ImPOTUS

De nieuwe President Of The United States was nog maar een week bezig of hij maakte zich al onsterfelijk. Onsterfelijk belachelijk, welteverstaan. Het begon met de almaar voortdurende discussie over het werkelijke aantal mensen dat bij zijn inauguratie aanwezig was. Trump zag er minstens ‘one million, one million and a half‘ staan, de media hielden het op enkele honderdduizenden. Wat een ziener is die man! 
De Women’s March die de dag na zijn inhuldiging wereldwijd plaatsvond, bracht circa vijf miljoen mensen op de been.

Trump‘s woordvoerder gebruikte openbaar vervoercijfers om aan te tonen dat er veel meer mensen bij die inhuldiging aanwezig waren dan het door de pers verstrekte aantal maar die gegevens bleken onjuist. Kellyann Conway, een van Trump’s adviseurs, deed die vergissing af met ‘alternative facts’. Daarwastie dan: het eerste feitengefrutsel van het presidentiële team! Een goed begin is het halve werk. Het boek ‘1984’ van George Orwell ging onlangs in herdruk en blijkt wederom een bestseller te worden, las ik in een Britse krant. Het boek beschrijft het bewind van Big Brother en diens verschillende versies van de waarheid. Verbijsterend veel overeenkomsten...

CNN, de zender die de beelden van Obama’s inhuldiging (2009) en die van Trump naast elkaar zette, kreeg kort daarop een veeg uit de Twitter-pan van de president. Hij deed de zender per omgaande in de ban. Het bedrijf zette zelf juist alle kanalen wijd open. Op Flipboard las ik een artikel dat uit de doeken doet wat er zoal mis is met de persoonlijkheid van Trump. Zijn zeer strenge vader accepteerde geen verlies, afhaken of onkunde van zoonlief. Zie daar het persoonlijke drama van Donald J. Trump. Hij moet en zal te allen tijde en onder alle omstandigheden in alles dat hij onderneemt de eerste, de beste, de slimste en de grootste zijn. Tja.

Door zijn bravoure riep hij het waarschijnlijk over zichzelf af: er is veel aandacht voor Trump’s kleine handen. Zinspelingen op zijn waarschijnlijk kleine willy zag ik reeds menigmaal voorbij komen. Niet eerder lag de hele president van de Verenigde Staten zó onder een vergrootglas. Gekkenwerk.

Toen ik de beelden terugzag van de laatste officiële ontmoeting van de Trump’s en de Obama’s op de trappen van het Witte Huis voor aanvang van de ceremonie, viel mij een paar dingen op. Trump schudde de hand van Barack Obama op het bordes toen echtgenote Melania nog uit de auto moest stappen. Ik vond het een triest beeld: hij met die grote rug naar zijn vrouw, bezig met zichzelf en zijn ding, zij in haar eentje onderaan de trap, met een blauwe Tiffany-doos in de hand. Een kado voor Michelle Obama, die zich zo te zien geen raad wist met het geschenk. Is Donald de horkerigste? Dat zeker, wat mij betreft.

In zijn eerste week in het ovalen kantoor tekende hij presidentieel decreet na decreet om zaken die Obama met zijn team besloot, terug te draaien. Obamacare wordt per direct ontmanteld, de geldkraan voor abortus aan vrouwen in arme gemeenschappen wereldwijd wordt dichtgedraaid. Onze eigen minister Lilliane Ploumen riep de wereld vervolgens op om nieuwe financiële bronnen aan te boren om het gat van $600 miljoen te dichten om dit project blijvend te steunen. Girlpowerrrr, we zijn baas in eigen buik. Waar dan ook.

Dan maar niet The Netherlands second! Genoot jij ook zo van het satirische filmpje van Arjen Lubach waarin we ons land op gepaste wijze introduceren bij de nieuwe president? Als je niet om jezelluf kunt lachen, ben je verloren. Bekijk het nogmaals, als je wilt. Hilarisch. 

Trump zegde het Trans-Pacifische handelsverdrag op: Australië en elf andere landen zijn not amused. Hij zette twee controversiële oliepijpleidingen door traditioneel Indianengebied in gang, alle EPA-contracten (Environmental Protection Agency) werden stilgelegd en alle milieuwetenschappers van hetzelfde bureau onder curatele gesteld. Klimaatverandering bestaat immers niet?! Ook zij gaan hoogstwaarschijnlijk binnenkort de straat op om tegen de koers en het gedachtegoed van de president te protesteren.

De eerste aanzet tot de bouw van een muur tussen de VS en Mexico is gemaakt. Mexico gaat voor het gedrocht betalen doordat Amerika hoge importheffingen op producten uit het buurland gaat toepassen. Saillante details: Melania Trump staat op de omslag van het Mexicaanse februari-nummer van Vanity Fair. Trump deed het magazine in december al tweetend nog af als “Poor numbers [..]. Way down, big trouble, dead!” Op de dag van de inauguratie werden alle Spaanse teksten op de officiële website van het Witte Huis verwijderd.

Een tijdelijk inreisverbod voor vluchtelingen, green card- en visumhouders uit Iran, Irak, Libië, Somalië, Soedan, Syrië en Yemen werd afgekondigd. Het leidde direct tot chaos op luchthavens in de hele wereld. Vice President Mike Pence tweette in december als toenmalige gouverneur nog dat deze maatregel ‘offensive and unconstitutional’ was. Deze week stond hij knikkend naast zijn orakelende baas. De rechter stak inderdaad een stokje voor het besluit om de twee laatstgenoemde groepen uit het land te weren.

En als klap op de vuurpijl: Trump gaf de aanzet tot een formeel onderzoek naar verkiezingsfraude. Hij blijft beweren dat hij de meeste kiezersstemmen kreeg, al weten vriend & vijand dat Hillary Clinton in november 2016 van het Amerikaanse volk drie miljoen stemmen meer kreeg dan hij. Ik heb er maar één woord voor: pathetisch.

Niet eerder in de geschiedenis van de Verenigde Staten tekende een president zoveel afbraakmaatregelen in zijn eerste werkweek.

Politieke analist en Harvard-professor David King schreef het boek ‘Why Trump deserves Trust, Respect & Admiration’ (december 2016). Het heeft uitsluitend lege bladzijden…