In de badkamer in Spanje heb ik al jaren een zwartglimmend doosje staan en als je het opent, beginnen twee zichtbare (nep)krekels geluid te maken. Ik kocht het ooit in Thailand en ik open het af en toe. Hier hoef ik echter niets te openen: het gaat helemaal vanzelf en het grappige is dat het ook vanzelf weer uitgaat. Na een minuut of tien is het voorbij en daalt er een vredig rust over de omgeving. Afgezien van het geluid van het kabbelende zeewater aan het einde van de tuin.
Maar dat is lang niet alles wat zich in onze tuin afspeelt. We hebben een rijk geïllustreerde vogelgids geleend van de buren, getiteld 'Birds of Bali' (van auteur Victor Mason) omdat er zoveel kleurig gefladder en gekwetter om ons heen was. En dan wil de natuurvorser in mij toch weten wat het is! Volgens de gids hebben de volgende vogels tot nu toe onze tuin bezocht:
- olive-backed sunbird - een kleine vogel met een groengele borst, een donkerblauwe kop en een gekromde snavel waarmee de nectar uit de bloem wordt gezogen;
- pied fantail - een zwart-witte, kleine vogel die veel met de staart op en neer gaat;
- scaly-breasted munia - donkerbruin lijf met blauwgroene snavel, heeft de bouw van een mees;
- brown honeyeater - een kleine, bruine vogel, met een gebogen snavel voor de bloemennectar en een geelachtige staart als een zebrapad;
- rufous-backed kingfisher - de mooiste (oranje met gele) van de ijsvogels;
- cattle egret - de witte reiger met de lichtoranje kop;
- short-billed egret - een tamelijk grote, geheel witte reiger;
- white-bellied swiftlet - lijkt op een zwaluw, vliegensvlug;
- orange-breasted canary - (zelf verzonnen maar klinkt aannemelijk...) de nieuwe oranje kanarie van Ton, Fely en de kids; in een kooitje, dat wel.
Maar ook deze fraaie opsomming is niet alles. Wij hebben vlinders, heeeel veeeel vlinders in de tuin! Het woord voor vlinder is 'kupu-kupu' in Bahasa Indonesia. Ze vliegen hier rond in allerlei soorten, maten, kleuren en patronen maar daarover weet ik momenteel niet te veel meer te zeggen want de buren hadden geen vlindergids...
Ik jaag niet op vlinders met een netje maar met mijn telelens. En dat is verslavend!
De meeste vlinders heb ik gefotografeerd bij de lantanas; vlinders zijn dol op die bloem. Anderen kwamen eenvoudigweg binnengevlogen. We leven immers in een open huis. We hoeven het niet eens te houden (open-huis). Ik kan jullie verzekeren dat alle vlinders de photoshoots binnen hebben overleefd.
Ik ken er slechts één bij naam: de 'painted Jezebel'. Die vlinder lijkt ook net een schilderspallet met zwarte, gele en oranje vleugels.
Op Bali, nabij Tabanan, ligt overigens het enige vlinderpark van de Indonesische archipel dus dat betekent wel iets. Het is tevens het grootste vlinderpark van Zuid-Oost Azië. Ik heb een fotocollage gemaakt van alle kleurrijke fladderaars die ik tot nu toe op de foto heb weten te zetten. Ik ben nog lang niet klaar met hen, al zullen sommige soorten mij hoogstwaarschijnlijk altijd te vlug af zijn. Zij zijn wellicht wel klaar met mij. Jezebel is de schoonheid op de foto rechts in het midden.
