…vonden er elders in de wereld dingen plaats waarover ik met nèt meer
compassie wil bloggen!
 |
| Foto: Deco Alamy/Alamy |
In Maleisië vond namelijk onlangs een proces plaats waarbij twee vrouwen
die samen seks wilden hebben, werden
veroordeeld tot zes stokslagen. Je leest het goed: stokslagen. Anno 2018. Hedentendage
gaan we in veel landen in de wereld, ook in westerse, terug in de tijd in
plaats van vooruit. (Zojuist keek ik naar het nieuwe tv-programma van Philip
Freriks, genaamd ‘Een Hollander in Parijs’, en hoorde dat de Fransen de laatste
guillotine-onthoofding uitvoerden in de jaren ’70 van de vorige eeuw…)
Mijn liefje en ik (samen van de damesliefde) reisden in 2012-2013 drie maanden
door Maleisië. Wij waren destijds aangenaam verrast door de ontwikkelingen in
dit Aziatische land. Overal werden wij hartelijk ontvangen, door mannen als
door vrouwen. We droegen onze zwemkleding op het strand, lachten samen, liepen
samen; nooit werden we lastiggevallen, De vliegtuigen vertrokken op tijd, de bussen
en treinen kwamen tijdig aan. We konden bijna overal online onze zaken
afwikkelen, met relatief goed wifi. Als we reserveerden aan een loket, vroeg de
baliemedewerker ons welke stoelen we wilden; die kregen we dan ook. Het was doorgaans
schoon. We begonnen onze rondreis in Saba -Maleis Borneo- en zagen alle
uithoeken van dit deel van het land, reisden vervolgens met verschillende transportmiddelen
naar Sarawak en naar zuid-, centraal- en west-Malesië. Het oosten lieten wij bewust
links liggen: dat deel was te radicaal-islamitisch wat ons pottenkindjes betreft,
we wisten dat men daar Sharia-wetgeving wilde invoeren. We gaan dingen niet uit
de weg maar zoeken problemen zeker niet op.
Het proces van de wrede stokslagen vond plaats in het conservatieve noord-oosten
van Maleisië. Dit was de eerste veroordeling van zijn soort. De stokslagen
werden toegediend in de rechtzaal, terwijl 100 mensen toekeken. De vrouwen kregen
tevens een boete van 3.300 Ringgit, bijna €700 per persoon. Dat is geen
kattepis voor de gemiddelde orang Melayu. De vrouwen die het overkwam, zijn 22
en 32 jaar. Mijn liefje en ik hebben ongeveer datzelfde leeftijdverschil dus
dat maakte het verhaal herkenbaar en extra pijnlijk.
De Maleise vrouwen werden niet op heterdaad betrapt. Ik vraag mij in
alle ernst af hoe rechters dan tot een oordeel konden komen? Hoe kun je überhaupt
bewijzen dat vrouwen seks met elkaar wilden
hebben? Kan een rechter daarvan worden overtuigd zonder bewijs? Kennelijk
wel daar. En wie maakte(n) hen verdacht? Naar verluidt, werden ze door
ambtenaren van de islamistische fatsoenspolitie aangetroffen in een auto. Ik stap
hier nooit meer in onze mobiel zonder aan die vrouwen te denken!
Lokale en internationale mensenrechtenorganisaties die de
LGBTI-gemeenschap in Maleisië bijstaan, vrezen dat dit tot verder discriminatie
en criminalisering van homo’s, lesbo’s en transgenders zal leiden en dat is slecht
nieuws.
 |
| Foto: Harish Tyagi EPA |
Beter, véél beter nieuws kwam recent uit India. De foto die op
mijn netvlies bleef plakken, is daar een mooi voorbeeld van. Dat frivole regenboograndje langs het t-shirt, de brede glimlach. Deze vrouwen stralen! Een
groter verschil met die andere foto die het verdriet van Maleisië uitstraalt,
is niet mogelijk…
Na 160 jaar besliste een vijfkoppige jury van het Hooggerechtshof
unaniem dat er een einde moet komen aan de strafbaarheid van sex tussen mensen
van het gelijke geslacht. Na 24 jaar juridisch getouwtrek is het eindelijk
zover. Een van de rechters (Indu Malhotra) verklaarde dat “history owes an
apology to members of the [LGBTI] community for the delay in ensuring their
rights.” Daar is geen woord Spaans aan! Elke stap voorwaarts is er een die hoop geeft. Voor de een
gaat de zon weer schijnen, de ander leeft voort in duisternis.
Dat er wereldwijd nog veel werk moet worden verzet op dit
vlak, toont onderstaand ILGA-overzicht aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten