Het is uiterst onrustig in de aardkorst, het beefde deze week dat het een
aard had.
Op maandagochtend vond een aardbeving plaats in de buurt van
Torrevieja, niet ver bij ons vandaan. Ik lag nog een beetje in bed te mijmeren toen
het schudde. Ik stond op, liep naar de kamer waar mijn liefje op de bank zat te
lezen en vroeg haar of ze dat zojuist had gevoeld? Wat dan? Zij niet dus.
Vreemd, nietwaar? Nu kan het zijn dat ik in sluimertoestand was en het voorval
droomde maar ik kan mij het schudden levendig herinneren. Het was de derde of
vierde keer dat ik in Spanje een aardbeving (‘terremoto’) meemaakte. Deze had een beperkte impact: 2.4 op de schaal van Richter. Doorgaans
komt een beving in Spanje niet boven magnitude 4 uit. In 1829 vond een grote aardbeving
in Torrevieja plaats die een kracht had van 6.9; het bracht grote schade aan
mensen en gebouwen aan. In 2011 vond een grote (5.3) plaats in Lorca, op slechts
1 kilometer diepte. Dat was de reden dat dit mooie stadje in de regio Murcia erg
veel schade opliep: 9 doden, 300 gewonden en heel veel beschadigde historische gebouwen.
Op dinsdag stond het bericht over de Torrevieja-beving in een specifiek
digitaal Spanjekrantje. Een van onze Nederlandse vrienden die hier ook een
appartement heeft, las het bericht en vroeg belangstellend of wij iets hadden
gemerkt. Het artikel meldde dat het hoogstwaarschijnlijk door niemand was
gevoeld. In huize Barefoot betrof dat dus één iemand en één niemand.
Twee dagen later hadden we hier een beving van 27.6 op de schaal van... Deze keer betrof het een golf van liefde. Mijn liefje en ik vierden op die dag dat
we zevenentwintig jaar en zes maanden samen zijn. Er was die dag geen
vonkenregen, we hingen niet in de lamp, we stortten niet in, er waren geen
naschokken. We liepen in de loop van de jaren geen noemenswaardige schade op. We gaan gewoon voor 28!
Op diezelfde dag was het veel minder feestelijk in midden-Italië waar een
aardbeving met een kracht van 6.2 op de schaal van Richter toesloeg. Het dorpje
Amatrice was het epicentrum. De beelden van de bijna weggevaagde hoofdstraat
zijn vreselijk om te zien. Sinds de beving werden 900 naschokken gevoeld. Inmiddels
staat het dodental op 278 (waarvan ruim 200 in bovengenoemd dorp), zijn er 400
gewonden en werd de noodtoestand uitgeroepen. Het is bizar dat het vandaag, zaterdag, al geen voorpaginanieuws meer is.
Op de avond van diezelfde dag kwam een bericht binnen op de app Quakefeed
toen er een aardbeving plaatsvond ten zuidwesten van Mandalay (Myanmar); een van
6.8 op de schaal van Richter. Ongeveer driemaal heviger dan de beving in
Torrevieja dus ik kon mij een voorstelling maken van hoe de aarde schudde onder
Myanmarese voeten. De beving werd ook gevoeld in Bangkok en Dhaka, in buurlanden
Thailand en Pakistan. De volgende dag bleek hoeveel schade die aardbeving veroorzaakte.
Twee jonge meisjes die zich aan de oever van de Irrawaddy-rivier bevonden, verdronken
toen de grond onder hun voetjes verdween. Dat konden de zeldzame dolfijnen die in
die rivier rondzwemmen (Orcaella brevirostris), helaas niet voorkomen. Vooral
de stad Bagan werd zwaar getroffen. Belangrijke eeuwenoude boeddhistische
tempels als Sulamani, Dhammayangyi en Pya That Gyi liepen ernstige schade
op. Men is al geruime tijd bezig om die stad op de lijst van
UNESCO-werelderfgoed te krijgen maar dat zal na deze inbreuk wellicht van de
baan zijn.
Foto's: EPA en AFP |
Een van de leuke bijkomstigheden van op reis gaan, is de voorpret. De
vliegreis vanuit Bali naar Mandalay voor december 2016 boekten wij reeds, mijn
liefje leest momenteel de Rough Guide van Myanmar. De openingszin van
de reisgids is van Winston Churchill die Birma ooit “a riddle
wrapped in a mystery inside an enigma” noemde.
Op de desktop stelde ik een folder samen met relevante websites,
zoals die van de digitale Myanmar Times waarmee we plaatselijk nieuws kunnen
volgen.
Daar las ik de ochtend na de beving hoe groot de schade aan cultureel
erfgoed is. Bagan is een van de plaatsen in het land van Aung San Suu Kyi die
op ons reisprogramma staan. Het Ministerie van Cultuur en Religieuze Zaken
verklaarde officieel dat daar 171 eeuwenoude pagodes, stupa’s en tempels werden
beschadigd en dat is een ernstige aangelegenheid voor een land dat veel inkomsten
ontvangt uit toerisme. Het kan een flinke tegenvaller voor ons,
wereldreizigers, worden.
En dan vond er eergisteren ook nog een kleine aardbeving plaats van 2.4 op
de schaal van Richter in de regio Murcia. Het epicentrum lag nabij de
kleine plaats La Alberca. Die regio wordt regelmatig getroffen.
Twee kleine zeebevingen werden later op de dag
gevoeld in de omgevingen van Cádiz en Málaga; ze hadden geen
tsunamiwaarschuwing tot gevolg. Tot nu toe registreerde het Spaanse
meteorologische instituut 55 zogenaamde ‘maremotos’. Wetenschappers verklaren
dat ongeveer elke 70 jaar een grote aardbeving Spanje treft en dat zou ons elk
moment weer kunnen overkomen. Tja. Je kunt je er niet op voorbereiden. Nu maar hopen dat de bouw ertegen bestand is als het hier gebeurt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten