Translate

vrijdag 12 juni 2015

Naar de bioscoop

Dat vind ik een betere blogtitel dan 'Naar het verpleegtehuis'. Mijn hoogbejaarde moeder (94) die ik afgelopen weekend in het revalidatiecentrum in Nederland bezocht, gaat vandaag naar haar definitieve plek in een woonzorgcentrum waar kleinschalige zorg voor demente bejaarden een van de specialisaties is. Ze kan daar 24 uur per dag een beroep doen op geestelijke en lichamelijke zorg. Na in de afgelopen maanden vijf keer te zijn verkast, wordt dit haar laatste levensstation.

In het revalidatiecentrum verzorgde men haar maar ze werd verder aan haar lot overgelaten. Daar mocht ze niet op haar kamer blijven en er bestonden evenmin dagactiviteiten. Ze verveelde zich en zat de meeste uren van de dag in de huiskamer of op de gang te knikkebollen. Hopelijk breken nu betere tijden aan voor haar (en mijn zussen).

Aan het begin van deze week vond de inspectie plaats van mijn moeders appartement in het bejaardenhuis waar zij tot februari van dit jaar woonde. Ze verbleef er 15 jaar in haar eentje, met veel plezier. Ik liep rond in de woning die niet meer zo vertrouwd voelde zonder haar en bezag haar persoonlijke bezittingen met andere ogen. Souvenirs die kinderen en kleinkinderen van hun reizen voor haar meebrachten, foto’s van springlevende en overleden familieleden. En een grote stapel verhuisdozen. Het maakte mij verdrietig…

De man van het energiebedrijf kwam langs om het energielabel van de woning te bepalen en de vrouw van de woningbouwvereniging kwam het appartement inspecteren. Het bedrijf gaat vrijkomende bejaardenwoningen licht verbouwen en het daarna verhuren aan 55-plussers of aan mensen die te maken krijgen met schuldsanering. De woning moet worden ontruimd en in oorspronkelijke staat worden teruggebracht voordat die kan worden opgezegd. Vloerbedekking, lampen, gordijnen en rails moeten worden verwijderd. Dat zijn flinke klussen voor kleine zussen!

De mevrouw van de woningbouwvereniging zei dat elke bewoner ooit negen of twaalf sleutels ontving. Mijn zus onderzocht eerder allerlei kastjes maar trof geen bos sleutels aan. Voor elke ontbrekende sleutel zou € 27,50 in rekening worden gebracht. Mijn mond viel open van verontwaardiging. Wat een geldklopperij. We maakten bezwaar waarna zij even met een collega belde. Ik hoorde hem zeggen dat zes sleutels ook voldoende waren. Tja. Er is in de komende dagen veel te doen voor mijn zussen. Grote meubels en kleine gebruiksvoorwerpen krijgen een nieuwe eigenaar in of buiten het bejaardentehuis of gaan naar de kringloopwinkel, spullen zonder waarde zullen in de vuilcontainer belanden.

Het nieuwe tehuis van mijn moeder ligt op de grens van Rijswijk en Den Haag. Ze keert dus terug naar de omgeving waar ze het grootste deel van haar leven woonde. Het is voor mij bekend terrein. Toen ik vroeger zwemles gaf in een Rijswijks bad, fietste ik er elke week langs. Voor mijn zussen geldt dat ze haar voortaan gemakkelijker kunnen bezoeken; ook fietsend! In het betreffende woonzorgcentrum heeft mijn moeder een ruime eigen kamer waar plaats is voor spullen waaraan zij waarde hecht. Haar foto’s en geschenken kunnen dus meeverhuizen. Die bespoedigen haar integratie hopelijk.

Ze komt in een woongroep terecht met vijf andere bejaarden met wie zij een gezamenlijke huiskamer deelt. Alles is er gelijkvloers, binnenshuis is er een uitgebreid loopcircuit. Voor gezelligheid en activiteiten kan ze terecht in verschillende ontmoetingsruimtes of een van de tuinen. Het allerbelangrijkst is dat het centrum specifieke dagactiviteiten voor demente bejaarden organiseert. Ze bieden bewoners een dagbesteding die aansluit bij hun individuele wensen, behoeften en levensloop. Men kan aanschuiven wanneer men wil. De middagactiviteiten vinden in een andere sfeer plaats zodat bewoners zich even in een andere omgeving wanen. Ook het behouden van vaardigheden, het onderhouden van hobby’s en sociale contacten staan centraal. 's Middags zijn er tevens groepsactiviteiten zoals bloemschikken, bewegen en zingen. En serieus: ze kan films kijken in de eigen, echte bioscoopzaal van het nieuwe woonzorgcentrum. Zelfs met popcorn.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten