Stormy

We waren nog niet weg uit Bali of het ging daar mis. In de Bintang Supermarket, een grote bekende winkel in Seminyak waar we vorige week nog langsreden, brak brand uit op de dag van ons vertrek. Het pand dat uit twee verdiepingen bestaat, werd geheel verwoest. Gelukkig raakte niemand daarbij gewond. Men vermoedt dat kortsluiting oorzaak van de brand was.

In mijn vorige blog beschreef ik onder andere hoe het vliegtuig dat ons van Barcelona naar Alicante moest brengen, het eerste Spaanse toestel werd dat op die luchthaven landde nadat er de voorgaande dag brand was uitgebroken. Die fik veroorzaakte veel schade aan de passagiersterminal en leidde tot omleidingen door de lucht en vervoer over de weg.

Alsof het allemaal niet genoeg was, brak hier afgelopen weekend de  spreekwoordelijke P. uit. De verantwoordelijke weerdienst gaf Code Rood op Code Rood uit. Er werd zelfs -voor het eerst in mijn beleving- vanuit Nederland een weeralert verstuurd aan Nederlanders in de Spaanse (kust)gebieden.

Afgelopen weekend ontstond een zogenaamde ‘ciclogénesis explosiva’ op de Middellandse Zee. Dat gebeurt wanneer koude lucht hard botst op warme(re) lucht. Omdat het fenomeen zich in korte tijd ontwikkelt, onstaan extreme wind en regen die is te vergelijken met de gevolgen van een tropische cycloon. Boven het Verenigd Koninkrijk ontstond een krachtige anticycloon (een kloksgewijs draaiend windfenomeen met hoge luchtdruk) en op het Spaanse vasteland vormde zich juist een extreem lagedrukgebied. Die zouden heftig op elkaar gaan inspelen. De Balearische eilanden en een langgerekt deel van de Spaanse oostkust zouden ervan langs krijgen. 

AEMET, de Spaanse weerdienst, geeft stormen een naam sinds 2017. Wereldwijd bedacht men een alfabetisch systeem. De eerste in Spanje (december 2017) heette Ana en deze laatste werd Gloria genoemd. Zij zou de zwaarste storm zijn sinds 2007. Wetenschappers bedachten ooit dat dit soort weerfenomenen door naamgeving minder beangstigend konden zijn voor burgers. Tja.

♫ “Well, she comes around here, just about midnight. And her name is G - L - O - R - I - Aï-Aï-Aï-Aï… Glooooh-riaah, G-L-O-R-I-A, Glohoria. I wanna shout it every night, I wanna shout it every day. Yeah-yeah-yeah-yeah.” ♫ Die meid dus! Storm Elsa woedde in december 2019. Dat hebben mijn liefje en ik eveneens geweten…

De luchthaven van Alicante werd afgelopen weekend gesloten. Vluchten werden wederom omgeleid en geannuleerd; nu vanwege storm en hevige regenbuien. Men vreesde dat de reeds aangetaste terminal zou kunnen instorten. Vliegveld Corvera in Murcia deed goede zaken: het ontving nog nooit zoveel vliegtuigen en passagiers! Het achterland van Alicante-stad kreeg te maken met extreme sneeuwval. De sneeuwgrens daalde daar afgelopen weekend in één klap met honderden meters. Ik vraag mij af welke invloed dat heeft op de amandelbloesem…

Ook wij maakten ons aan de kust op voor het noodweer, al is er op zo’n moment niet veel extra dat we kunnen doen. Het loeide om ons huis en kletterde genadeloos op ons neer. Het dak en de gevel van onze eetkamer gaan we dit seizoen vervangen maar deze toestand moesten we ‘gewoon uitzitten’. De avond zette voort met onweer en een haperende satelietverbinding: de Nederlandse tv-zenders vielen uit. No stress. Dat deden mijn eigen luiken op dat moment ook. We hebben nog een beetje last van jet lag dus erg laat maken we het nu niet. Normaliter slaap ik onder dit soort weersomstandigheden licht als een pluisje maar deze keer viel ik in een comateuse slaap om de volgende ochtend te constateren dat we het drooghielden. Joehoe! Onze vrienden Joan & Ben wonen op de bovenste verdieping van een flatgebouw in onze voormalige woonwijk. Zij meldden ons dat ze een onrustige nacht achter de rug hadden. Alles schommelde.

Op Blue Monday, kennelijk de meest deprimerende maandagochtend van het jaar, kregen we hier zeer extreme regenbuien te verduren. Overdag vind ik dat echter minder ongemakkelijk. Je kunt immers zien of en waar het misgaat. Onze regenmeter raakte in het weekend ongeveer halfvol, dat zou neerkomen op circa 50mm neerslag per vierkante meter. Geen record. Inmiddels viel er veel, heel veel meer. De beker liep over. Wat mij zeker opvalt, is dat de frequentie van noodweer hier in de laatste jaren toenam. Vier van dit soort extreme situaties in één jaar is teveel toeval, wat mij betreft. Persoonlijk heb ik dan ook geen boodschap aan ontkenners van klimaatverandering.

Er vormde zich deze keer weer een riviertje in onze straat. Nabijgelegen straten liepen veel meer onder; sommige kregen te maken met modderstromen van de omliggende velden. Merels kwamen op ons terras om uit de volgelopen bloembakken te drinken. Mooi. Elk nadeel hep se voordeel.

Volgens weerdeskundigen konden golven van zeven à negen meter zich op de Middellandse Zee ontwikkelen. Dat deden ze ook. Voor de kust van de stad Valencia bereikten ze een hoogte van 8.5 meter; een lokaal record. Rondom Balearisch eiland Mallorca bereikten ze 14 meter hoogte. Eveneens een record. Dat is zes woonkamers hoog… Scary! Op de landtong van La Manga stond het zeewater tot aan de gevels van de huizen aan de boulevard. Cabo de Palos, mijn zomerse snorkelplek-bij-uitstek, kreeg de extreemste storm voor de kiezels. Bij ons bulderde de zee harder dan ooit. Het water was op zich woest maar de golven waren niet hoog. Ze veroorzaakten wel  veel schade aan onze kleine stenen wandelboulevard. Kasian.

Gisterenmiddag keken we naar Spaanse televisie en zagen daar ineens een bekend gezicht op het scherm verschijnen. Het was Ramón, eigenaar van onze favoriete zomerse strandtent, die de interviewer van TV Murcia toonde hoezeer zijn huis en tuin met citroen- en sinaasappelbomen aan de rand van buurgemeente San Pedro del Pinatar onder water kwamen te staan. Hij was bepaald niet de enige. De plaatsen Javea en Denia zijn heel hard getroffen. Daar kwam de zee ver het binnenland in. 

Het is nog niet voorbij. De storm ging liggen maar vannacht regende het aaneengesloten, afgewisseld met onweer. We krijgen nog een natte middag (5.6mm) en dan hopen we de zon weer te zien.