Aurea aetas

Leopold Maurer

Als er iets is waaraan ik een hekel heb, een grote hekel, dan is het liegen. Je hebt leugentjes om bestwil waar een maker nog mee wegkomt maar het weldoordachte, doortrapte liegen vind ik verfoeilijk. En die Poetin kan er wat van! 

De speciale militaire operatie van de Russen die precies een jaar geleden begon op Oekraïens grondgebied, is de schuld van het Westen. Het Westen maakte Oekraïne al jaren geleden anti-Russisch, het Westen wil onbeperkte macht, het Westen probeert de Russische samenleving te verdelen, het Westen zit achter de Oekraïense pogingen om de Russische militaire bases te treffen, het Westen heeft de prijsstijgingen en het banenverlies in Rusland veroorzaakt, het Westen wil dat alle Russen lijden. Het was het Westen dat van een lokaal conflict een wereldkwestie maakte. Het Westen dit, het Westen... Blablabla. Dat is een kleine greep uit de leugenachtige ‘troonrede’ van de bloeddorstige en machtsbeluste tsaar Vlad. 

Mijn moeder zei in dergelijke situaties: als je met één vinger naar een ander wijst, wijzen er vier naar juzelluf. Daar werd ik niet altijd blij van en het was ook lang niet altijd terecht maar er zit veel waarheid in.

Rusland dat met deze oorlog de eigen souvereiniteit verdedigt? Laamunielache! Rusland is een land met een autocratische leider, een sterke staat, een sterk repressie-apparaat en een zwakke burgermaatschappij. Oekraïne is als fragiele staat met een krachtige bevolking en een moedige, democratisch gekozen president het tegenovergestelde. Als Westerlinge weet ik maar al te goed waar mijn solidariteit ligt. 

Tja, het decadente en moreel verwerpelijke Westen. Wij, Westerlingen, zijn in ieder geval vrij om zelf onze gedachten en meningen op te maken, vrij om anders te denken en anders te zijn. Afgelopen week kwam de Washington Post met een artikel over het aantal uit Rusland gevluchte Russen sinds het begin van deze oorlog. Het zouden er meer dan 500.000 zijn, misschien zelfs 1 miljoen inwoners. Dat deden ze niet uit angst voor raket- of drone-aanvallen. (Die hoeven ze niet te vrezen, van welke kant dan ook.) Het gaat om mensen die vertrekken vanwege de mobilisaties, de economische situatie of omdat ze tegen de oorlog zijn en bang zijn voor vergelding voor hun opvattingen. Over vergelding gesproken, 20.000 Russen zouden naar schatting zijn gearresteerd wegens hun protesten tegen deze oorlog hoewel het aantal is afgenomen in de loop van het afgelopen jaar. De krant vergeleek deze exodus met die van 1917 (ten tijde van de Bolsjewitische Revolutie) en die van 1991, na de ineenstorting van de Sovjetunie. Deze aantallen verbleken echter bij de 8 miljoen vluchtelingen uit geteisterd Oekraïne. 

Vandaag houdt ook president Xi Jinping zijn ‘peace speech’. Waarom die toespraak zo wordt genoemd, is mij een raadsel. Het zou namelijk kunnen dat hij zich gaat uitspreken vóór wapensteun aan oorlogszuchtige dader Rusland. (Systematisch liegen en annexeren is beide leiders niet vreemd.) Dan zijn de rapen gaar en komt de oorlog in Oekraïne in een nieuwe fase terecht. Misschien staan we wel aan de vooravond van een nóg grotere oorlog... Als dat wordt bewaarheid, valt er vandaag en de komende tijd helemaal niets te vieren.

Vandaag is het ook de dag dat mijn liefje en ik elkaar alweer 34 jaar geleden ontmoetten. Dat is wel een kleine vreugdedans waard maar dat doen we in bescheidenheid, gezien de omstandigheden.  

We gaan samen lunchen in een lokaal Spaans restaurant. Daar waren we precies een jaar geleden ook. Deze oorlog en de duizenden onschuldige slachtoffers onder het broedervolk mag de met Poetin meeheulende Russen dan koud laten, ons niet. 

Morgenavond komen Roland en Frans bij ons eten. We gaan traditionele rendang (een Oosters draadjesvleesgerecht) voor hen bereiden. De kleine Indonesische rijsttafel wordt geserveerd aan onze nieuwe eethoek; die deden we onszelf kado. Onze vrienden zitten sinds kort in een nieuwe fase van hun leven. Niet alleen werd Roland 60 jaar, daarmee de middelbare leeftijdsgrens passerend, ook verkocht hij zijn kapsalon aan een nieuwe eigenaar. Hij hing zijn schaar aan de wilgen. Ze kwamen met hun nieuwe Nederlandse auto bij ons voorrijden met beiden een knaloranje t-shirt aan en een tekst die op dit heugelijke feit duidde. Ze hebben er zin an!

Frans is al langer ‘jubilado’ en is blij dat zijn man zich nu permanent bij hem voegt. Maar 24/7 samen, dat moet je leren. Voor Rolands verjaardag kochten we een plant-annex-struik (later boom) die ‘stoute jongens’ wordt genoemd. Stoute jongens passen goed in hun tuin! Je hebt mensen die een beetje stout zijn en compleet foute types. Wij kennen het onderscheid. Zo´n duranta erecta staat al jaren in onze tuin en oogst lof van alle bezoekers. Eindelijk vonden we er een voor hen.

We wensen hen, onszelf en Oekraïne een tijd van harmonie toe, zonder oorlog en andere ellende.