My hunny

Piglet sidled up to Pooh from behind.

'Pooh', he whispered.

'Yes, Piglet?'

'Nothing' said Piglet, taking Pooh’s paw,

'I just wanted to be sure of you'.

Uit: Winnie the Pooh

Winnie-de-Pooh is als jarenlang een van de kleine grote vriendjes van mijn liefje, die vandaag jarig is. Ooit volgde zij in haar werkzame leven in Londen een lezing over de indeling van menstypen in diersoorten, van een toentertijd bekende Insead-professor.

“I did know once, only I've sort of forgotten.”

Die lezing stond op het programma van de jaarlijkse P&O-conferentie waarvoor ze als Europees directeur van een wereldwijd ICT-bedrijf was uitgenodigd; niet aan land maar aan boord van een cruise rond de Kanaaleilanden. Ze keerde enthousiast huiswaarts. (Wie niet?!) Ze voelde zich aangesproken, kwam tot de ontdekking dat zij als mens tot het beertype behoorde.

“Oh, Bear! said Christopher Robin. How I do love you!”

Beren kunnen heel sociaal zijn, zijn actief, moedig, nieuwsgierig en allesbehalve territoriaal. Moederberen zijn beschermend, toegewijd, streng en aandachtig. Lijken mij rake typeringen. In de boeken van A.A. Milne wordt Pooh afgeschilderd als een naïeve maar buitengewoon vriendelijke, attente en standvastige beer.

Sindsdien koop ik bij tijd en wijle iets berigs voor haar. Het begon met de serie Pooh en de Filosofen-boekjes. In 2003 stelden we een kerstgroet met beren samen. Toen mijn liefje in 2005 stopte met werken, kocht ik voor die gelegenheid een pluchen Pooh die op zijn rug lag, starend naar de wolken, met een bijtje op zijn borst. Die mocht mee toen we in datzelfde jaar onze eerste wereldreis maakten. Hij reisde mee naar Australië, sliep op een prominente plek in de kampeerwagen, maar helaas overleefde hij de reis niet. Hij bleef onbedoeld achter in een hotelkamer in New York. Ik mailde de receptie meermalen om uit te vinden of we konden worden herenigd maar dat liep op niets uit helaas.

“You never can tell with bees.”

Op enig moment dook Pooh wederom in haar leven op. In voorgaande jaren speelde ik op een kermis een nieuwe pluchen vriendenkring bij elkaar. Ik heb daar op zich niets te zoeken maar grijpmachines die behendigheid testen, kan ik niet voorbijlopen zonder er een muntje in te gooien. Zo kwamen Knorretje, Teigetje en Iejoor erbij. Die zullen vandaag echter geen van allen op haar verjaardag aanwezig zijn. Ik nodigde ze wel uit maar ze zitten (letterlijk) vast op de achterbank van de auto die in de garage wacht op reparatie. Haar geboortedag gaan we feestelijk afronden in het favoriete restaurant van dit moment, in gezelschap van vrienden Ben & Joan.

“We'll be Friends Forever, won't we, Pooh?' asked Piglet.
Even longer,' Pooh answered.”

Van Harte, Hunny!

“If you live to be a hundred, I want to live to be a hundred minus one day,

so I never have to live without you.”