The real thing

Vanaf afgelopen maandag is Masterchef Australia 2015 op de Nederlandse televisie te zien. Na alle ingekorte Canadese en Nieuw-Zeelandse herhalingen van deze zomer, ben ik toe aan de Enige Echte. In Australië werd het programmaconcept bedacht, daar werden de meeslependste edities geproduceerd, wat mij betreft. Thuis bereikten we een compromis: we kijken van half zeven tot zeven uur naar mijn favoriete kookprogramma en van zeven uur tot half acht naar DWDD, de favoriet van mijn liefje. De volgende dag zien we dan ieder voor onszelf in de herhaling het gemiste deel terug. Dat werkt (voorlopig).

De 2015-editie van Masterchef Australia verhoogde het prijzengeld naar $250.000. De eerste uitzendingen bestonden uit de selectie van de beste 24 hobbykoks die aan het programma gaan deelnemen. Het niveau van de gerechten ligt erg hoog. Tandarts Matt uit Melbourne maakte diepe indruk met zelfgemaakte tortellini met jakobsschelp en dillesaus. Hij zei de juiste dingen, maakte leuke gebaren. Alle juryleden gingen om. Ik denk dat hij een grote kanshebber is voor de titel. 
De Schotse Fiona zette de jury haggis voor met whiskey-roomsaus, daarmee een groot risico nemend want jurylid Matt Preston vindt het een afschuwelijk gerecht. Ik kan het niet tegenspreken... De traditionele haggis is een soort gehaktbrood van vleessoorten zoals hart en lever, bereid in een schapenmaag.

In Engeland hadden wij Schotse buren. Robert & Evelyn (met hun hond Maddy) bleken leuke, gastvrije mensen. We brachten menig avondje met elkaar door en we voeren met hen in de narrow boat over de Theems. 

Zij nodigden ons tevens uit voor de traditionele Burns Night op 25 januari. Burns was een bard die onder andere de tekst van "Auld Lang Syne" schreef. Op die avond wordt uit een van zijn gedichtenbundels voorgelezen waarna de haggis ceremonieel wordt aangesneden. Zo verliep de avond ook bij Robert en Evelyn thuis. Het voorgerecht was preisoep, daarna kwam de haggis op tafel met aardappel- en raappuree, het toetje kan ik mij niet herinneren. Voorafgaand, zeiden we tegen onze gastvrouw en -heer dat we een hapje haggis wel aandurfden maar dat het wat ons betreft geen grote porties zouden worden. Alhoewel het gerecht goed was bereid, kon de smaak mij niet bekoren.

Fiona’s haggis bestond onder andere uit halslap, nier, varkenshart en kippenlever. Ze pocheerde het vleesmengsel echter niet maar bakte het in de koekenpan met veel kruiden. Haar koolraappuree miste peper. De innemende Fiona, getrouwd met een Australiër, ging met haar knapperige haggis door met een ‘ja’ van alle juryleden! Van Matt Preston kreeg ze zijn hoogsteigen pepermolen-in-zakformaat en het felbegeerde schort.

Jongste kandidaat Reynold (20) uit Sydney stapte met een bijzonder verhaal de meesterkeuken binnen. Hij emigreerde op zijn 5^de met zijn moeder en broers vanuit Indonesië naar Australië. In 2011 zette zij banketbakkerij Art Plate op waar haar jongste zoon slechts keukenhulp mag zijn. Ze wil niet dat hij chef-kok wordt: te zwaar, te lange dagen. Bovendien zit in de Aziatische cultuur ingebakken dat vrouwen koken en mannen eten. Koken is echter Reynold’s grootste wens dus hij oefende hard en vaak in de thuiskeuken. De tranen vloeiden rijkelijk toen hij over zijn moeder sprak. (Datzelfde gebeurde voor de Nederlandse buis aan de Costa Blanca…) Ook hij kreeg drie ja’s van de jury. Moeder Ika overhandigde het schort aan haar zoon. Raymond vind ik eveneens een grote kanshebber. 

Te midden van 21 andere hobbykoks zijn zij momenteel de favoriete kandidaten in de strijd om de titel van Masterchef Australia 2015. Het wordt ouderwets spannend. Game on!

In de trailer die aan het begin van het programma een overzicht geeft van enkele bijzondere momenten uit deze nieuwe jaargang, zag ik dat Poh Ling Yeow ook weer zal optreden. 
Zij werd tweede in de allereerste Masterchef Australia, al was zij toentertijd mijn favoriet. In 2014 leerden we haar persoonlijk kennen in West-Australië toen zij als gastkok optrad tijdens een lokaal oesterfestival. Daar werden we instant friends, zoals Poh het uitdrukte; iets dat we alle drie koesteren.

Onlangs schreef ik haar weer eens en daarop kwam een gezellige, lange mail terug. Het gaat goed met haar persoonlijk en zakelijk, al heeft ze het erg druk. Zo werkt ze aan haar derde kookboek, zal ze binnenkort een winkel openen in Adelaide na twee jaar een eetstalletje te hebben gerund, is ze begonnen aan de opnamen van het tweede seizoen van Poh & Co waar ze gasten in haar eigen keuken uitnodigt (let op de Spaanse tegeltjes!). Bovendien gaat ze binnenkort haar eigen moestuin aanleggen. Zo zie je maar: Masterchef legt een hobbykok geen windeieren. Wellicht dat ze in december in Sydney zal zijn en kunnen we elkaar weerzien!