisstraf van vijf jaar tegemoetzien. Mensen die alcoholische dranken vervaardigen, kunnen tien jaar celstraf krijgen met een boete van 10.000.000.000 Rpi (circa $1 miljoen).

Er brak een storm van kritiek los in het gehele land en daarbuiten. De enige die zich van een reactie onthield, was de Indonesische brouwer van Bintangbier. De woordvoerster van het bekende biermerk verklaarde dat het om “zeer gevoelige materie” gaat.

Indonesië haalde zich met deze aankondiging felle kritiek op de hals. Ik trof geen reacties van voorstanders van het voorstel in de krant aan. Die houden zich voorlopig gedeisd, het zaadje is geplant. Wel las ik talloze ingezonden stukken van mensen met een Indonesische naam, van personen met Westerse namen die in Indonesië blijken te wonen en van buitenlanders (vooral Australiërs) die Bali hun favoriete vakantiebestemming noemen.

Die reacties hadden stuk voor stuk de strekking dat het een belachelijk idee is dat hoogstwaarschijnlijk nooit door het parlement zal worden aangenomen. Indonesië zal in 2014 nieuwe presidentsverkiezingen houden. Nu kan ik nog niet voorzien, welke partij het nieuwe regeringshoofd zal voortbrengen.

Het hoofd van het Balinese Toeristenbureau, een Hindoe, vond het voorstel van Moekri in ieder geval te bespottelijk voor woorden. Hij verkondigde per omgaande dat zijn organisatie zich nooit aan zo’n wet zal houden. Ook ik ben van mening dat 'resorteiland Bali' de deuren wel kan sluiten als het voorstel wordt aangenomen.

De brief van een Australiër die in Oost-Java woont en werkt maar regelmatig vakantie houdt op Bali, stak er wat mij betreft met kop en schouders bovenuit vanwege de ironische ondertoon. Nu Indonesië de corruptie heeft beeïndigd en de armoede heeft bestreden, is het hoog tijd voor de volgende hervorming: het alcoholverbod. Tja.

De briefschrijver was tevens goed in woordspelingen; ook deze is van hem: from bar life to life behind bars. Hij stelde onder andere voor dat alle huidige horecamedewerkers van Bali zich dan maar moeten omscholen en aanmelden bij het nieuw op te richten overheidsorgaan dat de wet moet gaan handhaven. Daar zijn ze hier immers goed in.
Je zou er bijna cynisch van worden...

In het zuiden van Bali, waar wij kort verbleven voordat wij naar het noorden reisden, dronk ik een cocktail op een trendy locatie aan de Strandweg. Al loungend, zei ik tegen mijn liefje dat ik het jammer vind dat we zo’n locatie en sfeer niet in de buurt van Lovina hebben. Niet lang na aankomst vertelde een kennis van hier mij dat de Spice Beach Club dit weekend, bij volle maan, zijn deuren opent. Op een kier welteverstaan want het betreft een soft opening. We gaan er naartoe. Officieel zal de club op Valentijnsdag van start gaan maar dan zitten wij weer hoog en hopelijk droog in Spanje.

De moraal van dit verhaal: houd er de moed maar in. Mijn liefje en ik verwachten dat de nieuwe club Lovina zal meesleuren in de vaart der volkeren en we toosten op de afgang van het voorstel van Moekri. Proost!