Wij zaten ieder van ons op een andere plek in huis toen de koffie ('kopi' in Bahasa Indonesia) werd geserveerd. Mijn liefje riep als eerste dat de melk zuur was. Ik keek dus in mijn koffiekopje en zag daar een goedgelukte melktoef. Zure melk kan niet worden geklopt dus dat kon niet kloppen... Ik proefde geen zuur maar wel een smaakje... Kon het aardbei zijn? Ik riep dat terug aan mijn liefje... “Zou Nur de verse aardbeien in dezelfde beker hebben gedaan als waarin de melk wordt opgewarmd?” riep ik daar nog achteraan.
Toen werd het stil in huis. De stilte werd echter snel verbroken door een aanzwellende lach van mijn liefje. Het was haar vermoeden dat er een van haar 'biokul', een gezond joghurtdrankje in diverse smaken in de koffie terecht was gekomen?! Nur knikte toen mijn liefje een ander flesje joghurtdrank uit de koelkast omhooghield (bosbessensmaak). Ya, dat had zij erin gegaan!
Hilariteit alom maar wij hebben het voorval niet aan Putu, haar oudere zus verteld.
Het werd ons geheimpje. Echter hoogstwaarschijnlijk niet voor lang want ik heb George Clooney aangeschreven met een idee voor een nieuwe reeks 'grand crus' voor Nespresso. De smaak was zo gek nog niet... Er zijn gekkere suggesties gedaan, denk ik. Dus ik ben heel benieuwd. Koffiezetten is tegenwoordig een creatieve kunstuiting.
Tegenwoordig wordt de koffie hier geserveerd met een Hollandse stroopwafel-van-de-echte-bakker. En waar komt'ie vandaan, wil je weten? Welnu, wij hebben een logee die afgelopen donderdag is gearriveerd en ons twee weken gezelschap zal houden. Het is onze vriendin Bernadette uit Den Haag. Wij hebben elkaar drie jaar geleden in Australië ontmoet tijdens een excursie naar Fraser Island, aan de Oostkust. Ook zij is bijzonder reislustig en dat schiep al snel een band. Bovendien is ze 'gewoon' een leuk mens. Elk jaar als wij in Nederland zijn, zoeken wij elkaar op bij ons op de camping of bij haar thuis.
We hebben de meegebrachte stroopwafels niet voor onszelf gehouden; een pakje is uitgedeeld aan de buren en het andere pak is opzij gelegd voor de plaatselijke dameswandelclub waarvan wij sinds twee weken deel uitmaken. De eerstvolgende keer is ons terras het vertrek- en eindpunt van de wandeling. De dames lieten zich snel overtuigen van het goede van dit voorstel toen zij hoorden dat er stroopwafels onze kant op kwamen gevlogen. Er is hier veel te krijgen maar Hollandse stroopwafels van de echte bakker... daarvoor wordt bijna een moord gedaan. En deze zijn werkelijk vurrukkuluk! De deal is wel dat Bernadette, ook een sportieve dame, twee weken met ons mee mag wandelen. En mocht de man die door anderen tweemaal tot 'Sexiest Man Alive' is verkozen (George Clooney), besluiten met mij in contact te treden dan is Bernadette de eerste die ik erover zal informeren. Dat moest ik wel beloven!
Bernadette's reistas bevatte trouwens nog veel meer goodies. Zo kwam ook Hollandse literatuur te voorschijn: een boek van Frank Westerman, getiteld 'Ararat' (Ako-nominatie van 2007) en het boek 'Dünya' van Tomas Lieske (Ako-nominatie van 2008). Ik kijk er verlekkerd naar maar stel het genot nog even uit (nee, ik ben niet masochistisch). Dat kan ook best want momenteel ben ik de laaste roman van Nicci French aan het lezen en liggen de dubbeldikke nummers van Vrij Nederland en HP/De Tijd nog voor mijn snuffer.
Overigens was ook dat nog steeds niet alles wat uit Bernadette's snoeptrommel kwam. Enkele toepasselijke voorwerpen zullen met de Kerst in gebruik worden genomen so watch this space! Ik voeg een vroege, opmerkelijke kerstgroet toe die bij ons binnenkwam; om te delen of in de juiste stemming te geraken - met veel dank aan Emmy.
