Mijn eerste idee voor een blogtitel was ‘Halverwege met een Halve Gare’. Ik
besloot toch voor iets anders, al vind ik het feitelijk juist. Vandaag gaan Amerikanen
stemmen voor de tussentijdse Congresverkiezingen. Recent sprak ik een aantal landgenoten die dit gegeven net zo spannend en belangrijk vinden als ik.
Het Amerikaanse Congres bestaat
uit een Lower Chamber ofwel het House of Representatives (vergelijkbaar
met onze Tweede Kamer) en een Upper Chamber ofwel de Senate (net als wij die kennen). Voor het Huis van Afgevaardigden
geldt dat alle zetels herkiesbaar zijn, voor de Senaat is slechts éénderde aan
herziening onderhevig. Er wordt eveneens gestreden om een aantal gouverneurs-,
burgermeesters- en sheriff-posities.
President Trump stortte zich nadrukkelijk in het campagnegewoel en maakte
deze verkiezingen daarmee ook tot een referendum over zichzelf. “Ik sta niet op
het stembiljet, maar eigenlijk weer wel, want dit is ook een referendum over
mij.”
Er staat veel op het spel.
Zelf hoop ik op een grote, blauwe golf. Doorgaans wordt rood geassocieerd
met links en democratisch en (donker)blauw met conservatief en republikeins. In
de Amerikaanse politiek is dat precies andersom. Als Democraten daadwerkelijk een
meerderheid verkrijgen in het Huis van Afgevaardigden, kunnen ze de politieke
agenda van de president flink gaan vertragen of zelfs dwarsbomen. Dat is
belangrijk, als je beziet wat er tot dusver gebeurde onder Trump, in binnen- en
buitenland. Hij is zeker niet de president van ALLE Amerikanen. Als je zwart,
bruin, arm, moslim, (feministische) vrouw, links, milieu-activist, homo, transgender
of van een andere minderheid bent, hoef je van deze man niets, helemaal niets
positief te verwachten. Trump is de weldoener voor een handjevol
gepriviligeerden, waaronder zijn eigen familie- en vriendenkring. Hij is tevens
voorman van een schimmige stoet witte nationalisten, neo-nazis, racisten en
antisemieten. Ook buiten de Verenigde Staten werd de wereld onder Trumps
presidentschap lelijker en gevaarlijker.
Er zijn Democratische politici die bij een overwinning een
afzettingsprocedure zouden willen starten maar de kans dat dit gebeurt, acht ik
klein. De Democraten moeten 26 zetels verdedigen, de Republikeinen slechts
negen. Als Republikeinen hun krappe meerderheid van 2 zetels in de Senaat
behouden (hetgeen de verwachting is), is dat zelfs onmogelijk want bij een
impeachment moet tweederde van het aantal senatoren accoord gaan. Er zijn
echter deskundigen die niet uitsluiten dat enkele vrouwelijke Democratische
kandidaatsenatoren een goede kans hebben te winnen in staten waar Trump in 2016
won (Michigan, Ohio, Wisconsin).
Een artikel in de Volkskrant van afgelopen zaterdag had de kop ‘De vrouwen
van Amerika vechten terug’. Deze tussentijdse verkiezingen zien namelijk meer
vrouwelijke kandidaten dan ooit. “In zeker zin is Trump een zegen”, zegt een van
de geïnterviewde vrouwen. De impopulariteit van deze president bracht veel
vrouwen op de been, vooral aan Democratische zijde. Het gaat om 237 vrouwelijke
kandidaten die zich kandideerden voor een zetel in het Huis van Afgevaardigden
(op een totaal van 435 zetels).
Deze verkiezingsronde kan tot een groot aantal primeurs leiden. Hoe mooi
dat ook is, het is en blijft een opmerkelijk lijstje anno 2018... Een aantal van die primeurs had allang achter ons moeten liggen!
- Stacey Abrams (Georgia) kan de eerste zwarte gouverneur van Amerika worden;
- Sharice Davids (Kansas) kan de eerste openlijk lesbische Indiaanse in het Huis van Afgevaardigden worden;
- Veronica Escobar (Texas) kan de eerste latina worden in het Huis van Afgevaardigden;
- Christine Hallquist (Vermont) kan de eerste transgender senator worden;
- Ilhan Omar, voormalig vluchtelinge uit Somalië (afgevaardigde van Minnesota), en de Palestijns-Amerikaanse Rashida Tlaib (Michigan) kunnen de eerste moslima’s in Congres worden;
- Alexandria Ocasio-Cortez (New York) kan de jongste senator aller tijden worden (en ook nog latina);
- Amy McGrath (Kentucky) kan de eerste vrouwelijke marinier en oorlogsveteraan worden in het Huis van Afgevaardigden;
- Lucy McBath (Georgia) kan het eerste lid van de actiegroep ‘Moeders Eisen Actie Tegen Wapens’ worden in het Huis van Afgevaardigde. (Haar 17-jarige zoon werd bij een pompstation doodgeschoten door een witte man omdat zijn autoradio te hard stond.)
Democraten varen doorgaans wel bij een grote opkomst. In vele staten zijn
stemlokalen eerder al opengegaan; de animo om te gaan stemmen is ongekend hoog.
Op zaterdag las ik in een aantal Amerikaanse kranten dat de opkomstpercentages van
deze verkiezingen die van een presidentiële verkiezing evenaren. Dat zou goed moeten
kunnen uitpakken maar polls zijn nu eenmaal niet 100% betrouwbaar, zoals we
weten sinds 2016... Het wordt een lange dag aan deze kant van de Atlantische
oceaan. Fingers crossed voor een positieve uitslag en toi-toi-toi aan alle
vrouwen die het goed voorhebben met zichzelluf en de wereld. Girrrrrlpowerrrrrr! Morgen weten we het.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten