Zelf bedacht ik net “wanneer
begint men nu eens met een nieuwe Masterchef-serie op televisie?” toen
mijn liefje mij attendeerde op de vermelding van Masterchef Nieuw- Zeeland in
de tv-gids. Dat overkomt ons vaak: de een denkt ergens aan, de ander begint
erover te praten. Tussen ons is een sterke vorm van telepathie al jarenlang aan
de orde. Dat is niet verwonderlijk als je vele jaren achtereen, bijna 24/7, op
elkaars lip woont en leeft.
Het blijkt te gaan om de eerste Nieuw-Zeelandse serie, uit 2010.
Het is nog te vroeg om favorieten te hebben maar afvaller Carlos zal ik niet
gauw vergeten: hij deed werkelijk alles fout. Hij had de minste ingrediënten
goed tijdens een proefsessie (slechts 9 van de 29), ging respectloos om met een
verse zalm die hij aan mootjes hakte bij de fileerwedstrijd, diende gebraden
eendenborst aan de juryleden op van hetzelfde -niet schoongemaakte- bord waarop
de rauwe borst even ervoor lag. De jury nam niet het risico zijn gerecht te
proeven. Onvergefelijk en gevaarlijk! Het kostte hem terecht een plek in de
Top12. De kandidaten moesten twee gerechten van dé topchef van toen namaken:
Thaise curry met koeienpens en een Swiss roll met merengue en frambozencoullis.
Geen sinecure. Het was een slagveld. Ik ga het programma volgen,
waarschijnlijk wordt het weer een snelkookserie, net als tijdens de zomer van
2015.
In de warme augustusmaand passen we ons aan het Spaanse zomerritme aan. De
maand begon overigens minder warm dan gebruikelijk. 's Middags steekt de
oostenwind weer als vanouds op en brengt verkoeling. De verwachting is dat de
temperatuur volgende week onder 30 graden Celsius duikt. Ongekend. We houden
ons gedeisd en herstelden de siësta in ere. Zelf ben ik overdag geen slaper
maar wel lig ik languit op de bank, binnen of op het terras, met een boek in de
hand. Como siempre.
Illustratie: Roberto Parada (voor Rolling Stone)
|
Momenteel lees ik een dikke pil van Stephen King, getiteld ‘Under the
Dome’ (2009). Een slaperig Amerikaans stadje aan de westkust blijkt van de ene
of de andere dag onder een onzichtbare koepel terecht te zijn gekomen. Men is
afgesloten van de buitenwereld. Loopt een experiment van de Amerikaanse
overheid uit de hand? Is het een buitenaardse aanval? Of komt de dreiging van
dichterbij? Die extreme omstandigheid brengt het slechtst in (de) mensen naar
boven. Een thema dat The King regelmatig opvoert in zijn boeken. Het
gemeentebestuur verandert langzaam in een stel dictators, er vloeit bloed. Een
Irak-veteraan die er bij toeval terechtkwam, komt het een en ander op het spoor
en hij en zijn medestanders dreigen zondebok te worden. Ik heb nog ruim 400
bladzijden te gaan; het is nagelbijtend spannend. Typische zomerlectuur!
We houden nu eveneens een Mediterrane kookstijl aan. Vooral koude soepen
bewijzen ons goede dienst; zowel 's middags als 's avonds. In ons huishouden
ben ik doorgaans degene die kookt. Ik vind het een leuke bezigheid en bovendien
ben ik van mening dat ik de beste kok van ons tweeën ben, al heeft mijn liefje ontegenzeggelijk
haar specialiteiten. Zij is niet alleen ‘offical inspector of Bondi Beach’, ze is
ook het soup chickie van de familie! Haar erwten-, osssestaart- en groentesoep
mogen er zijn. Daarnaast maakt ze regelmatig verse bouillons van kalfsbotten en
vissenkoppen. Dat dubbel getrokken en gezeefde vlees- en visnat bewaren we in
ijsblokjeshouders in de vriezer. Die blokjes zijn regelmatig de basis van mijn
gerechten.
In het Spaanse kooktijdschrift ‘Love Cocina’ dat ik regelmatig koop, staan
maandelijks heel veel recepten, kooktips en -trucs. In het juli-nummer trof ik
zeer toepasselijke recepten aan voor deze tijd van het jaar. Het betreft koude
soepen die gemakkelijk zijn te maken met keukenmachine of staafmixer en heel
goed blijken te smaken. Dit zijn ze: soep van avocado/komkommer/gember/limoen met
yoghurt, soep van rijpe tomaten/venkel/groene & rode paprika met yoghurt en
een oriëntaals tintje (komijn/ras el hanout), soep van gewokte prei/aardappel/ui
met kurkuma (daarna in de koelkast), groene gazpacho van RAF-tomaten (uit
Amería!)/bleekselderij/groene appel/rucola/ijsbergsla, witte crèmesoep van
meloen met plakjes gerookte ham, soep van verse kokosnoot (die kun je hier reeds
geschild kopen in de supermarkt; zowel het sap als de pulp gaat in dit recept)
met ui/peterselie en een rood pepertje. Daarmee stoottte ik The Queen of Soup voorlopig
van haar troon. Kasian. Als je een exact recept wenst, laat het mij dan even
weten.
Zoals gesuggereerd, houdt deze keukenprinses het bij voorkeur eenvoudig
(doch gezond en voedzaam) tijdens deze zomermaand. Onlangs vond ik in de Huffington
Post een overzicht dat een leidraad biedt bij het opwarmen van voedsel met behoud van smaak. Een op te warmen
gerecht kent kennelijk goede en minder goede warmtebronnen, als het gaat om
smaakbehoud. Ik probeerde het uit en het viel niet tegen. Ik vind het een handig
schema, al werkt het niet voor koude soepen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten