Mijn gehele wezen

Afgelopen weekend zei mijn liefje mij dat ik niet meer piaf als de viervoeters van Ankie van Grunsven. Ik ervoor dat als een compliment. Voorafgaand aan de diagnose coxartrose sleepte ik met mijn rechterbeen, na de diagnose had ik een tijd een silly walk à la John Cleese. Dat was mijn overgangsfase naar een (bijna) normaal loopje. Inmiddels hoef ik niet meer na te denken over hoe ik mijn rechtervoet plaats, dat gaat op de meeste momenten als vanzelf.

Het waren leerzame maanden, voor lichaam en geest. Allereerst moest ik wennen aan het idee dat ik leed aan een oudemensenkwaal: een versleten heup. Voor iemand die zich doorgaans piepjong voelt, was dat een flinke domper. Bovendien was de gedachte aan een alien in my body -in de vorm van een kunstheup- niet inspirerend. Dat had tijd nodig. In eerste instantie was zwemmen, mijn favoriete zomerse bezigheid, niet gemakkelijk. Ik bewoog krampachtig, was bang om te forceren. Inmiddels schiet ik in het zwembad weer als een pijl door het water. Het lijkt zelfs alsof ik meer drijfvermogen heb: als ik schoolslag doe, steken mijn voeten tegenwoordig boven het water?!

Twee weken geleden stopte ik met fysiotherapie en dat bevalt goed. Na ettelijke weken met aanvankelijk drie therapeutische sessies, teruglopen naar twee therapieën per week ben ik nu op eigen verzoek en in overleg met de rehabilitatie-arts van die bezoeken verlost. Niet omdat mijn heup niet meer sneu is, dat gaat niet meer over. Ik vertelde hem bij die gelegenheid dat ik regelmatig last heb van uitstralende pijn van mijn heup tot in mijn tenen. Kon ik daaraan zelf iets doen? De sadist in hem moest eerst op pijnpunten drukken voordat het antwoord kwam: er was een zenuw bekneld geraakt rondom het heupgewricht.

De sneue heup moet constant worden gemobiliseerd om dergelijke klachten te verminderen of te voorkomen maar dat kan ik ook zelf doen. Hij gaf mij een serie oefeningen mee die ik dagelijks trouw doe. Daardoor is de uitstralingspijn zo goed als verdwenen. 's Nachts kan ik bovendien lang op mijn rechterzijde liggen zonder pijn en dat komt de nachtrust en dus het lichaam ten goede. In het septembernummer van het tijdschrift SLEEP werd een studie gepubliceerd naar de betekenis van nachtrust voor je gezondheid. Het is nu wetenschappelijk bewezen dat slaapgebrek het immuunsysteem aantast en je vatbaar(der) maakt voor ziekte.

Vriend Ger bracht enkele weken geleden een DVD mee waaraan zoon Jeroen met een creatief internationaal team, genaamd de Hi-Fi Mystery School twee jaar lang met hart en ziel werkte. Het is geen gewone film, het is een positieve ervaring voor je hele wezen (aldus de inleidende tekst), een die de ziel raakt en een mens gelukkiger maakt.

De korte film werd op 1 augustus jongstleden tijdens een Brits filmfestival uitgeroepen tot beste semi-professionele film. De film heet 22: The Lightcodes en toert momenteel langs centra in Nederland. In deze film worden de hoofdrollen gespeeld door 22 geometrische figuren die ons meenemen naar Atlantis, de kosmos en het Himalayagebergte. In 2010 zocht Jeroen ons op in Bali na een reis door delen van Azië die hem verder inspireerde tot dit idee. Met uitzicht op de Balizee tekende hij toen al geometrische figuren. Hij is bepaald niet de enige, zeker niet de eerste en ook niet de laatste. 

Iedereen weet van de gulden snede. De oude Grieken en Egyptenaren kenden reeds sacrale betekenis toe aan geometrische figuren, ze maakten deel uit van spirituele tradities van Maya’s en Tibetanen. Ze komen voor in het Nieuwe Testament, worden in verband gebracht met de Heilige Graal, de Europese Rozenkruisers en Vrijmetselaars. En dichter bij huis: mijn zus Ineke liet zich recent na haar 'innerlijke reis naar Avalon' (een bezoek aan Stonehenge, Chalice Well, Avebury, Glastonbury en andere spirituele plaatsen in Zuid-Engeland) inspireren tot een tatoeage van de Flower of Life op haar onderarm. Geen grap!

Lang voor de doorbraak van Armin van Buuren en DJ Tiësto was Jeroen een internationaal bekende deejay. Die liefde verliet hem nooit. Ook muziek is geometrie. De zelf gecomponeerde muziek in deze film speelt in A=432 Herz (geen 440Hz). Muziek met die langere golflengte is in harmonie met natuurlijke vibraties en is zachter en mooier voor het gehoor. Muziekinstrumenten uit eeuwenoude culturen en de wereldberoemde Stradivarius-viool zijn daarop gestemd. John Lennon’s lied Imagine speelt erop in en componisten als Verdi en Mozart pasten het principe toe. Lichaam en geest kunnen beter ontspannen op die muziek.

Op de website van de Mystery School vind je de officiële trailer. Ga het zien en ervaren. Een gezonde geest in een (bijna) gezond lichaam... wie wil dat niet?!