Taste is king

Blogde ik onlangs nog waarderend over Masterchef Canada op de Nederlandse televisie en over het feit dat ons een leuke zomer met dit culinaire programma te wachten stond, anderhalve week later is het reeds voorbij!? Normaliter duurt het maanden om van de Top25 naar de finale te gaan. SBS6 vertoonde de gehele 2014-2015-jaargang van Masterchef Canada echter in drie weken. (Op de website zag ik na de finale dat er meer dan 200 episodes waren; dat is 40 weken.) Nu weet ik niet of dat een inkorting is door de Nederlandse zender of dat Canada het pakket zo verkocht. Hoe het ook zij, ik voel mij als liefhebber van het programmaconcept een beetje bekocht.

Niet alleen ging men op SBS6 als een speer door deze jaargang, ook de dagelijkse episodes bleken saaier dan verwacht. Ik zag geen enkele masterclass voor de kandidaten; zij en ik leerden niets van meesterkoks. We leerden tevens weinig over hun achtergrond. De wedstrijdvorm was vaak dezelfde, de winnaar van een episode mocht altijd mee naar de voorraadkamer om een list te bedenken jegens de concurrentie waarna hij of zij de daaropvolgende episode zelf niet hoefde te koken. Voorspelbaar. Jammer.

Afgelopen vrijdag vond de finale plaats tussen David-de-betonwerker (40) en Line-de-veteraan (45). Hij heeft Portugese roots, zij Franse. Oost tegen West. 
Ze waren aan elkaar gewaagd al vond ik mijn favoriet David de beste amateurkok. Onder de amateurkoks kreeg hij de bijnaam Armchair David. Hij won namelijk vele episodes en nam aan weinig eliminatierondes deel. Hij belandde zonder al te veel kopzorgen in de finale. Line, een iets minder begenadigde kok, onderscheidde zich van hem en de andere kandidaten door haar enorme strijdlust en doorzettingsvermogen.

De beide finalisten moesten een driegangenmenu van restaurantkwaliteit koken. David bereidde tomaat op verschillende manieren (ingelegd, schuim, zoet, zout) met krokante kalfszwezerik. Line maakte surf & turf van kreeft en foie gras. David liet een vliesje op het vlees zitten: 0-1. Als hoofdgerecht maakte hij zwanehalsmosselen met buikspek van wild zwijn, zij bereidde haasfilet van eland in een sprookjesbos (een creatie van spaghetti met groente). Haar filet was te gaar: 1-0. Het toetje moest dus de beslissing brengen: David won met een variant op het favoriete citroentaartje van zijn vrouw maar hij zweette als een otter... hij vergat namelijk de pudding te koken. Het kwam goed: hij werd terecht de beste amateurkok van Canada. Die eer en de geldprijs misgunt niemand hem.

Zelf verzorgde ik afgelopen week wèl een masterclass: het schoonmaken en bereiden van calamares. De enige deelnemer aan het klasje was buurman Frans, voor die gelegenheid omgedoopt tot Polkadot Paco vanwege zijn zomerse outfit. Terwijl de bouwvakkers aan het werk waren in onze slaapkamer, maakte ik de inktvis schoon. Het driegangenmenu dat ik voor Paco's bonte avond maakte, bestond uit met tonijn gevulde avocado, gegrilde inktvis met tzatziki en rijkgevulde couscous, een ananaslasagna met verse mangosaus en bosvruchten als dessert.

Ik kocht twee grote inktvissen, inclusief ingewanden, vinnen en tentakels. De vis schoonmaken is een fluitje van een cent maar je moet even weten hoe. Je houdt de puntzak van het lichaam in de ene en de kop met tentakels in de andere hand en trekt ze zachtjes uiteen. Als je geluk hebt, komen de ingewanden en de ruggenwervel in één haal mee. Die wervel ziet eruit als een doorzichtig stukje plastic; dat is afval. Als de ingewanden niet meekomen, kun je ze met de vingers uit de zak vissen. Je kunt echter ook de puntzak opensnijden of -knippen maar dan kun je geen inktvisringen maken.

Vervolgens snijd je de tentakels los van de kop; onder de ogen voel je een soort balletje, dat is de bek van het dier en die gooi je weg. Je moet ook de vinnen lossnijden van het lichaam. Zelf besloot ik inktvisplakjes te maken, geen ringen. (Inktvisringen zijn het lekkerst als je ze frituurt.) Als laatste moet het vel van het inktvislichaam. Dat kun je het best doen met keukenpapier. Uiteindelijk houd je een witte puntzak en tentakels over. Je moet de schoongemaakte vis goed afspoelen met koud water en droog deppen. Ik zette de inktvis daarna in een marinade van olijfolie, zeezout, peterselie en knoflook een poosje in de koelkast. Paco deed het schoonmaken feilloos na en toonde daarmee zijn culinaire aanleg! Daarna was het voor hem tijd voor een Braakhekje: met een glaasje wijn in de hand genieten van de kookresultaten.

Volgende week start SBS6 met Masterchef Nieuw-Zeeland en ik zal weer verwachtingsvol voor de buis zitten.