Nummer 3

Mijn liefje en ik keerden vandaag moe maar heel tevreden en blij terug van een leuke logeerpartij bij vrienden op Menorca. De blog hierover volgt binnenkort. De regelmatige lezer weet dat wij al tien jaar een Noord-Balinees gezin ondersteunen en met liefde omarmen. Zelf vermoedde ik dat mama Elsa tijdens dit verblijf weleens kon bevallen van haar derde kind en dat bleek een juist voorgevoel. 

Twee dagen voor ons vertrek meldde ze ons na een bezoek aan de gynaecoloog nog dat alles goed ging maar dat de arts  dacht dat het alsnog een meisje zou kunnen zijn. Elsa was een een al opwinding! Na twee jongens zou ze graag een baby girl willen...

Terwijl wij lagen te slapen in een prachtig huis aan een mooie Menorcaanse baai hoorde ik in het holst van de nacht Whatsapp-berichten binnenkomen. Ik stond op, wreef mijn ogen uit, bekeek de berichten en de foto van een jonggeborene in de kreukels en voelde de tranen over mijn wangen stromen... Zo zoet! Op 19 oktober werd nummer 3 geboren, zonder complicaties. Een zucht van verlichting klonk door het huis. Het jongste gezinslid is wederom een mooi ventje. Dezelfde ogen, hetzelfde ronde bolletje, dezelfde kleine neus en flinke oren.

Moeder en kind maken het goed. Het nieuwe mannetje heeft nu dus al veel weg van zijn grote broers. Yuda (11) en Damai (7) zijn, naar verluidt, dol op hem. Voorlopig heeft hij geen geboortenaam. Damai werd naar ons vernoemd (Margitta). Hoe zal het deze keer uitpakken? We gaan het zien en horen. Volgens Balinese Hindoe-traditie krijgt hij zijn naam pas tijdens de driemaandenceremonie.