Wonen aan de Ring van Vuur

Vanmorgen, met een vers fruitsapje in de hand, keek ik naar de herhaling van Pauw & Witteman op BVN toen het onder de voeten begon te wiebelen... Ik keek mijn liefje aan, zij mij en ongeveer gelijktijdig zeiden wij: “een aardbeving.” Het leken twee schokken achter elkaar. We liepen (rustig) de tuin in en zagen het water uit het semi-Olympische infinity-zwembad over de randen klotsen. Een tsunami in miniatuurvorm.

Tuinman Ketut stond op de rand van het bad en keek tamelijk onverstoorbaar om zich heen. In de Balizee voor ons huis stonden locale vissers met hun hengels. Ook die visten door, alsof er niets aan de hand was.
In de huurvilla’s van de buren viel aan de ene kant het geluid stil terwijl het gekakel in de andere tuin juist toenam. In beide woningen verblijven thans Nederlandse gasten. Na enkele minuten keerde de rust weer.
Intussen had ook Elsa zich bij ons op op het evacuatiepunt in de tropische tuin vervoegd. Ze was enigszins bleek om de neus. Zij zei “dizzy” te zijn. Ze maakte nog nooit een 'gempa bumi' (aardbeving in bahasa Indonesia) in Bali mee. Opmerkelijk! Voor ons is het al de vierde keer sinds we hier wonen. Ik verbleekte er deze keer niet bij, al schommelde het flink. Het kost telkens minder tijd om het evenwicht (letterlijk) te hervinden.
Na enkele minuten liepen we het huis weer in. Mijn liefje maakte een rondje om de gebouwen op het terrein om gevels te inspecteren. Niets te zien, alles bleek in orde. Onze villa is aardbevingbestendig gebouwd.

Ik zocht vervolgens op internet of er iets zinnigs over deze beving viel te lezen. Er zijn internationale websites die realtime informatie verstrekken over wereldwijde seismische activiteiten. Spoedig vond ik de gezochte info: ten Zuiden van Bali vond in zee, op een diepte van 61 kilometer, een beving plaats van 6 op de magnitudeschaal van Richter. Dat is best pittig... maar de zeebeving vond op tamelijk grote diepte plaats en er zitten vele kilometers afstand tussen het epicentrum en ons; 150 kilometers, om precies te zijn. De deskundigen zijn dan ook van mening dat er naar alle waarschijnlijkheid geen humanitaire hulp nodig zal zijn in het gebied. De online-versie van de Jakarta Post zal het voorval later vandaag zeker melden.

No worries. Op de rode stip staat alles nog als een huis, wij zijn weer een ervaring en de lezer een blog rijker!