Vandaag wordt over de gehele wereld Valentijnsdag gevierd al lazen we in de
Nederlandse krant dat de dag (en bijbehorend evenement) in het vaderland niet wil
aanslaan. In Guayaquil wordt de Dia de
los Enamorados grootschalig gevierd. In de voorgaande dagen kon je overal op
straat rode en roze hartvormige ballonnen kopen en vandaag zagen we op bankjes
langs de gehele Malecón verliefde stelletjes met ballonnen zitten.
Het was hier tevens het begin van carnaval dat in het gehele land enkele
dagen zal worden gevierd. Over een flink stuk van de wandelboulevard langs de
Rio Grande vond vanaf 11 uur 's ochtends
een defilé plaats. Er werden tribunes opgebouwd, muziekinstallaties geplaatst
en jonge meisjes feestelijk uitgedost. De puberjongen op de foto bloosde tot ver
achter zijn oren toen ik hem complimenteerde… “¡qué liiiindoooo!”.
Wij liepen richting de heuvel
van Santa Ana, naar het Museo Antropológico
y de Arte Contemporáneo en beklommen de steile straatjes van de kleurrijke woonwijk
Las Peñas. Die wijk deed mij terugdenken aan wijken als La Boca in Buenos Aires en Valparaíso in Chili. Die bezoeken lijken alweer zo lang geleden.
De antropologische vleugel van het museum -waar
niet mocht worden gefotografeerd- bevat een ongelofelijk mooie, uitzonderlijk
gave en uitgebreide collectie pre-Columbiaanse kunst uit heel Ecuador. Nog nooit zag ik zóveel fraais
dus ik nam mijn tijd. Mijn liefje liep ver voor mij uit maar mijn regelmatige
gehoest en geproest meldde haar precies waar ik mij bevond, volgens haar.
Ook
het gedeelte hedendaagse kunst boeide mij zeer. Daar was onder andere een
overzichtstentoonstelling te zien van de kunstenaar Luis Miranda, geboren in Guayaquil
maar deels opgeleid in Europa met een UNESCO-beurs. Miranda’s werk toont door
de jaren heen een grote verscheidenheid aan stijlen. Een deel van zijn recente
werk in olieverf heeft het dagelijkse leven van vissers tot onderwerp en is prachtig. Ik raakte vooral gefascineerd door de wijze waarop hij voeten schildert. Ik ben blij deze Ecuadoraanse
kunstenaar te hebben ontdekt. We nuttigden een heerlijke Valentijnslunch in
restaurante Rio Grande, aan het water, geflankeerd door interessante moderne
architectuur. Quayaquil is een bezoek meer dan waard!
Morgenochtend gaan we vroeg op om ons te melden
bij de Tren Crucero die ons vier
dagen lang door het Andesgebergte zal voeren. Op de eerste dag brengt een stoomlocomotief
ons nog niet naar grote hoogte en kunnen we nog in korte broek en korte mouwen
reizen. Vanaf dag 2 rijden we met de locomotief Devil’s Nose naar de Avenida de Volcanos. Op
dag 3 zullen we het hoogste punt van de route bereiken (vulkaan Urbina, 3.609
meter) en ontmoeten we de laatste ijsverkoper langs de route. Op de vierde reisdag
rijden we door Nationaal Park Cotopaxi, genoemd naar de nog actieve vulkaan met
die naam. We zitten niet voortdurend in de trein, we maken dagelijks excursies
in de omgeving. 's Nachts slapen we in historische haciendas en 's morgens
vroeg keren we terug aan boord van de trein. De regelmatige lezer weet dat mijn
liefje treintjesgek is dus zij telt de uren naar vertrek af. Woensdagavond
stappen we op station Quito uit.
Als je in de komende dagen geen nieuwe blog
van mijn hand ziet of geen reactie krijgt op mails of andersoortige berichten, is dat omdat er op de route geen wifi is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten